Μπορεί για την κυβέρνηση το βιβλίο να μη θεωρείται προϊόν πρώτης ανάγκης, με αποτέλεσμα βιβλιοπωλεία και βιβλιοθήκες να περνούν στην ίδια μοίρα με τα υπόλοιπα καταστήματα λιανικής, ωστόσο κάνει λάθος.
Το βιβλίο είναι είδος πρώτης ανάγκης και μάλιστα είναι και ο καταλύτης ιεράρχησης των ίδιων των αναγκών. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τα ακαδημαϊκά ιδρύματα, αυτόν τον δημόσιο οργανισμό που σε κάνει από ξύλο απελέκητο, άνθρωπο γραμματιζούμενο. Και αν δεν το κάνει, βοηθάει. Και στο χέρι μας είναι ως πολίτες να βοηθάει όσο δεν πάει!
Το ΕΑΠ (Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο) ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του '90 στα πρότυπα αντίστοιχων Πανεπιστημίων εξ αποστάσεως εκπαίδευσης του εξωτερικού, τα πτυχία του είναι ισάξια με των συμβατικών Πανεπιστημίων και οι σπουδές (ειδικά όποιος/α έχει περάσει από εκεί το ξέρει καλά) είναι εξαιρετικές, καθώς από τη αρχή έθεσαν τον πήχη πολύ ψηλά.
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στα 25 χρόνια λειτουργίας του δεν έχουν αλλάξει κάπως τα πράγματα, ωστόσο ναι, πρόκειται για σοβαρές σπουδές κύρους, που όχι μόνο δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα υπόλοιπα Πανεπιστήμια, αλλά ίσως υπερτερούν κυρίως ως προς τη μέθοδο διδασκαλίας και εκπαίδευσης.
Εκτός από Πανεπιστήμιο, το ΕΑΠ, εδώ και δύο χρόνια περίπου, ξεκίνησε και τις δικές του εκδόσεις -πέραν των πανεπιστημιακών εγχειριδίων του που ούτως ή άλλως υπήρχαν. Ο εκδοτικός οίκος ΕΑΠ ξεκίνησε τη λειτουργία του ως αυτοχρηματοδοτούμενη ανώνυμη εταιρεία με μοναδικό μέτοχο το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και έκανε την παρουσίαση της πρώτης σειράς βιβλίων του πριν από ενάμιση χρόνο περίπου (άνοιξη 2019).
Και καθώς οι συγκεκριμένες εκδόσεις έχουν ως στόχο τη μετάφραση, κυκλοφορία και προώθηση βιβλίων υψηλού επιπέδου, επιστημονικού και ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος, εγκαινίασαν το εκδοτικό τους πρόγραμμα με τίτλους όπως: «Πρωτόγονη Επανάσταση. Αρματολοί και Κλέφτες (18ος-19ος αι.)» του Σπύρου Ασδραχά, «Για τις κληρονομικές ασθένειες: ύπαρξη, φύση, πρόληψη, θεραπεία» του Αδαμάντιου Κοραή, «Λαϊκισμός. Μύθοι, στερεότυπα, αναπροσανατολισμοί» του Γιάννη Σταυρακάκη, «Εγκλημα και κοινωνία» της Σοφίας Βιδάλη κ.ά.
Οι εκδόσεις από πέρσι έχουν πληθύνει, οι μεταφράσεις αυξηθεί με τον σκοπό να διατηρείται πάντα ο αρχικός: βιβλία που μπορούν να σταθούν ως εξαιρετική βιβλιογραφία για φοιτητές και ερευνητές, αλλά και τίτλοι και θεματικές που ακουμπούν στο σήμερα και αναδεικνύουν σύγχρονες προβληματικές μέσα από τη διεθνή βιβλιογραφική παραγωγή, ενδιαφέρουν κάθε ενεργό πολίτη και σκεπτόμενο άνθρωπο και πλέον μπορούν να γίνουν προσιτά, καθώς είναι μεταφρασμένα και στα ελληνικά (και μάλιστα σε τιμές πολύ προσιτές). Δεν το λες και απλό, δεν το λες και λίγο. Τουναντίον.
Από πού να ξεκινήσει κανείς; Από τον ελάχιστα μεταφρασμένο έως τώρα στα ελληνικά E. P. Thompson; Ο Βρετανός ιστορικός έγινε παγκοσμίως γνωστός με το έργο του «The Making of the English Working Class» («Η συγκρότηση της αγγλικής εργατικής τάξης» που κυκλοφόρησε μόλις το 2018 από το Πολιτιστικό Ιδρυμα Ομίλου Πειραιώς). Μελέτησε κυρίως τους αιώνες κατά τους οποίους έγινε η μετάβαση από την προβιομηχανική στη βιομηχανική κοινωνία και οι μελέτες του αυτές θεωρούνται απαράμιλλες.
Ο πρώτος που τον μετέφρασε στα ελληνικά ήταν (ποιος άλλος;) ο υπέροχος Βασίλης Τομανάς των εκδόσεων Νησίδες, που ήδη το 1994 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Thompson «Χρόνος, εργασιακή πειθαρχία και βιομηχανικός καπιταλισμός».
Τώρα από τις εκδόσεις ΕΑΠ κυκλοφόρησε και το «H ηθική οικονομία του πλήθους στην Αγγλία τον 18ο αιώνα» σε μετάφραση Γιάννη Βογιατζή - ένα βιβλίο που μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως η «ηθική οικονομία» των φτωχών όπως αυτή που αντιπαρατέθηκε στην ανερχόμενη φιλελεύθερη «πολιτική οικονομία» του 18ου αι. είναι ένας πολύ καλός μπούσουλας και μια αντι-ΤΙΝΑ για το σήμερα.
Ή να πούμε για τον σπουδαίο Ντέιβιντ Χάρβεϊ; Το βιβλίο του «Χώροι του Νεοφιλελευθερισμού. Μια θεωρία της άνισης γεωγραφικής ανάπτυξης», σε μετάφραση Αλέξη Καλοφωλιά, κυκλοφόρησε πριν από λίγους μόλις μήνες από τις εκδόσεις ΕΑΠ και ακόμα κι αν είναι το πρώτο βιβλίο του Χάρβεϊ που διαβάζει κάποιος, είναι μια πολύ καλή αρχή: μέσα από αυτό, το ότι η θεωρία της άνισης γεωγραφικής ανάπτυξης πρέπει να µελετηθεί σε βάθος και η διερεύνησή της είναι επιτακτική αναδεικνύεται σε ανάγκη, καθώς οι κοινωνικές ανισότητες έχουν διευρυνθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες και µπορούν να εντοπιστούν σε συγκεκριµένες ζώνες, κυρίως του λεγόµενου αναπτυσσόµενου κόσµου, που βίωσαν κρίσεις... Μήπως και η Ελλάδα ανήκει σε αυτόν τον κόσμο;
Το «Junk DNA - Ενα ταξίδι στη σκοτεινή ύλη του γονιδιώματος» της Νίσα Κάρεϊ αποτελεί έναν συναρπαστικό οδηγό στην ιστορία και τις αμφισβητήσεις του ταχύτατα αναδυόμενου πεδίου διαμάχης για τα μυστικά του junk («άχρηστου») DNA, τα «Μικροπλαστικά» της καθηγήτριας Χημείας και Περιβαλλοντολόγου Χρυσής-Κασσιανής Καραπαναγιώτη φανερώνουν ένα ολόκληρο σύμπαν μικροπλαστικών, όχι ορατού με γυμνό μάτι, που υπάρχει από το περιβάλλον μέχρι τον οργανισμό μας και που τελικά αποδεικνύει ότι η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη απ' ό,τι νομίζαμε.
Αναμένεται σύντομα η έκδοση του «Αγριος Καιρός» από τη Friederike Otto με εξαιρετικά επίκαιρη θεματική και πολλά ακόμα.
Ολα τα βιβλία των εκδόσεων ΕΑΠ μπορείτε να τα βρείτε στον σύνδεσμο www.houp.gr, καθώς και να τα παραγγείλετε από όποιο βιβλιοπωλείο είναι το αγαπημένο σας. Γιατί, μην ξεχνάμε, ότι τα βιβλιοπωλεία δεν συνιστούν επιχειρήσεις που μαζί πουλάνε από κούπες μέχρι φούρνους μικροκυμάτων.
Τα σοβαρά βιβλιοπωλεία διαθέτουν ανθρώπους που αγαπούν το βιβλίο, γνωρίζουν το βιβλίο και χρειάζονται τη στήριξή μας, αν δεν θέλουμε να ζούμε σ' έναν κόσμο μόνο... μικροκυμάτων.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας