Τι έχει να πει στο «Newsroom» ο Στέλιος Κούλογλου

● Για τη λίστα Πέτσα που δημιούργησε μεγάλη έκπληξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση

● Για τον κ. Μητσοτάκη που έδειχνε με καμάρι τα πρωτοσέλιδα της «Αυγής» και της «Δημοκρατίας» στο Ευρωκοινοβούλιο

● Για τον κ. Μητσοτάκη που είναι προστατευόμενος του ευρωπαϊκού κατεστημένου

● Για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα

● Για το αν τελικά το Ευρωκοινοβούλιο προστάτευσε τους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ από τις καταχρηστικές κι εκφοβιστικές slapp αγωγές ή, τελικά, έκανε μία τρύπα στο νερό

● Για το φρένο που έβαλε το Συμβούλιο Κορυφής

● Για την ενσωμάτωση της Οδηγίας για τις slapp αγωγές στην Ελλάδα

● Για την παραίτηση της Δήμητρας Κρουστάλη από το «ΒΗΜΑ»

● Για τις αγωγές του Γρηγόρη Δημητριάδη (στον ίδιο τον Στέλιο Κούλογλου έχει κάνει δύο!)

● Για τους (πολλούς) δημοσιογράφους που γίνονται ευρωβουλευτές

● Για τους ευρωβουλευτές που γίνονται, μετά, δημοσιογράφοι

● Για τις παρουσιάστριες στα κεντρικά δελτία ειδήσεων των μεγάλων καναλιών που αποτελούν μία ελληνική ιδιομορφία

Υπάρχει «σύγκρουση καθηκόντων»;

Με αφορμή κάτι που ειπώθηκε στο podcast με τον Στέλιο Κούλογλου, για τα ζητήματα που προκύπτουν όταν εμπλέκονται μεταξύ τους δημοσιογράφοι και πολιτικοί, είπα να θυμηθούμε κάποιες ανάλογες περιπτώσεις από τη Γαλλία.

«Αναφέρουμε ενδεικτικά τις περιπτώσεις δύο διάσημων δημοσιογράφων της γαλλικής τηλεόρασης και συζύγων υπουργών, της συζύγου του κ. Μπερνάρ Κουσνέρ, κυρίας Κριστίν Οκράν, και της συζύγου του κ. Ζαν-Λουί Μπορλό, κυρίας Μπεατρίς Σενμπέργκ, οι οποίες με τον διορισμό των ανδρών τους εγκατέλειψαν τη δημοσιογραφία λόγω ασυμβιβάστου», έγραφαν στο «ΒΗΜΑ» η Αφροδίτη Γραμμέλη και ο Κοσμάς Βίδος πριν από πολλά-πολλά χρόνια. Τα ίδια έλεγε και ο Πέτρος Τατούλης όταν ήθελε να επικρίνει τον Θοδωρή Ρουσόπουλο: «Το παράδειγμα της Γαλλίας είναι ενδεικτικό. Πρόκειται για τις κυρίες Κριστίν Οκράν και Μπεατρίς Σενμπέργκ, κορυφαίες δημοσιογράφους της Γαλλικής τηλεόρασης, οι οποίες ωστόσο παραιτήθηκαν από τη θέση τους όταν οι σύζυγοί τους (Μπερνάρ Κουσνέρ υπουργός Εξωτερικών και Ζαν Λουί Μπορλό υπουργός Οικονομικών) ανέλαβαν τα καθήκοντά τους ως υπουργοί της νέας κυβέρνησης. Η Μπεατρίς Σενμπέργκ, μάλιστα, σε ένδειξη επαγγελματικής ευθιξίας, είχε παραιτηθεί από τη θέση της ήδη από την αρχή της προεκλογικής περιόδου, ξεκαθαρίζοντας ότι ακόμη κι αν εκείνη κρατήσει την αμεροληψία της, δύσκολα θα γινόταν πιστευτή από τους συμπατριώτες της».

Βέβαια, λίγο πιο μετά, ο Γιώργος Αγγελόπουλος στα «ΝΕΑ» έδινε μια άλλη εικόνα της Κριστίν Οκράν. Διαβάστε:

«Από τις κορυφαίες δημοσιογράφους στη Γαλλία, η Κριστίν Οκράν δέχεται έντονες επικρίσεις διότι, ενώ είναι η σύντροφος του υπουργού Εξωτερικών Μπερνάρ Κουσνέρ, διορίστηκε από τον πρόεδρο Σαρκοζί δεύτερη στην ιεραρχία (γενική διευθύντρια) του νέου ραδιοτηλεοπτικού δικτύου France Μonde, στο οποίο θα στεγαστούν τα διεθνή ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα της Γαλλίας (France 24, ΤV5, Radio France Ιnternational). Οπως υπογραμμίζει ο διευθυντής της “Λιμπερασιόν” Λωράν Ζοφρέν, ουδείς αμφισβητεί τις δημοσιογραφικές ικανότητές της, “όμως και ουδείς μπορεί να αρνηθεί το αίσθημα δυσφορίας που προκαλεί η έλευση της συντρόφου του υπουργού Εξωτερικών στη θέση του δεύτερου στην ιεραρχία ενός καναλιού αρμόδιου… για τα εξωτερικά”. Η Οκράν θα πρέπει να κρίνει δημοσιογραφικά τις δηλώσεις του συζύγου της και θα αποφασίζει τι θα μεταδοθεί και τι όχι…

“Πάνε πάνω από τριάντα χρόνια που κάνω το ίδιο επάγγελμα με σας”, δήλωσε στη “Λιμπερασιόν” η Κριστίν Οκράν, “και είναι υποτιμητικό να με μειώνετε σε ‘σύζυγό του’. Το σχέδιο του France Μonde με ενθουσιάζει και η επαγγελματική διαδρομή μου, η εξοικείωσή μου με τη διεθνή ενημέρωση δείχνουν ότι θα συμβάλω στη διαμόρφωση αυτού του πολύ φιλόδοξου εργαλείου. Τι θέλετε λοιπόν; Να χωρίσω;”.

»Μία άλλη ενδιαφέρουσα περίπτωση ήταν εκείνη της Αν Σινκλέρ. Η Αν Σινκλέρ κρατούσε την εκπομπή “7χ7”, στο τηλεοπτικό TF1, έπαιζε τα βράδια της Κυριακής και συγκέντρωνε υψηλά ποσοστά τηλεθέασης. Θεωρούνταν από τις πιο έγκυρες εκπομπές της γαλλικής τηλεόρασης και είχε φιλοξενήσει πολλούς Γάλλους αλλά και ξένους πολιτικούς. Εκτός φυσικά από τον τότε σύζυγό της Ντομινίκ Στρος Καν. Στο βιβλίο της “Δυο-τρία πράγματα, που ξέρω γι’ αυτούς” το οποίο εκδόθηκε το 1997 ανέφερε και το γεγονός της παραίτησής της όταν ο Στρος Καν ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών. Οσο εκείνος ήταν απλός βουλευτής του σοσιαλιστικού κόμματος, δεν θεωρούσε ότι υπάρχει ασυμβίβαστο. Ως σύζυγος υπουργού, ωστόσο, σκέφτηκε πως έπρεπε να παραιτηθεί γιατί θα είχε ζήτημα με τους καλεσμένους της, πίστευε πως θα την κατηγορούσαν ότι δεν θα είναι το ίδιο αντικειμενική. “Εάν η εκπομπή μου μεροληπτούσε, δεν θα είχε αυτή την επιτυχία”, έγραψε.

»Ως επίλογο ας κρατήσουμε όσα είχε πει ο τότε διευθυντής της “Λιμπερασιόν”, Λωράν Ζοφρέν: “Συχνά αδίκως, αλλά μερικές φορές δικαίως, οι Γάλλοι είναι πεπεισμένοι πως υπάρχει μια βαθιά διαπλοκή ανάμεσα στους επικεφαλής των μέσων ενημέρωσης και την πολιτική εξουσία, ανάμεσα στους δημοσιογράφους και τους ισχυρούς”. Ευτυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιες περιπτώσεις».