Και κάπως έτσι, το προηγούμενο Σαββατοκύριακο βρεθήκαμε μπροστά σε ένα νομοσχέδιο που ανέβασε στη διαβούλευση το υπουργείο Πολιτισμού. Για το ελληνόφωνο τραγούδι. Προσοχή στη διάκριση, όχι για το ελληνικό τραγούδι αλλά για το ελληνόφωνο. Το νομοσχέδιο λέγεται «Μέτρα για τη διαφύλαξη και την ανάδειξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, την προστασία και ενίσχυση του ελληνόφωνου τραγουδιού και της ορχηστρικής μουσικής απόδοσης του ελληνόφωνου τραγουδιού και την προστασία και διάχυση της ελληνικής γλώσσας, στο πλαίσιο της διαφύλαξης και ανάδειξης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς».
Πρώτο φάουλ, ο συγκεκριμένος διαχωρισμός. Με τη μία το υπουργείο αποκλείει μια σειρά έργων Ελλήνων καλλιτεχνών που δεν τραγουδούν στα ελληνικά. Ροκ, μέταλ, alternative, τζαζ και άλλα. Επομένως την κυρία Μενδώνη δεν την ενδιαφέρει το ελληνικό τραγούδι αλλά η ελληνική γλώσσα - το λέει άλλωστε.
Το νομοσχέδιο έχει τρεις πτυχές ενίσχυσης του ελληνόφωνου τραγουδιού. Μία αφορά τα ραδιόφωνα, μία δεύτερη αφορά τις ταινίες και, τέλος, μία τρίτη αφορά τους κοινόχρηστους χώρους.
● Στα ραδιόφωνα που παίζουν ξένη μουσική ή ξένη κι ελληνική ανακατεμένα, τους δίνει κίνητρο ώστε να αυξήσουν τα ελληνικά (ελληνόφωνα, ΟΚ) τραγούδια στο πρόγραμμά τους. Ποιο είναι το κίνητρο; Θα μπορούν να παίζουν περισσότερες διαφημίσεις απ' όσες επιτρέπονται τώρα (12 λεπτά διαφήμιση ανά ώρα είναι το ανώτατο όριο).
● Δεύτερον, υποχρεώνει όσες οπτικοακουστικές παραγωγές και κινηματογραφικές ταινίες επιχορηγούνται από το Δημόσιο να παίζουν στο σάουντράκ τους 70% ελληνόφωνα τραγούδια!
● Στους κοινόχρηστους χώρους, τέλος, πρέπει να παίζονται υποχρεωτικά, σε ποσοστό 45%, ελληνόφωνα τραγούδια. Ποιους κοινόχρηστους χώρους εννοεί; Χώρους εισόδου, υποδοχής και ανελκυστήρες σε ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα, χώρους στάθμευσης, διαδρόμους και λοιπούς χώρους παραμονής των επισκεπτών σε εμπορικά κέντρα, καζίνα, σταθμούς του μετρό, των τρένων και των ηλεκτρικών σιδηροδρόμων, χώρους αναμονής επιβατών σε αεροπλάνα και πλοία.
Πιο αστείο και πιο ανεφάρμοστο νομοσχέδιο δεν πρέπει να έχουμε δει εδώ και χρόνια. Λίγο να γνωρίζεις τον χώρο και αναρωτιέσαι ποιος άσχετος μπορεί να τα σκέφτηκε όλα αυτά.
Γρήγορα αντέδρασαν οι περισσότεροι από όλους όσους τους αφορά. Μόνο οι συνθέτες, οι στιχουργοί και οι τραγουδιστές μάζεψαν υπογραφές υπέρ του νομοσχεδίου. Χωρίς ωστόσο να μπαίνουν ούτε στο ελάχιστο στην ουσία του, απλώς το χαιρετίζουν ως «μια αχτίδα φωτός και ελπίδας μετά τα δύσκολα και ζοφερά χρόνια της πανδημίας». Ακόμα και η ΕΔΕΜ, η Ενωση Δικαιούχων Εργων Μουσικής, ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι «κάποιες από τις διατάξεις του νομοσχεδίου εγείρουν ζητήματα, εγκυμονούν κινδύνους και χρήζουν ως εκ τούτου διευκρινίσεων και βελτιώσεων».
Η Ενωση Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Ραδιοφωνικών Σταθμών Αττικής (ΕΙΙΡΑ) απέρριψε συνοπτικά το νομοσχέδιο, εκφράζοντας ταυτόχρονα την έκπληξή της που η ρύθμιση «εισήχθη χωρίς να προηγηθεί καμία συζήτηση με τους εκπροσώπους του κλάδου και κυρίως χωρίς να αξιολογηθούν οι συνέπειές της στο ραδιοφωνικό τοπίο». Και γράφει, μεταξύ άλλων: «Η προτεινόμενη ρύθμιση στην πραγματικότητα "τιμωρεί" τους υπάρχοντες ραδιοφωνικούς σταθμούς που έχουν επιλέξει να μεταδίδουν μόνο ελληνική μουσική, οι οποίοι μάλιστα είναι πολλοί και, αυτή την περίοδο, έχουν τη μεγαλύτερη απήχηση στους ακροατές».
Και λέει και τα εξής: «Με βάση αυτές τις ρυθμίσεις του εθνικού και του ενωσιακού δικαίου, εδώ και χρόνια έχει διαμορφωθεί η ραδιοφωνική αγορά και η κατανομή του διαφημιστικού χρόνου και καμία ανάγκη δεν επιβάλλει τη βίαιη ανατροπή της ήδη διαμορφωμένης και λειτουργικής διαφημιστικής ραδιοφωνικής αγοράς. Πολύ δε περισσότερο, δεν υφίσταται κανένας λόγος να επιβαρυνθούν οι ακροατές/καταναλωτές και να γίνουν αποδέκτες υπερβολικής ποσότητας διαφημίσεων. Η ΕΙΙΡΑ υπογραμμίζει ότι οι προτεινόμενες διατάξεις, όπως και το σύνολο των ρυθμίσεων που έχουν περιληφθεί στο σχέδιο νόμου, επιχειρούν να "φορέσουν" σχολική ποδιά άλλων εποχών και άλλων καθεστώτων, εισάγοντας έναν ιδιότυπο εθνικισμό περιεχομένου, χωρίς λόγο και αιτία. Ζητούμε την απόσυρση της συγκεκριμένης νομοθετικής πρωτοβουλίας».
Την απόσυρση του άρθρου για τις ταινίες ζητάει και ο Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων Παραγωγών Κινηματογραφικών Εργων: «Η επιβολή ποσόστωσης στη μουσική συνιστά άμεση επέμβαση στην αισθητική έκφραση ενός οπτικοακουστικού έργου και κατ’ επέκταση έμμεση λογοκρισία, γεγονός απαράδεκτο για κάθε καλλιτεχνικό και πνευματικό δημιούργημα. Η συγγραφή του άρθρου αυτού αναδεικνύει μια εσωστρεφή και ανελεύθερη αντίληψη για τον κινηματογράφο μας, ο οποίος εκτός από ισχνή χρηματοδότηση, έχει τώρα να αντιμετωπίσει και κρατικά λογοκριτικά μέτρα. Με τον τρόπο αυτό το κράτος επιδιώκει να επέμβει στην ουσία της πνευματικής δημιουργίας ενός οπτικοακουστικού έργου, υποχρεώνοντας τον δημιουργό του να συμπεριλάβει στο έργο του εκών-άκων συγκεκριμένο είδος μουσικής και σε συγκεκριμένο ποσοστό, προκειμένου να τύχει χρηματοδότησης από δημόσιο φορέα».
Αντέδρασαν με τη σειρά τους και οι ξενοδόχοι. Το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος, για παράδειγμα, μιλάει για «μη εφαρμόσιμη διάταξη» που δημιουργεί «πρόσθετη επιβάρυνση στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις», χαρακτηρίζοντας την πρωτοβουλία «αναχρονιστική και ξεπερασμένη αντίληψη για τη λειτουργία της αγοράς». Ζητά μάλιστα «την άμεση παρέμβαση της υπουργού Τουρισμού Ολγας Κεφαλογιάννη για την απόσυρση της εν λόγω διάταξης».
Τα ραδιόφωνα δεν το θέλουν το νομοσχέδιο, οι παραγωγοί ταινιών το ίδιο, τα ξενοδοχεία ζητούν την απόσυρσή του, ποιοι απομένουν που δεν διαμαρτύρονται; Το μετρό και ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Α ναι, και τα malls. Και τα καζίνα μάλλον, δεν έχω αντιληφθεί κάποια διαμαρτυρία. Τέτοια επιτυχία η υπουργός Πολιτισμού.
Τα ραδιόφωνα αναφέρονται και στον τραγικό υπουργικό διαχωρισμό για τον οποίο είπαμε κι εμείς παραπάνω, μεταξύ ελληνόφωνου και ελληνικού τραγουδιού: «Ανεπίτρεπτη διάκριση σε βάρος Ελλήνων μουσικών που, προκειμένου να έχουν διεθνή απήχηση, εκφράζονται μέσω ξενόγλωσσου στίχου».
Ολοι συμφωνούμε πως χρειάζεται θεσμική ενίσχυση και θωράκιση το ελληνικό τραγούδι. Αλλά ας γίνει με σωστό τρόπο και όχι με ανόητες και χωρίς ουσία προχειρότητες.
Εκδήλωση στη μνήμη του Κώστα Παπαϊωάννου
Εκδήλωση στη μνήμη του αξέχαστου δημοσιογράφου Κώστα Παπαϊωάννου, ιστορικού ιδρυτή και διευθυντή της εφημερίδας «Το Ποντίκι», διοργανώνουν η οικογένεια, οι συνεργάτες και οι φίλοι του, υπό την αιγίδα του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ «Βασίλης Βασιλικός», την ερχόμενη Δευτέρα (11/3), στις 19.00 στην αίθουσα «Γ. Καράντζας» της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, 1ος όροφος).
Χαιρετισμό θα απευθύνει η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και του Μορφωτικού Ιδρύματος, Μαρία Αντωνιάδου. Στο πάνελ συμμετέχουν οι δημοσιογράφοι Μιχάλης Ιγνατίου, Νίκος Κιάος, Γιώργος Κοντογιάννης, Αλέξης Παπαχελάς, Αγγελος Στάγκος.
Ο Κώστας Παπαϊωάννου διηύθυνε «Το Ποντίκι» από την έκδοσή του το 1979 ώς τα μέσα του 2005, περίοδο κατά την οποία η εφημερίδα με καθοδηγητή και εμπνευστή τον ίδιο έγραψε ιστορία στην ελληνική δημοσιογραφία με τα αποκαλυπτικά πολιτικά ρεπορτάζ και το σατιρικό περιεχόμενό της.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας