Η ΕΡΤ είναι... αδιαπραγμάτευτη

Η «Αλλη Διάσταση» με τον Κώστα Αρβανίτη στην ΕΡΤ1 (καθημερινά στη 1 το μεσημέρι) είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες ενημερωτικές εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση. Τόσο στη θεματολογία της όσο και στο στήσιμό της. Το μεγάλο της ατού φυσικά είναι ο ίδιος ο Κώστας, χαλαρός στην παρουσίαση, άνετος μπροστά στον φακό, ένας οικοδεσπότης που τους κάνει όλους, καλεσμένους και τηλεθεατές, να νιώθουν σαν να συμμετέχουν σε μια παρέα.

• Είναι καλύτερο να δουλεύεις στη δημόσια τηλεόραση σε σύγκριση με την ιδιωτική;

Αν εννοείς πιο ανεξάρτητα, σίγουρα ναι. Πάντα και ιδιαίτερα αυτή την εποχή που τα συμφέροντα των μετόχων μπερδεύονται με τις ποδοσφαιρικές και πολιτικές επιλογές τους, τα διλήμματα και οι πιέσεις είναι σίγουρα πιο μεγάλες για τους επαγγελματίες. Εδώ, μία αμφισβητούμενη φάση σε μια ποδοσφαιρική αναμέτρηση μπορεί να σε φέρει σε ρήξη. Φαντάσου στα άλλα.

• Είναι και η κουλτούρα των ιδιωτικών διαφορετική...

Ναι, και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με αρχές και αξίες. Τα τελευταία χρόνια η ιδιωτική τηλεόραση τοποθετείται μονόπατα, απόλυτα συντηρητικά και αυτό δεν αφορά τις κεντρικές κομματικές επιλογές –Δεξιά, Αριστερά– αλλά στην ουσία της πολιτικής. Φυσικά υπάρχει κυρίαρχη ευθύνη των κεντρικών παρουσιαστών και αρχισυντακτών, και όχι μόνο της αόρατης ή ορατής εργοδοσίας.

• Και η κουλτούρα της ΕΡΤ;

Στην ΕΡΤ έχω εργαστεί πολλά χρόνια και πιστεύω απόλυτα ότι η κουλτούρα του οργανισμού, η σχολή που έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια, ακόμα και η γραφειοκρατία της, δίνουν τη δυνατότητα να εργάζεσαι και να εκπέμπεις σύμφωνα με τις αρχές και τη συνείδησή σου. Δεξιός, σοσιαλδημοκράτης, αριστερός ή αναρχικός. Οπως ορίζεις τον εαυτό σου στην έκθεση. Η δημοσιογραφία έχει καθαρούς κανόνες.

• Εσάς σας έκοψε όμως η κυβέρνηση Σαμαρά...

Ηταν η πιο βίαιη και ακραία στάση κυβέρνησης απέναντί μας, επί κυβερνήσεως Σαμαρά-Βενιζέλου. Κόπηκε η «Πρωινή Ενημέρωση» με τη Μαριλένα Κατσίμη για ένα σχόλιο που αφορούσε τον βασανισμό αντιφασιστών διαδηλωτών στη ΓΑΔΑ. Βέβαια, μας τη φύλαγαν και για την Κερατέα, τις Σκουριές και τη μεγάλη απεργία στη Χαλυβουργική. Μετά από λίγο καιρό ήρθε και το «μαύρο», που σύμφωνα με τον Βορίδη είναι άλλος ένας «μύθος» της Αριστεράς.

• Είστε, τελικά, αριστερή εκπομπή;

Αν θεωρείς ότι η ανάδειξη των δικαιωμάτων, των αιτημάτων, των δράσεων και των αντιδράσεων, αν πιστεύεις ότι δίνουμε χώρο και αέρα σε ανθρώπους και συλλογικότητες που δεν έχουν πρόσβαση, στους ανθρώπους της Τέχνης ή στο ελεύθερο σχόλιο χωρίς πολιτικό ζύγι σκοπιμοτήτων, τότε ναι, τη λες αριστερή εκπομπή. Αυτονόητο για τη δουλειά μας χρόνια τώρα. Και χρόνια τώρα με αυτή την οπτική εκπέμπουμε, όχι μόνο στην τηλεόραση αλλά και στα ραδιόφωνα.

• Από ποιους κατηγορείται η ΕΡΤ;

Μάλλον από αυτούς που έχουν ένα κουσουράκι με το λουκέτο... γενικώς. Που έχουν μια εκδικητικότητα με ό,τι δεν ελέγχουν απόλυτα. Που έχουν μια θεοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, από την αποκομιδή των σκουπιδιών μέχρι και την παραγωγή τους. Η ΕΡΤ, δηλαδή οι άνθρωποί της, είναι ένα μπουκέτο απόψεων, σκέψεων, δράσεων, αλλά με περίσσια τεχνογνωσία των αντικειμένων τους.

Η ΕΡΤ, δηλαδή οι άνθρωποί της, μας έμαθαν ραδιόφωνο, τηλεόραση και ήταν εκείνοι που έβαλαν κάποια στιγμή μετά από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης τα νέα δεδομένα και τους νέους δρόμους, τόσο στην ακρόαση όσο και στη θέαση. Από τη «Λιλιπούπολη» και το «Κάθε Μέρα Παντού», που είναι ακόμα ο μπούσουλας του σύγχρονου ενημερωτικού ραδιοφώνου. Αλλά και στην τηλεόραση, πρώτη η ΕΡΤ άνοιξε τις πρωινές ζώνες, ακόμα και τις μεσημεριανές ενημερωτικές εκπομπές.

• Πρέπει να κλείσει;

Ποια ΕΡΤ πρέπει να κλείσει; Η ΕΡΤ της συμφωνικής ορχήστρας, των μουσικών συνόλων, της χορωδίας, του Τρίτου, της Φωνής της Ελλάδας, του Πρώτου, του Δευτέρου, των Περιφερειακών και της ΕΡΑ ΣΠΟΡ; Θα ήθελαν προφανώς οι χορηγοί των ιδιωτικών συμφερόντων μια μικρή ασθενική κρατική και διεκπεραιωτική δημόσια ραδιοτηλεόραση. Αλλωστε αυτός ήταν και ο στόχος της κυβέρνησης Σαμαρά με το «μαύρο», να βγει από το παιχνίδι η ΕΡΤ και να δοθεί το σήμα στο ολιγοπώλιο της Digea.

• Πώς πρέπει να είναι όμως η ΕΡΤ;

Πρέπει να γίνει ακόμα ποιο ανοιχτή, πιο δημοκρατική, πιο αποκαλυπτική, πιο μαχητική, πιο ακομπλεξάριστη στη διαφορετικότητα. Πρέπει να αναπνέει ανεξάρτητα και ελεύθερα από τους κομματικούς συσχετισμούς. Αδιαπραγμάτευτα. Αυτό όμως είναι ένα στοίχημα που έχει ακόμα δρόμο, τόσο για την κυβέρνηση όσο και για μας που εργαζόμαστε εκεί.

• Σας λείπουν οι νεοδημοκράτες από τις εκπομπές σας;

Φυσικά. Αυτές οι τακτικές είναι κοντόφθαλμες και πλήττουν την ελευθεροτυπία. Τι πάει να πει «δεν σας μιλάω»; Μου θυμίζει λίγο παιδικούς θυμούς ή εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο απαξίωσης της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Σαν μια ρεβάνς στην απάντηση του «μαύρου» μου φαντάζει.

• Αρα, το εμπάργκο στα ΜΜΕ σε βρίσκει απέναντι...

Τα μέσα και οι επαγγελματίες κάνουν τη δουλειά τους και κρίνονται από το κοινό, όχι από τα κομματικά επιτελεία με κοοπτάτσια. Το κοινό κρίνει. Και κρίνει αυστηρά. Και θυμάται. Το σύνθημα «αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι» κυριάρχησε στη συγκέντρωση του «Οχι». Και οι πολίτες είχαν πρόσωπα στον νου τους όταν το φώναζαν. Είχαν κάνει και νομίζω ότι ακόμα συνεχίζουν να κάνουν εμπάργκο. Καλό λοιπόν θα είναι να το ξανασκεφτούν και να τελειώσει αυτή η οπισθοδρόμηση.