Ντροπιαστική χειραψία Τραμπ-Αχμέντ αλ Σάρα

Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο ότι στην προσωπική συνάντηση του Τραμπ με τον αιμοχαρή νέο δικτάτορα της Συρίας συμμετείχε εκτός από τον οικοδεσπότη Σαουδάραβα «σκοτεινό πρίγκιπα» και το πραγματικό αφεντικό του Τζολάνι, ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, που βγήκε μέσω τηλεφώνου και φυσικά δεν έκρυβε τη χαρά του για το νέο αμερικανικό «δωράκι».

Το «δωράκι»

Ενα «δωράκι» που ουσιαστικά επιβραβεύει τον σουλτάνο για τον σκοτεινό του ρόλο στον 14χρονο «εμφύλιο» πόλεμο της Συρίας με τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και τα εκατομμύρια πρόσφυγες, αναγνωρίζοντάς τον δημόσια ως τον de facto επικυρίαρχο του μεγαλύτερου μέρους της ήδη κατακερματισμένης και κατεστραμμένης χώρας.

Ο Ερντογάν άλλωστε δεν έχασε την ευκαιρία να δηλώσει ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να στηρίζει τον νέο ηγέτη της Συρίας στον αγώνα «κατά των τρομοκρατικών οργανώσεων», με τη διαφορά ότι οι «τρομοκράτες» γι’ αυτόν δεν είναι ο ISIS, αλλά οι Κούρδοι της Ροζάβα...

«Ο πρόεδρος Τραμπ ευχαρίστησε τον πρόεδρο Ερντογάν και τον πρίγκιπα διάδοχο για τη φιλία τους και είπε στον πρόεδρο Αλ Σάρα ότι έχει μια τεράστια ευκαιρία να κάνει κάτι ιστορικό στη χώρα του», αναφέρει η ανακοίνωση-μνημείο διγλωσσίας και ιμπεριαλιστικού οπορτουνισμού του Λευκού Οίκου για τη συνάντηση.

Στη συνέχεια βέβαια η ανακοίνωση περιλαμβάνει και μια σειρά από ατιμωτικές για τον συριακό λαό ενέργειες που ζήτησε ο πρόεδρος των ΗΠΑ από τη νέα «κυβέρνηση» της Δαμασκού, ως αντάλλαγμα για την άρση των κυρώσεων: η κυριότερη είναι πως αξιώνει την υπογραφή των Συμφωνιών του Αβραάμ (Abraham Accords) για εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ, τη χώρα δηλαδή που με το έτσι θέλω έχει καταλάβει στρατιωτικά μεγάλο μέρος της νότιας Συρίας και βομβαρδίζει καθημερινά σχεδόν συριακές υποδομές, αλλά και την άμεση απέλαση όλων των «Παλαιστίνιων τρομοκρατών» από τη χώρα. Τι θα γίνει με τις κατακτημένες από το Ισραήλ περιοχές; Τι θα γίνει με τις σφαγές αλαουιτών, χριστιανών και δρούζων; Ο πρόεδρος και οι αιμοχαρείς συνέταιροί του δεν μας είπαν.

Επιπλέον όροι

Ο Τραμπ έβαλε ωστόσο δύο επιπλέον όρους που έχουν δυνάμει τεράστια σημασία για τους πιεζόμενους από παντού Κούρδους της Ροζάβα: ο Τραμπ ζητά συγκεκριμένα από τον Αλ Σάρα «να βοηθήσει τις αμερικανικές δυνάμεις στην αποτροπή της ανάκαμψης του Ισλαμικού Κράτους», δηλαδή στον βασικό λόγο της συνεχιζόμενης αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην ανατολική Συρία, αλλά και να αναλάβει την ευθύνη για τα κέντρα κράτησης των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους στη βόρεια Συρία, τα οποία σήμερα φυλάσσονται από τους Κούρδους μαχητές.

Με άλλα λόγια, αν και δεν ξεκαθάρισε πλήρως τη νέα στρατηγική της Ουάσινγκτον, ο Τραμπ ανοίγει τον δρόμο για αποχώρηση των Αμερικανών στρατιωτών από τη Συρία, κάτι που με τη σειρά του θα σημάνει την εγκατάλειψη των Κούρδων στα δόντια των φιλότουρκων ισλαμιστών του Αλ Σάρα και, κυρίως, του ελλοχεύοντος στη μεθόριο τουρκικού στρατού.

Εννοείται ότι ο Τραμπ δεν μπορούσε να μη βάλει χέρι και στα «ασημικά» της ισοπεδωμένης Συρίας: σύμφωνα με δημοσίευμα των λονδρέζικων Times, ο Αλ Σάρα δεσμεύτηκε μετά από τουρκική μεσολάβηση να προχωρήσει σε συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας μέσω της προνομιακής χορήγησης αδειών σε αμερικανικές εταιρείες, σε ένα νεο-αποικιοκρατικό ντιλ παρόμοιο με αυτό της Ουκρανίας, ενώ πρόσφερε στον Τραμπ και ένα συμβόλαιο για κατασκευή ενός «Trump Tower» στη Δαμασκό!

Από εκεί και πέρα, πρέπει να σημειώσουμε πως ο Τραμπ φεύγει σήμερα από τη φλεγόμενη περιοχή έχοντας πράγματι υπογράψει τεράστια ντιλ και εξασφαλίσει (υποσχέσεις για) εκατοντάδες δισεκατομμύρια πετροδολάρια που θα μπουν υποτίθεται τα επόμενα χρόνια στις ΗΠΑ, αλλά χωρίς να δώσει στους Αραβες συμμάχους του αυτό που πραγματικά του ζητούσαν: δηλαδή μια ξεκάθαρη προοπτική λύσης για την παλαιστινιακή τραγωδία αλλά και μια ελπίδα για ουσιαστική αποκλιμάκωση της έντασης γύρω από το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Υποσχέσεις

Το Ιράν με το οποίο, μην ξεχνάμε, οι Σαουδάραβες έχουν προ διετίας εξομαλύνει τις σχέσεις τους με... κουμπάρο τη μεγαλύτερη πελάτισσά τους, την Κίνα. Αντίθετα, ο Τραμπ επανέλαβε και στο Ριάντ τις απειλές και τα πολεμικά τελεσίγραφα κατά της Τεχεράνης και με τη συνολική του στάση και τις νέες απαράδεκτες δηλώσεις του για τη Γάζα έδειξε πως, ακόμη και αν δεχτούμε το αφήγημα ότι σε προσωπικό επίπεδο τα έχει σπάσει με τον Νετανιάχου, η κυβέρνησή του παραμένει αφοσιωμένη στο σιωνιστικό πρότζεκτ και στη συνέχιση της γενοκτονίας, παρά το τεράστιο κόστος για το γόητρο της ατλαντικής υπερδύναμης στην περιοχή αλλά και σε ολόκληρο τον συλλογικό Νότο.

Να σημειώσουμε πάντως ότι ενώ τα ποσά των μεγκα-ντιλ που ανακοινώθηκαν με Σαουδάραβες, Καταριανούς και Εμιράτα ακούγονται εξωπραγματικά, πρόκειται για υποσχέσεις και όχι για πραγματικά λεφτά: για παράδειγμα ο... παραμυθάς Τραμπ «έταξε» στους Αμερικανούς φορολογουμένους ότι θα αποσπάσει από τον Μπιν Σαλμάν συμβόλαια 1 τρισ. δολαρίων και τελικά υπέγραψε συμβόλαια με ονομαστικό ύψος 300 δισ., που μόνο με τις μελλοντικές οψιόν θα πλησιάσει τα 600 δισ. που ανακοινώθηκαν στο πόπολο. Λεπτομέρεια: στην πρώτη του θητεία, το 2017, ο Τραμπ ανακοίνωσε συμβόλαια ύψους 350 δισ. με τους πονηρούς Σαουδάραβες, εκ των οποίων έχουν υλοποιηθεί και... τσεπωθεί λιγότερο από το 20%!