Δυο νικητές... καμμία κυβέρνηση !

Αλλαγή πορείας στο Ισραήλ; Είναι νωρίς ακόμα για να το πούμε. Χθες πάντως, τα πρώτα έξιτ πολ συμφωνούσαν με τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων. Το πολύ δεξιό Λικούντ του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου δίνει μάχη στήθος με στήθος με το νεοσύστατο κεντρώο κόμμα Γαλάζιο και Λευκό με επικεφαλής τον Μπένι Γκαντζ.

Τα μισά έξιτ πολ έδιναν μικρό προβάδισμα στους «γαλανόλευκους» και τα άλλα μισά ισοπαλία. Εξίσου διχασμένα ήταν τα προγνωστικά ως προς τις πιθανές συμμαχίες, με τα μισά να δίνουν την πλειοψηφία των 61 εδρών της Κνεσέτ (Βουλή) στη συμμαχία Λικούντ και μικρότερων ακραίων εθνικιστικών κομμάτων και τα άλλα μισά να βλέπουν ισοπαλία μεταξύ των δύο βασικών αντιπάλων.

Μποϊκοτάζ Αράβων

Xαμηλή ήταν η προσέλευση των Αράβων ψηφοφόρων (46%, αρκετά κάτω από το 61% σε εθνικό επίπεδο), γεγονός που πολλοί προέβλεπαν ότι θα ευνοήσει τον Νετανιάχου. Φαίνεται πως οι 1,9 εκατομμύρια Αραβες πολίτες (20% του πληθυσμού) προτίμησαν στην πλειονότητά τους να μποϊκοτάρουν τις εκλογές, μετά την πρόσφατη ψήφιση νόμου που χαρακτηρίζει το Ισραήλ εβραϊκό κράτος.

Σε ένα από τα διόλου ευτράπελα των εκλογών ήταν η καταγγελία της αραβικής συμμαχίας Χαντάς ότι οπαδοί του Λικούντ είχαν τοποθετήσει 1.200 κρυφές κάμερες στα εκλογικά κέντρα όπου ψηφίζουν οι Αραβες, οι οποίες αφαιρέθηκαν με εντολή της αστυνομίας.

Ο 69χρονος Νετανιάχου, ύστερα από 13 συναπτά έτη στην εξουσία που χαρακτηρίστηκαν από εθνικιστικές κορόνες, μια σταθερά εγκληματική πολιτική απέναντι στους Παλαιστινίους και οικονομικά σκάνδαλα για τα οποία απειλείται με δικαστικές διώξεις, «βρήκε τον δάσκαλό του» στον πρωτοεμφανιζόμενο στην πολιτική Μπένι Γκαντς.

Ο 59χρονος απόστρατος υποστράτηγος εμφανίστηκε ως μια καθαρή και απαλλαγμένη από σκάνδαλα εναλλακτική λύση. Η συμμαχία του «Γαλάζιο και Λευκό» βγήκε στο προσκήνιο μόλις τον Φεβρουάριο με την υπόσχεση να ενώσει μια χώρα που «έχει χάσει τον δρόμο της».

Στις πέντε πρώτες θέσεις της οποίας έβαλε τρεις πρώην διοικητές των ενόπλων δυνάμεων, έναν πρώην υπουργό Οικονομικών και τον πρώην επικεφαλής της Εθνικής Εργατικής Συνομοσπονδίας.

O Νετανιάχου, με τη δαμόκλειο σπάθη της Δικαιοσύνης να επικρέμαται πάνω από το κεφάλι του, τα έπαιξε όλα για όλα. Λίγες μέρες πριν από την κάλπη δήλωσε πως αν επανεκλεγεί, θα προσαρτήσει στο Ισραήλ τους παράνομους εβραϊκούς οικισμούς στη Δυτική Οχθη.

Χθες, βομβάρδιζε τους πολίτες όλη μέρα με μηνύματα στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης «να αφήσουν τις βόλτες στην παραλία και να πάνε να ψηφίσουν».

Διαφορετικά, θα «ξυπνήσουν την άλλη μέρα και θα βρουν έναν αριστερό πρωθυπουργό στη θέση του. Κατηγόρησε μάλιστα το κόμμα του Γκαντζ για «μυστική συμφωνία» με τους Αραβες. Τον οποίο Γκαντζ, βέβαια, δεν τον λες ούτε «αριστερό» ούτε «φιλοάραβα».

Το ερώτημα δεν είναι ποιος θα έρθει τελικά πρώτος -χθες και ο Νετανιάχου και ο Γκαντζ δήλωναν νικητές- αλλά ποιος θα συμμαχήσει με ποιον, αφού και τα δύο πρώτα κόμματα απέχουν πολύ από την απόλυτη πλειοψηφία των 61 εδρών.

Θα καταφέρει να επιπλεύσει και πάλι ο Νετανιάχου; Ορισμένοι από τους παλιούς συμμάχους του έχουν δηλώσει ότι δεν θα τον στηρίξουν αν του απαγγελθούν κατηγορίες. Μπορεί, βέβαια, πάντα να στηριχτεί στα ακραία θρησκευτικά και εθνικιστικά κόμματα με τα οποία διατηρεί άριστες σχέσεις.

Ουδετερότητα Αμπάς

Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς δεν πήρε θέση υπέρ κάποιου υποψηφίου στις ισραηλινές εκλογές. Το μόνο που είπε χθες στο πλαίσιο εγκαινίων ενός νοσοκομείου στη Ραμάλα ήταν ότι ελπίζει πως το εκλογικό αποτέλεσμα θα βοηθήσει το Ισραήλ «να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».

Οι θέσεις του Νετανιάχου είναι γνωστές. Εχοντας μάλιστα τις πλάτες της Ουάσινγκτον -προχθές του έκανε το «δώρο» να χαρακτηρίσει «τρομοκρατική οργάνωση» τους Φρουρούς της Επανάστασης στο Ιράν- μπορεί να προχωρήσει στις πιο ακραίες επιλογές, εφόσον κατορθώσει να ξανακυβερνήσει. Οι θέσεις του Γκαντζ δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρες.

Προεκλογικά έκανε λόγο για «χωρισμό» με τους Παλαιστινίους, χωρίς να διευκρινίσει αν εννοεί ένα ανεξάρτητο κράτος. Παρ’ όλο που έχει πει ότι ως πρωθυπουργός δεν θα έκανε μονόπλευρες κινήσεις στο παλαιστινιακό ζήτημα, υποστηρίζει τη διατήρηση του ισραηλινού ελέγχου επί των εβραϊκών οικισμών της Δυτικής Οχθης.

Ανεξάρτητα από το ποιος τελικά θα αναλάβει τα ηνία της κυβέρνησης στο Ισραήλ, οι Παλαιστίνιοι μάλλον θα αργήσουν να δουν άσπρη μέρα...