Για τρίτη φορά μέσα στον τελευταίο ενάμιση χρόνο και μόλις εννιά μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2017, ο Φρανσουά Ολάντ -ο πιο αντιδημοφιλής πρόεδρος στη σύγχρονη γαλλική Ιστορία- καλείται να καθησυχάσει και να παρηγορήσει έναν πολλαπλά σοκαρισμένο και πληγωμένο λαό, που βρίσκεται πάλι να θρηνεί δεκάδες αθώα θύματα τρομοκρατίας.
Δεν είναι μόνο η τραγωδία της μαζικής δολοφονίας και τραυματισμού πολυάριθμων παιδιών που γιόρταζαν με τους γονείς τους την Ημέρα της Βαστίλης, ούτε ο σαφέστατος συμβολισμός της σφαγής ανήμερα της εθνικής επετείου της κοσμικής Γαλλίας.
Είναι ο διάχυτος προβληματισμός για την εκ των υστέρων «πολεμική» διαχείριση και απάντηση μιας κυβέρνησης [αποδυναμωμένης λόγω και των σφοδρότατων λαϊκών αντιδράσεων στην επιβληθείσα (αντ)εργατική μεταρρύθμιση] απέναντι σε έναν διαρκώς εξελισσόμενο τρομοκρατικό κίνδυνο με απρόβλεπτα επιθετικά μέσα.
Το Παρίσι όμως δεν δείχνει να μαθαίνει από τα λάθη του. Ουσιαστικά για πρώτη φορά στη Δύση ένα φορτηγό γίνεται όπλο μαζικής εξολόθρευσης ανθρώπων χωρίς να ανατιναχτεί με εκρηκτικά, ενώ μέχρι χθες παρέμενε αδιευκρίνιστο αν ο Γαλλοτυνήσιος οδηγός είχε εκπαιδευτεί από τρομοκρατικές οργανώσεις και δη το «Ισλαμικό κράτος» ή την Αλ Κάιντα στα εδάφη που ελέγχουν ή αν επρόκειτο για «μοναχικό λύκο» ριζοσπαστικοποιημένο στον ισλαμικό εξτρεμισμό είτε από το Ιντερνετ είτε από εγχώριους τρομοκρατικούς πυρήνες.
Ωστόσο ο πρόεδρος Ολάντ έσπευσε ξανά να διατάξει εντατικοποίηση των γαλλικών στρατιωτικών επιχειρήσεων κατά του «Ι.Κ.» σε Συρία και Ιράκ, να βγάλει πάλι τον στρατό στους δρόμους της Γαλλίας και να παρατείνει για άλλους τρεις μήνες την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, την οποία δύο μέρες πριν ήταν έτοιμος να άρει.
Μέτρα καταστολής
Η μονιμοποίηση των μέτρων καταστολής -που καταλύουν ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα στο όνομα της εθνικής και δημόσιας ασφάλειας έχοντας τεθεί σε εφαρμογή ήδη από τον Ιανουάριο του 2015 μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο «Charlie Hebdo»- όχι μόνο δεν απέτρεψε τις συντονισμένες πολύνεκρες επιθέσεις του Νοεμβρίου στο Παρίσι, αλλά συνεχίζει να εξαντλεί από ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους τις υπερφορτωμένες αλλά κατακερματισμένες υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών, αρμόδιες μεταξύ άλλων να παρακολουθούν στενά χιλιάδες υπόπτους τρομοκρατίας.
Αποκαλυπτικό για το φιάσκο και την ασυνεννοησία ανάμεσά τους ήταν το πρόσφατο πόρισμα-κόλαφος της κοινοβουλευτικής επιτροπής για τις περσινές επιθέσεις.
Επισημαίνει την «παγκόσμια αποτυχία» των γαλλικών υπηρεσιών πληροφοριών -έξι τον αριθμό, που υπάγονται στα υπουργεία Εσωτερικών, Αμυνας και Οικονομικών- προτείνοντας ριζική αναδιάρθρωση και ενοποίησή τους σε μία αντιτρομοκρατική υπηρεσία στα πρότυπα των ΗΠΑ.
Ο υπουργός Εσωτερικών Μπερνάρ Καζνέβ απέρριψε αυτό το ενδεχόμενο. Συγγενείς θυμάτων σχεδιάζουν τώρα να μηνύσουν το γαλλικό κράτος για ολιγωρία στην αποτροπή του χτυπήματος, αφού οι δράστες ήταν γνωστοί στις αρχές.
«Η χώρα μας δεν ήταν έτοιμη και τώρα πρέπει να προετοιμαστεί» είχε τονίσει ο επικεφαλής της επιτροπής, παρομοιάζοντας τον αλληλοεπικαλυπτόμενο και δυσκίνητο μηχανισμό ασφαλείας και πληροφοριών σαν έναν στρατό με μολυβένια άρβυλα.
Παράλληλα η επιτροπή είχε εκφράσει προβληματισμό για την παράταση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης επισημαίνοντας πως η στρατιωτικοποίηση δεν μπορεί να εμποδίσει αποφασισμένους εξτρεμιστές, ενώ ενδέχεται να οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη ριζοσπαστικοποίηση συγκεκριμένων ομάδων.
Η κατάθεση
Την περασμένη Τρίτη δόθηκε στη δημοσιότητα και η κατάθεση ενώπιον της επιτροπής του Πατρίκ Καλβάρ, επικεφαλής της υπηρεσίας εσωτερικής ασφάλειας DGSI, μέσω της οποίας προειδοποιούσε για την εξέλιξη των μεθόδων επίθεσης φανατικών ισλαμιστών, εκτιμώντας πως θα ενισχύσουν τις δυνατότητές τους να σκοτώνουν σε μαζική κλίμακα χρησιμοποιώντας πλέον παγιδευμένα οχήματα και «βρόμικες» βόμβες.
Την άνοιξη δε, είχε πραγματοποιηθεί μεγάλη αντιτρομοκρατική άσκηση στη Νίκαια εν όψει του διάσημου καρναβαλιού της και της διοργάνωσης του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.
Ηδη πάντως από τον Σεπτέμβριο του 2014 εκπρόσωπος του «Ι.Κ.» καλούσε με μήνυμά του όλους τους οπαδούς του εξτρεμιστικού μορφώματος στη Δύση να σκοτώσουν με όποιο μέσο διαθέτουν πολίτες από πλείστες εθνικότητες, ξεχωρίζοντας τους «μοχθηρούς» Γάλλους: «Αν δεν μπορείτε να βρείτε μια βόμβα ή μια σφαίρα, τότε λιώστε το κεφάλι τους με πέτρα, σφάξτε τους με μαχαίρι, πατήστε τους με το αμάξι σας, πετάξτε τους από ψηλό σημείο, πνίξτε τους ή δηλητηριάστε τους...»
