«Ποια γενοκτονία; Το Ολοκαύτωμα!»

«Ακατανόητο» χαρακτηρίζει προς ώρας το Βερολίνο το νέο κρεσέντο απειλών διά στόματος του Τούρκου προέδρου Ερντογάν, κατ’ αρχάς έναντι της Γερμανίας -και κατ’ επέκταση έναντι της Ε.Ε. για το προσφυγικό- επ’ αφορμή της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων από την Μπούντεσταγκ, στις 2 Ιουνίου.

Μέσα από ένα σερί δηλώσεων μέσα στο Σαββατοκύριακο, ο Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε την Ε.Ε. ότι μεταχειρίζεται «μηχανισμούς προπαγάνδας, τους Αρμένιους ή τρομοκρατικές ομάδες» για να καταστρέψει τη διεθνή θέση της Τουρκίας, προειδοποιώντας για πολλοστή φορά ότι θα αφήσει τους «28» να «διαχειριστούν μόνοι τους» την προσφυγική κρίση.

Κατήγγειλε δημόσια ότι το Βερολίνο «εκβιάζει» την Αγκυρα. Χαρακτήρισε τη Γερμανία την «τελευταία χώρα που μπορεί να κατηγορήσει την Τουρκία για τη λεγόμενη γενοκτονία των Αρμενίων», εγκαλώντας τη «να λογοδοτήσει πρώτα για το Ολοκαύτωμα», αλλά «και για την εξόντωση 100.000 ανθρώπων στη Ναμίμπια» στις αρχές του 20ού αιώνα (για την οποία βουλευτής του κυβερνώντος ισλαμοσυντηρητικού AKP κατέθεσε χθες πρόταση-αντιπερισπασμό στην τουρκική Εθνοσυνέλευση για να την αναγνωρίσει ως γενοκτονία).

Σε μία πρωτοφανή, δε, κίνηση ο Τούρκος πρόεδρος ουσιαστικά στοχοποίησε ως προδότες τους 11 τουρκικής καταγωγής Γερμανούς βουλευτές που υπερψήφισαν την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, κατηγορώντας τους δημόσια ότι είναι το «μακρύ χέρι» του PKK στη Γερμανία.

«Χαλασμένο αίμα»

«Τι είδους Τούρκοι είναι τέλος πάντων;» διερωτήθηκε ρητορικά ο Ερντογάν, αποφαινόμενος ότι «το αίμα τους είναι χαλασμένο». Ούτε ένα 24ωρο μετά, ο βουλευτής και συμπρόεδρος των Γερμανών Πρασίνων, Τζεμ Οζντεμίρ -εκ των συντακτών του ψηφίσματος στην Μπούντεσταγκ- κατήγγειλε ότι δέχεται απειλές κατά της ζωής του, με αποτέλεσμα η γερμανική αστυνομία να ενισχύσει τα μέτρα για την προστασία του.

«Οι ψηφοφορίες στο γερμανικό Κοινοβούλιο δεν εξαρτώνται από το ποιον απολυταρχικό ηγέτη ικανοποιούν και ποιον όχι», σχολίασε ο Οζντεμίρ. «Η Μπούντεσταγκ πήρε μια κυρίαρχη απόφαση κι αυτό πρέπει να γίνει σεβαστό», είχε διαμηνύσει λίγο νωρίτερα στην Αγκυρα ο εκπρόσωπος της Ανγκελα Μέρκελ, Στέφεν Ζάιμπερτ, διαψεύδοντας με την ευκαιρία τα σενάρια ότι η Γερμανίδα καγκελάριος είχε δεσμευτεί στον Ερντογάν ότι θα έκανε τα πάντα για να εμποδίσει τη σχετική ψηφοφορία στην Μπούντεσταγκ, από την οποία η ίδια τελικά απείχε.

Επικαλούμενη εν τω μεταξύ διπλωματικές πηγές, η τουρκική ειδησεογραφική ιστοσελίδα Haber7 μεταδίδει ότι η κυβέρνηση της Αγκυρας θα εξετάσει εντός της εβδομάδας την επιβολή περιορισμών στη χρήση της αεροπορικής βάσης Ιντσιρλίκ, στη νότια Τουρκία, για τα γερμανικά αεροσκάφη που μετέχουν στις επιχειρήσεις τού υπό τις ΗΠΑ διεθνούς συνασπισμού κατά του «Ισλαμικού κράτους» στα ιρακινά και συριακά εδάφη.

«Η χρονική στιγμή και οι συνθήκες της απόφασης» της Μπούντεσταγκ γεννούν υποψίες ότι αυτή «δεν αφορά μόνον τα γεγονότα προ 100 ετών, αλλά αποτελεί δήλωση για το τρέχον πολιτικό σκηνικό» εντός κι εκτός Ευρώπης, παρατηρεί σε άρθρο του στη «Süddeutsche Zeitung» ο Νίκο Φριντ, επικεφαλής του γραφείου της γερμανικής εφημερίδας στο Βερολίνο.

Το ψήφισμα έπρεπε να εγκριθεί, υπογραμμίζει, «επειδή διαφορετικά το Κοινοβούλιο θα κατηγορείτο ότι έχει προδώσει τις ηθικές αρχές του υπέρ των κλειστών συνόρων και έναντι της καλής θέλησης ενός αυταρχικού αγροίκου».

Ωστόσο, η πραγματική αξία του θα φανεί μόνον «όταν η Μπούντεσταγκ θα πρέπει να ψηφίσει όχι στη μνήμη μίας παλιάς γενοκτονίας, αλλά για μία πιθανή απόπειρα αποτροπής μιας επικείμενης γενοκτονίας, με γερμανική βοήθεια» καταλήγει, παραπέμποντας εμμέσως πλην σαφώς στη Συρία και στη Λιβύη.