Τι συνέβη στην Καπέλα Σιστίνα

O Πάπας Λέων ο 14ος αποφάσισε ότι η τελετή ενθρόνισής του θα πραγματοποιηθεί στις 18 Μαΐου και ότι τρεις ημέρες αργότερα θα λάβει χώρα και η πρώτη Γενική Ακρόαση των πιστών στην αίθουσα «Νέρβι» του Βατικανού. Προς το παρόν ζήτησε να παραμείνουν στις θέσεις τους οι συνεργάτες του Φραγκίσκου που διοικούν την Αγία Εδρα. Θα αποφασίσει αργότερα ποιους και αν θα αντικαταστήσει.

Στο μεταξύ, πολλοί διερωτώνται ακόμα πώς μπόρεσε να προκύψει ένα τόσο απρόσμενο αποτέλεσμα από το κονκλάβιο των 133 καρδιναλίων που κλείστηκε σε απομόνωση, για μόλις 24 ώρες, μέσα στην Καπέλα Σιστίνα.

Πρόκειται, φυσικά, για εικασίες και διαρροές, αφού επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν. Θεωρητικά κάθε Πάπας έχει το δικαίωμα να δώσει την άδεια στους καρδιναλίους να αποκαλύψουν λεπτομέρειες των όσων συμβαίνουν πίσω από την κλειδωμένη πόρτα της Σιστίνα. Η άδεια αυτή, όμως, έως τώρα δεν υπεγράφη ποτέ.

Βάσει φημών, λοιπόν, μέρος του ιταλικού Τύπου αναφέρει ότι ο θεωρούμενος από πολλούς ως «φαβορί» Πιέτρο Παρολίν δεν κατάφερε να συγκεντρώσει από την πρώτη ψηφοφορία τις σχεδόν 50 προτιμήσεις που κάποιοι φίλοι και στενοί του συνεργάτες τού είχαν υποσχεθεί. Κατάλαβε ότι θα ήταν αδύνατον να φτάσει τα δυο τρίτα των ψήφων -δηλαδή 89- και αποφάσισε να κάνει πίσω, για να μην εκτεθεί ανεπανόρθωτα και για να μπορέσει να συνεχιστεί ταχύτερα η όλη διαδικασία.

Αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά, δηλαδή, ότι οι 17 Ιταλοί εκλέκτορες ήταν διχασμένοι και ότι δεν υπήρχε ούτε η αναγκαία ενότητα στο στρατόπεδο των 53 Ευρωπαίων εκλεκτόρων.

Αδυναμίες και προτιμήσεις

Ο Πάπας Πρέβοστ, σύμφωνα με πληροφορίες, εξελέγη χάρη στη σύμπλευση «μετριοπαθών οπαδών του Φραγκίσκου» με ένα μικρό μέρος των συντηρητικών καρδινάλιων. Αποδεικνύεται ότι η φώτιση του Αγίου Πνεύματος, για την οποία εκλιπαρούν οι καρδινάλιοι πριν από την έναρξη του κονκλαβίου, δεν είναι πάντα αρκετή και ότι οι ανθρώπινες αδυναμίες και προτιμήσεις συνεχίζουν να παίζουν τον δικό τους ιδιαίτερο ρόλο.

Αρκετή εντύπωση, τέλος, προκάλεσε το ότι ο νέος Αμερικανός ποντίφικας επέλεξε να επιστρέψει στο πρότυπο του Γερμανού Πάπα Βενέδικτου, αλλά και του Πολωνού Ιωάννη Παύλου του Β’ σε ό,τι αφορά τα άμφιά του. Δεν είναι, πλέον, εντελώς λευκά σαν και αυτά του Φραγκίσκου, αλλά το άσπρο πλαισιώνεται από μια κόκκινη μικρή κάπα και από βαθύ κόκκινο επιτραχήλιο, κεντημένο με χρυσό νήμα.

Ο σταυρός του επίσης δεν είναι πια σιδερένιος, αλλά χρυσός, ακριβώς σαν και εκείνον του Βενέδικτου. Μια κίνηση που μπορεί να οφείλεται σε προσωπικές προτιμήσεις και ευαισθησίες του Λέοντα ή και να συνδέεται με τη βούληση να σταλεί ένα συγκεκριμένο μήνυμα: ότι μέσα από τον σεβασμό στην παράδοση προσπαθεί να ικανοποιήσει τα αιτήματα όλων, σχεδόν, των τάσεων του καθολικού κλήρου.