Η σχολική βία αποτελεί αναμφίβολα ουσιαστικό πρόβλημα και για την Ιταλία. Σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό, Τζουζέπε Βαλντιτάρα, πέρσι για τα περισσότερα συμβάντα βίαιης συμπεριφοράς ευθύνονταν μαθητές. Φέτος, αντιθέτως, καθηγητές και διοικητικό προσωπικό δέχτηκαν τις περισσότερες επιθέσεις από εξαγριωμένους γονείς. Για να λύσει το πρόβλημα η κυβέρνηση Μελόνι «πέρασε» από το κοινοβούλιο της Ρώμης νέα μέτρα, τα οποία είναι σαφώς αυστηρότερα απ' όσα ίσχυαν μέχρι σήμερα.
Πιο συγκεκριμένα, εισάγεται και πάλι η βαθμολόγηση της «διαγωγής», η οποία θα έχει κύρια σημασία για την όλη σταδιοδρομία των μαθητών του Γυμνασίου και του Λυκείου. Με βάση το έξι και ανώτατο βαθμό το δέκα, όποιος πέφτει κάτω από τη συγκεκριμένη βάση και βαθμολογείται με πέντε ή και λιγότερο θα μένει στην ίδια τάξη και δεν θα μπορεί να εισάγεται στις εξετάσεις για απολυτήριο Λυκείου, το οποίο στην Ιταλία δίνει και δικαίωμα άμεσης εγγραφής σε αρκετές πανεπιστημιακές σχολές. Παράλληλα και με βαθμό το έξι οι μαθητές θα μένουν μετεξεταστέοι και τον Σεπτέμβριο θα πρέπει να παρουσιάζουν αναλυτική εργασία με θέμα τη συνύπαρξη των πολιτών και τους κανόνες της.
Στα νέα μέτρα της κυβέρνησης Μελόνι συμπεριλαμβάνεται και σημαντικό χρηματικό πρόστιμο για όσους γονείς και μαθητές προκαλούν καταστροφές στα σχολικά κτίρια. Πρόστιμο το οποίο θα κυμαίνεται από πεντακόσια μέχρι δέκα χιλιάδες ευρώ και θα μπορεί να επιβάλλεται σε περίπτωση υλικών ζημιών από καταλήψεις. Η κυβέρνηση δεν αναφέρεται στην περίπτωση αυτή, αλλά είναι σαφές ότι την έχει για τα καλά στον νου της.
Το πρόστιμο θα ορίζεται από δικαστή, ενώ θα υπάρχει και παράλληλη προσφυγή στη Δικαιοσύνη για αποζημίωση διδασκόντων και βοηθών που γίνονται στόχος επιθέσεων. Εκτός απ' όλα αυτά ο Ιταλός υπουργός Παιδείας έχει αποφασίσει και την απαγόρευση της χρήσης κινητών μέχρι και τη Γ' Γυμνασίου.
Η υπεραυστηρή γραμμή της κυβέρνησης Μελόνι όμως δεν λαμβάνει υπόψη τη συνολική πραγματικότητα μέσα και έξω από τα σχολεία της χώρας. Αρχίζοντας βέβαια από τις χαμηλές απολαβές των καθηγητών και δασκάλων και την όλη ψυχολογική τους κατάσταση. Λίγο πριν βγει στη σύνταξη ένας καθηγητής Λυκείου λαμβάνει στην Ιταλία περί τα 1.950 ευρώ τον μήνα. Εχοντας υπόψη το μέσο κόστος ζωής -ιδίως σε ό,τι αφορά τα ενοίκια- το ποσό αυτό είναι κάθε άλλο παρά ικανοποιητικό.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα επίσης σχετίζεται με την εκτίμηση και την επίλυση των προβλημάτων. «Υπάρχει κάποια λογική να αποβάλλεις ένα παιδί από το σχολείο, επειδή, ζώντας σε μια προβληματική πραγματικότητα, επικοινωνεί μόνο με τη βία; Οχι, δεν υπάρχει. Θα έπρεπε να το βοηθήσεις να καθίσει στο σχολείο ακόμη περισσότερο από τους συμμαθητές του» δήλωσε πρόσφατα ο Ιταλός φιλόσοφος και ψυχαναλυτής Ουμπέρτο Γκαλιμπέρτι.
Οταν τα παιδιά βγαίνοντας από το σχολείο είναι ούτως ή άλλως εθισμένα στη βία, ζουν σε περιοχές που δεν τους προσφέρουν τα στοιχειώδη ερεθίσματα και τις αναγκαίες διευκολύνσεις για τη ζωή τους, όταν το σχολείο τούς παρουσιάζεται ως κάτεργο και όχι ως ευκαιρία εκπαίδευσης μέσα σε ένα ανθρώπινο, ευχάριστο κλίμα, τι νόημα έχει η τιμωρία και μόνο η τιμωρία; Είναι η εύκολη λύση, που δεν απαιτεί μεγάλες επενδύσεις, προβληματισμούς και αλλαγές. Αλλά είναι βέβαιο ότι μακροπρόθεσμα η λύση αυτή δεν θα φέρει πραγματική αλλαγή.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας