Πώς προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τον γαλλικό λαό

Λίγο πριν από τον πρώτο γύρο των εκλογών το βασικό αφήγημα του τρόμου ήταν ο εκτροχιασμός των δημοσίων οικονομικών που θα προκαλούσε η νίκη του Εθνικού Συναγερμού της Μαρίν Λεπέν και η ανάληψη της εξουσίας από την Ακροδεξιά. Το μείζον δεν ήταν η έκφραση και ο σεβασμός της λαϊκής βούλησης στις εκλογές, αλλά ο κίνδυνος μεγέθυνσης της δημοσιονομικής ανισορροπίας στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, σε μια περίοδο που έχει προγραμματιστεί για σφίξιμο των κορσέδων. Σε αυτό το πλαίσιο ανασύρθηκαν μεταξύ άλλων οι δυσμενείς προβλέψεις του ΔΝΤ για την άνοδο του χρέους, η Ευρ. Επιτροπή έθεσε τη Γαλλία σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος και η S&P υποβάθμισε -έγκαιρα, από Μάιο- τη δανειοληπτική ικανότητα της χώρας.

Αποτέλεσμα ήταν από το δεύτερο δεκαήμερο του Ιουνίου και την κήρυξη πρόωρων εκλογών από τον Εμανουέλ Μακρόν οι γαλλικές αγορές να βυθιστούν εξατμίζοντας δισεκατομμύρια ευρώ από μετοχές και ομόλογα.

Ωστόσο την προπερασμένη Δευτέρα, μετά τον πρώτο γύρο των εκλογών και την ανάδειξη του Εθνικού Συναγερμού σε πρώτο κόμμα (και φαβορί από τις δημοσκοπήσεις για τις δεύτερες), οι αγορές όχι μόνο δεν κατέρρευσαν, όπως θα περίμενε κάποιος με βάση τα σενάρια του τρόμου που είχαν διατυπωθεί νωρίτερα, αλλά αντίθετα έκαναν ράλι. Η αντίδραση των αγορών ερμηνεύτηκε από τη μεγαλύτερη μερίδα των αναλυτών ως... ανακούφιση, καθώς το κόμμα της Λεπέν δεν κατάφερε να πάρει την αυτοδυναμία.

Εικάζεται βάσιμα ωστόσο ότι η ανακούφιση αυτή δεν αφορούσε τόσο τη Λεπέν, αλλά την Ενωμένη Αριστερά που είχε έρθει δεύτερη. Το ενδεχόμενο νίκης της Αριστεράς στον πρώτο γύρο και δυναμικής σχηματισμού κυβέρνησης μετά το δεύτερο ήταν -αν και δεν πολυακούστηκε- το σενάριο που ανησυχούσε περισσότερο τις επιχειρηματικές ελίτ πριν τις εκλογές. Το Ενωμένο Λαϊκό Μέτωπο, που υποσχέθηκε ανατροπή των πολιτικών Μακρόν, αύξηση των κοινωνικών δαπανών και κυρίως άντληση πόρων από τους έχοντες, θεωρήθηκε από τις ελίτ πολύ πιο δύσκολο να χειραγωγηθεί απ’ ό,τι ο Εθνικός Συναγερμός.

Η μεγάλη νίκη του Εθνικού Συναγερμού στον πρώτο γύρο περιόρισε τη δυναμική αυτοδυναμίας του, ενώ στις επόμενες ημέρες που ακολούθησαν ώς τις εκλογές της Κυριακής τα σενάρια του τρόμου μετατοπίστηκαν προς τον κίνδυνο ακυβερνησίας και παρατεταμένης πολιτικής αστάθειας. Κατά περίεργο τρόπο αρκετοί άνθρωποι των αγορών, που μερικά εικοσιτετράωρα πριν χτυπούσαν καμπανάκι γι’ αυτόν τον κίνδυνο, χθες πανηγύριζαν. Η απουσία κοινοβουλευτικής αδυναμίας θεωρήθηκε καλύτερο αποτέλεσμα για τους επενδυτές γαλλικών τίτλων, καθώς περιορίζει τα σχέδια της Αριστεράς και αποτρέπει πιθανή κρίση της αγοράς λόγω υπέρβασης του προϋπολογισμού. Κάτι που αποτυπώθηκε εν μέρει στο ασφάλιστρο κινδύνου, ή spread, για τη διακράτηση του χρέους της Γαλλίας έναντι του γερμανικού, το οποίο υποχώρησε περαιτέρω χθες στις 65 μονάδες βάσης, αρκετά χαμηλότερα από το υψηλό 12ετίας των 85 μονάδων που σημείωσε τον Ιούνιο.

Το Χρηματιστήριο του Παρισιού, που καταγράφει απώλειες 3,7% από τότε που ο Μακρόν προκήρυξε τις εκλογές, σημείωσε άνοδο έως και 0,8% αλλά στη συνέχεια έχασε όλα τα κέρδη του κλείνοντας με πτώση 0,63%.