UNICEF: Οι πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά παιδικής φτώχειας

Η οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας δεν συνεπάγεται τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των φτωχότερων στρωμάτων της κοινωνίας και τη μείωση της ψαλίδας των κοινωνικών ανισοτήτων, διαπιστώνει έκθεση της UNICEF για την παιδική φτώχεια σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μάλιστα, η υπηρεσία αρωγής σε παιδιά που έχουν ανάγκη διαπιστώνει ότι αντιθέτως οι πλουσιότερες χώρες είναι που καταγράφουν κατ' αναλογία τα μεγαλύτερα ποσοστά παιδικής φτώχειας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για όσους γεννιούνται, μεγαλώνουν και ενηλικιώνονται σε χαμηλό ταξικό υπόβαθρο.

Τα στοιχεία που δημοσίευσε η UNICEF δείχνουν συγκεκριμένα ότι οι πλουσιότερες χώρες του κόσμου παρουσίασαν απότομη αύξηση των ποσοστών παιδικής φτώχειας μεταξύ 2014 και 2021.

Η έκθεση "Child Poverty in the Midst of Wealth" έδειξε συγκλονιστικά αποτελέσματα, με ορισμένες από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, όπως η Βρετανία, η Ισπανία και το Λουξεμβούργο, να πέφτουν στον πάτο των πινάκων.

Από την άλλη πλευρά, φτωχότερες χώρες όπως η Πολωνία και η Σλοβενία εφαρμόζουν καλύτερες πολιτικές για την αντιμετώπιση της παιδικής φτώχειας, ακολουθούμενες από τη Λετονία και τη Νότια Κορέα.

Η μελέτη παρουσιάζει την πιο ενημερωμένη και συγκρίσιμη εικόνα της φτώχειας που πλήττει τα παιδιά στις χώρες του ΟΟΣΑ και της ΕΕ και αναλύει τις πολιτικές στήριξης του εισοδήματος των κυβερνήσεων για τις οικογένειες με παιδιά.

Πάνω από 69 εκατομμύρια παιδιά σε 40 χώρες ζουν σε συνθήκες φτώχειας

Διαπίστωσε ότι, παρά τη συνολική μείωση της φτώχειας κατά σχεδόν 8% σε 40 χώρες μεταξύ 2014 και 2021, εξακολουθούν να υπάρχουν περισσότερα από 69 εκατομμύρια παιδιά που ζουν σε νοικοκυριά που βρίσκονται κάτω από το επίπεδο της φτώχειας και είχαν εισόδημα κάτω του 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος στο τέλος του 2021.

Η έκθεση υπογραμμίζει επίσης τεράστιες ανισότητες στους κινδύνους φτώχειας. Σε 38 χώρες με διαθέσιμα στοιχεία, τα παιδιά που ζουν σε μονογονεϊκή οικογένεια έχουν πάνω από τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να ζουν σε συνθήκες φτώχειας σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά. Τα παιδιά με αναπηρίες και τα προερχόμενα από μειονοτικές εθνοτικές/φυλετικές ομάδες διατρέχουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο να ζήσουν εγκλωβισμένα στη φτώχεια από τον μέσο όρο.

Ταξικός εγκλωβισμός

Από τα στοιχεία και το υφιστάμενο κοινωνικοοικονομικό καθεστώς διαπιστώνεται ότι οι συνέπειες της φτώχειας μπορεί να διαρκέσουν μια ολόκληρη ζωή και κατά συνέπεια να την καθορίσουν. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα παιδιά που βιώνουν τη φτώχεια έχουν λιγότερες πιθανότητες να ολοκληρώσουν το σχολείο και να λαμβάνουν χαμηλότερους μισθούς ως ενήλικες. Σε ορισμένες χώρες, ένα άτομο που γεννιέται σε μια υποβαθμισμένη περιοχή είναι πιθανό να ζήσει οκτώ έως εννέα χρόνια λιγότερο από ένα άτομο που γεννιέται σε μια πλούσια περιοχή, σύμφωνα με την έκθεση.

«Οι επιπτώσεις της φτώχειας στα παιδιά είναι τόσο επίμονες όσο και επιζήμιες», δήλωσε ο διευθυντής της UNICEF Innocenti Bo Viktor Nylund. 

«Για τα περισσότερα παιδιά αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μεγαλώσουν χωρίς την αναγκαία θρεπτική τροφή, ρούχα, σχολικά είδη ή ένα ζεστό μέρος για να ονομάσουν το σπίτι τους. Αυτό εμποδίζει την εκπλήρωση των δικαιωμάτων τους και μπορεί να οδηγήσει σε κακή σωματική και ψυχική υγεία», συμπλήρωσε.

Υπάρχουν λύσεις, αν υπάρχει θέληση

Πάντως, οι συνθήκες διαβίωσης των παιδιών μπορούν να βελτιωθούν ανεξάρτητα από τον πλούτο μιας χώρας, σημειώνει η έκθεση. 

Για παράδειγμα, η Πολωνία, η Σλοβενία, η Λετονία και η Λιθουανία -που δεν συγκαταλέγονται στις πλουσιότερες χώρες του ΟΟΣΑ και της ΕΕ- έχουν επιτύχει σημαντική μείωση της παιδικής φτώχειας, η οποία μειώθηκε κατά 38% στην Πολωνία και κατά 31% στις άλλες χώρες.

Εν τω μεταξύ, πέντε χώρες με υψηλότερο εισόδημα - η Βρετανία (+20%) και η Γαλλία, η Ισλανδία, η Νορβηγία και η Ελβετία (όλες γύρω στο +10%) - είδαν τη μεγαλύτερη αύξηση στον αριθμό των παιδιών που ζουν σε νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες από το 2014.

Για την εξάλειψη της παιδικής φτώχειας, η UNICEF καλεί τις κυβερνήσεις και τους ενδιαφερόμενους φορείς να εφαρμόσουν άμεσα ορισμένα μέτρα κομβικής σημασίας:

• Να επεκτείνουν την κοινωνική προστασία για τα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων των παιδικών και οικογενειακών επιδομάτων για την ενίσχυση του οικογενειακού εισοδήματος των νοικοκυριών.
• Να διασφαλίσουν ότι όλα τα παιδιά έχουν πρόσβαση σε ποιοτικές βασικές υπηρεσίες, όπως η παιδική φροντίδα και η δωρεάν εκπαίδευση, που είναι απαραίτητες για την ευημερία τους.
• Να δημιουργήσουν ευκαιρίες απασχόλησης με επαρκείς αμοιβές και πολιτικές φιλικές προς την οικογένεια, όπως η γονική άδεια μετ' αποδοχών, για να στηρίξουν τους γονείς και τους φροντιστές στην εξισορρόπηση των ευθυνών εργασίας και φροντίδας.
• Να διασφαλιστεί ότι υπάρχουν μέτρα προσαρμοσμένα στις ειδικές ανάγκες των μειονοτικών ομάδων και των μονοπρόσωπων νοικοκυριών, ώστε να διευκολυνθεί η πρόσβαση στην κοινωνική προστασία, στις βασικές υπηρεσίες και στην αξιοπρεπή εργασία και να μειωθούν οι ανισότητες.

Η έκθεση αναφέρει ότι πολλά είναι τα παραδείγματα πολιτικών που μπορούν να αντληθούν από την επιτυχία διαφόρων χωρών.

«Το πώς θα χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση θα καθορίσει πόσο αποτελεσματικά μπορούμε να διασφαλίσουμε την ευημερία των παιδιών σήμερα και στο μέλλον», κατέληξε ο Nylund.