Η Γαλλία βρίσκεται σε κατάσταση νευρικού κλονισμού και αυτό δεν κρύβεται. Οι στρατιωτικές περιπολίες πυκνώνουν, μουσεία, σχολεία και πλατείες εκκενώνονται έπειτα από εκατοντάδες τηλεφωνήματα για βόμβες έτοιμες να εκραγούν και η πολιτική αντιπαράθεση βρίσκεται στο ζενίθ.
Τα ακροδεξιά κόμματα κατηγορούν την κυβέρνηση ότι είναι ανίκανη να προστατεύσει τη χώρα από τους ισλαμιστές και ζητούν δημοψήφισμα για την εκδίωξή τους, ενώ ο πρόεδρος Μακρόν δηλώνει έτοιμος να πράξει τα πάντα για να αποφευχθεί αυτό που κάποιοι ήδη ονομάζουν «ισραηλοποίηση της γαλλικής κοινωνίας». Μιας κοινωνίας που φιλοξενεί τους περισσότερους Εβραίους στην Ευρώπη (περί τις 700.000, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις), αλλά και τους περισσότερους μουσουλμάνους (περί τα 5.000.000, σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις).
Οι εν λόγω μουσουλμάνοι συνήθως προέρχονται από τις χώρες της βόρειας Αφρικής και λίγο-πολύ συμπαθούν τους Παλαιστίνιους, ενώ αντιπαθούν -εκτός από το Ισραήλ- και το γαλλικό κράτος, το οποίο συχνά τους βλέπει σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Κι ας βρίσκονται εδώ και τρεις γενιές στη Γαλλία.
Το κλίμα έγινε εκρηκτικό τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή τη δολοφονία του καθηγητή Ντομινίκ Μπερνάρ, την περασμένη Παρασκευή, μέσα στο σχολείο και μπροστά στα μάτια των μαθητών του. Θύτης ένας εικοσάχρονος ισλαμιστής, τον οποίο οι αστυνομικές αρχές είχαν φακελωμένο και για τον οποίο ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράλντ Νταρμαρέν δήλωσε πως είχε σχέσεις με τη Χαμάς, χωρίς ωστόσο να παρουσιάσει αποδεικτικά στοιχεία.
Μέσα σε αυτό το κλίμα η γαλλική κυβέρνηση ετοιμάζεται να προωθήσει ένα νομοσχέδιο, που είχε προαναγγείλει την περασμένη Ανοιξη, σχετικό με το ζήτημα της μετανάστευσης. Το τι ακριβώς θα λέει αυτό το νομοσχέδιο δεν είναι γνωστό, αλλά οι δηλώσεις των πολιτικών ιθυνόντων της χώρας δεν αφήνουν αμφιβολίες για το μήκος κύματος επί του οποίου θα κινηθεί. «Ανθρωποι που δεν είναι ενσωματωμένοι στη Γαλλία, που είναι ριζοσπαστικοποιημένοι και που τρέφουν έντονο μίσος για τη Δημοκρατία, θα πρέπει να μπορούμε να τους απομακρύνουμε», δήλωσε η πρόεδρος της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης Γιαέλ Μπραούν-Πιβέ, ενώ ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός Νταρμαρέν δεν μάσησε τα λόγια του: «Επί δεκαπέντε χρόνια, η γαλλική νομοθεσία δυστυχώς εμπόδιζε τον υπουργό Εσωτερικών να απελαύνει άτομα, που έφτασαν στην εθνική επικράτεια πριν από την ηλικία των δεκατριών ετών. Ο νόμος για τη μετανάστευση, που υποστηρίζω, βάζει τέλος σε αυτό. Εάν ψηφιστεί θα μου επιτρέψει να διώχνω όλους όσοι είναι αλλοδαποί και αξίζουν να επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τους, είτε επειδή δεν σέβονται τους κανόνες της Δημοκρατίας, είτε επειδή είναι πιθανώς επικίνδυνοι».
Σε ό,τι αφορά, τέλος, τον χώρο της Αριστεράς, τα τραγικά συμβάντα στη Μέση Ανατολή αποτέλεσαν μια ακόμη αφορμή διάσπασης, με τον Ζαν-Λικ Μελανσόν να αρνείται να χαρακτηρίσει τις πράξεις της Χαμάς «τρομοκρατικές» και βουλευτές του κόμματός του να συμπεραίνουν πως ο πολιτικός του λόγος «δεν ανταποκρίνεται στη σοβαρότητα της κατάστασης».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας