Στους δρόμους για αξιοπρεπείς μισθούς

Τη μεγαλύτερη απεργία στα 75 χρόνια της ιστορίας του γνώρισε χθες το NHS, το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας. Για πρώτη φορά στη διάρκεια του λεγόμενου «χειμώνα της δυσαρέσκειας», τα εργατικά συνδικάτα νοσηλευτών και πληρωμάτων ασθενοφόρων συντόνισαν και συγχρόνισαν τις απεργιακές τους κινητοποιήσεις, εντείνοντας την πίεση στους κυβερνώντες Τόρις υπό τον Ρίσι Σούνακ, που αρνούνται ιδεοληπτικά ακόμα και να συζητήσουν τα αιτήματα για αξιοπρεπείς αυξήσεις μισθών.

Ολα αυτά εν μέσω τραγικής υποβάθμισης των υπηρεσιών δημόσιας υγείας από τη χρόνια υποεπένδυση και την διογκούμενη έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού, όσο και παράλληλης φτωχοποίησης των περισσότερων εργαζομένων λόγω της διάβρωσης των αποδοχών τους από την κρίση πληθωρισμού-ρεκόρ και ανατιμήσεων, ιδίως σε τρόφιμα και ενέργεια.

«Μας τρέχουν 24 ώρες τη μέρα κάθε βδομάδα, σπάμε τις πλάτες μας κάνοντας τις δουλειές τριών ανθρώπων», κατήγγειλε χαρακτηριστικά η εκπαιδευόμενη νοσοκόμα Βικτόρια Μπασκ, που εργάζεται στο Νοσοκομείο Queen Elizabeth του Μπέρμιγχαμ. «Εχουμε ήδη γονατίσει κι αυτό θα γίνεται μόνο χειρότερο, επειδή όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα εγκαταλείπουν το επάγγελμα».

Σύμφωνα με το Βασιλικό Κολέγιο Νοσηλευτικής (RCN), η χθεσινή απεργία εκατοντάδων χιλιάδων μελών του επηρέασε περίπου το ένα τρίτο των νοσοκομείων στην Αγγλία και τα περισσότερα στην Ουαλία, η τοπική κυβέρνηση της οποίας πάντως -όπως και της Σκοτίας άλλωστε- έχει δεχτεί να διαπραγματευτεί μισθολογικές αυξήσεις με τα συνδικάτα. Ταυτόχρονα, χιλιάδες μέλη πληρωμάτων ασθενοφόρων, εκπροσωπούμενα από τις συνδικαλιστικές ενώσεις GMB και Unite, έκαναν απεργία μόνο στην Αγγλία, αφού οι συνάδελφοί τους στην Ουαλία ανέστειλαν την κινητοποίηση έχοντας λάβει βελτιωμένη μισθολογική προσφορά.

Συνεχίζοντας το απεργιακό μπαράζ μπροστά στην αδιαλλαξία της κυβέρνησης στο Λονδίνο, το νοσηλευτικό προσωπικό κατεβαίνει και σήμερα σε απεργιακές κινητοποιήσεις, ενώ διασώστες, οδηγοί ασθενοφόρων και χειριστές κλήσεων έκτακτης ανάγκης (το προσωπικό του βρετανικού ΕΚΑΒ, ας πούμε) απεργούν ξανά την Παρασκευή.

«Αυτή η κυβέρνηση επέλεξε να τιμωρήσει τις νοσοκόμες της Αγγλίας, αντί να καθίσει σ’ ένα τραπέζι και να μου μιλήσει για τις αμοιβές με τον ίδιο τρόπο που έκαναν σε Ουαλία και Σκοτία», κατήγγειλε από την πλευρά της η Πατ Κάλεν, γ.γ. του RCN, που είχε ζητήσει αρχικά αύξηση μισθών 5% πάνω από τον διψήφιο πληθωρισμό, αλλά έχει διαμηνύει -χωρίς αποτέλεσμα- ότι θα μπορούσε να τα βρει με την κυβέρνηση «στα μισά του δρόμου».

Επιμένει ο Σούνακ

Παρά τη στήριξη της κοινής γνώμης στις απεργίες ειδικά του νοσηλευτικού προσωπικού, ο Σούνακ και οι υπουργοί του επιμένουν ότι οι αυξήσεις που ζητούνται θα υπονομεύσουν τις προσπάθειες μετριασμού του πληθωρισμού και θα φέρουν περισσότερη ακρίβεια και ακόμα πιο υψηλά επιτόκια στεγαστικών δανείων, χειροτερεύοντας τα πράγματα για τους ήδη χειμαζόμενους πολίτες. Ορισμένοι υπουργοί μάλιστα ισχυρίστηκαν ξανά ότι οι απεργοί θέτουν σε κίνδυνο ασθενείς και πως η χρηματοδότηση στο NHS «έχει φτάσει σε επίπεδα-ρεκόρ». Ο δε υπουργός Υγείας Στιβ Μπάρκλεϊ τόνισε ότι η απεργία προκάλεσε την ακύρωση 80.000 ραντεβού και 11.000 χειρουργικών επεμβάσεων, αποφεύγοντας πάντως να απαντήσει γιατί αρνείται να διαπραγματευτεί με τα συνδικάτα των υγειονομικών ώστε να βρεθεί συμβιβασμός.

Το βάρος της ευθύνης για την εξεύρεση λύσης πέφτει στον Σούνακ και τους υπουργούς του, επανέλαβε ο ηγέτης των Εργατικών, Κιρ Στάρμερ, υπογραμμίζοντας πως «οι εκτεταμένες απεργίες σήμερα αποτελούν παράσημο ντροπής για την κυβέρνηση». «Κανείς δεν θέλει να βλέπει αυτές τις απεργίες, κανείς δεν θέλει να απεργεί - το τελευταίο πράγμα που θέλουν να κάνουν οι νοσοκόμες είναι να απεργούν», συμπλήρωσε ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης (και επόμενος πρωθυπουργός της Βρετανίας, άνευ συγκλονιστικού απροόπτου). «Αυτό που θέλουν είναι μια κυβέρνηση που μπορεί να δείξει ηγεσία, να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να διευθετήσει αυτή τη διαμάχη».

Ως γνωστόν, το NHS πλέον παραπαίει, με εκατομμύρια ασθενείς να παραμένουν σε λίστες αναμονής και χιλιάδες κάθε μήνα να μη λαμβάνουν επείγουσα φροντίδα, εν μέσω καταγγελιών γιατρών ακόμα και για 500 ανθρώπους που πεθαίνουν άδικα κάθε βδομάδα. Μόνο πέρσι οι αποχωρήσεις νοσοκόμων έφτασαν τις 25.000, με βασικότερο λόγο ότι δεν δέχονται πλέον να δουλεύουν εξαντλητικά για ψίχουλα.