Περιφρονεί τη λαϊκή οργή και επιμένει στα σχέδιά του

Να υποβαθμίσει τον αντίκτυπο από τις μεγαλειώδεις λαϊκές κινητοποιήσεις της περασμένης Πέμπτης ενάντια στη βαθιά αντιδημοφιλή συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση που (ξανα)προωθεί πεισματικά ο Εμανουέλ Μακρόν -κινητοποιήσεις με τη συμμετοχή τουλάχιστον 1,2 εκατομμυρίου πολιτών, αν όχι 2 εκατομμυρίων και πλέον, όπως υποστηρίζουν τα εργατικά συνδικάτα- αποπειράθηκε χθες η γαλλική κυβέρνηση, αιφνιδιασμένη από την κλίμακα της διαμαρτυρίας. «Δεν νομίζω ότι οι απεργίες θα έχουν στ’ αλήθεια σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις στη γαλλική οικονομία», θέλησε να καθησυχάσει τη νομενκλατούρα στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μπρουνό Λεμέρ, τονίζοντας μέσω του Bloomberg TV ότι τα οικονομικά της Γαλλίας «πάνε καλά».

Προς επίρρωση λίγο αργότερα ο Γάλλος πρόεδρος ανακοίνωνε προκλητικά, μόλις μία μέρα μετά τα τεράστια συλλαλητήρια κατά των σχεδίων του για τις συντάξεις, ότι προτείνει εκτίναξη των αμυντικών δαπανών στα 413 δισεκατομμύρια ευρώ για τον προϋπολογισμό του 2024-2030 (από 295 δισ. ευρώ το διάστημα 2019-2025), ώστε να εξασφαλιστεί, λέει, «η ελευθερία μας, η ασφάλειά μας, η ευημερία μας, η θέση μας στον κόσμο» μπροστά στη συσσώρευση απειλών και βέβαια στον πόλεμο στην Ουκρανία.

Κι αν για τις ένοπλες δυνάμεις, τις βιομηχανίες όπλων και το πυρηνικό οπλοστάσιο της χώρας λεφτά υπάρχουν, είναι ολοφάνερο και πάλι ότι ο λεγόμενος «πρόεδρος των πλουσίων» δεν έχει πολιτική βούληση να βάλει το χέρι στα κρατικά ταμεία για να ανακουφίσει εκατομμύρια πολίτες από την κρίση ακρίβειας και να τονώσει τις κοινωνικές δαπάνες, π.χ. για την ενδυνάμωση του τομέα της υγείας και τη «διάσωση» του συνταξιοδοτικού συστήματος από ενδεχόμενη κατάρρευση λόγω οικονομικού ελλείμματος, βάζοντας ειδικά το τελευταίο στο στόχαστρο ακριβώς επειδή είναι ίσως το πιο γενναιόδωρο που έχει απομείνει στην Ευρώπη.

«Χαστούκι»

Ακόμα και η φιλο-μακρονική, σε γενικές γραμμές, Le Monde αποκαλούσε χθες την εξαιρετικά πετυχημένη γενική απεργία της Πέμπτης και τις μαζικότατες διαδηλώσεις «χαστούκι στο πρόσωπο του προέδρου», επισημαίνοντας μάλιστα τις αντιφάσεις του.

Από τη μία ο Μακρόν τονίζει τώρα βολικά ότι δημοκρατία σημαίνει σεβασμό της νωπής λαϊκής εντολής και της νομιμοποίησης που έλαβε με την περσινή επανεκλογή του, αφού οι ψηφοφόροι γνώριζαν ότι η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση θα αποτελούσε πυλώνα της δεύτερης θητείας του, από την άλλη όμως ξεχνάει αλαζονικά πως ο ίδιος παραδεχόταν εννιά μήνες νωρίτερα ότι πολλοί τον ψήφισαν με το ζόρι, μόνο και μόνο για να μπλοκάρουν ξανά την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν στον β’ γύρο των προεδρικών εκλογών, ενώ στις βουλευτικές εκλογές που ακολούθησαν το κεντρώο κόμμα του έχασε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με τη συμμαχία Αριστεράς-Κεντροαριστεράς να βγαίνει ιδιαίτερα ενισχυμένη.

Κατακραυγή

Η επαπειλούμενη αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 χρόνια, όσο και των ετών που θα πρέπει κάποιος να πληρώνει εισφορές για να πάρει πλήρη σύνταξη, έχει εξοργίσει τους περισσότερους Γάλλους, όπως δείχνουν σταθερά και οι δημοσκοπήσεις. «Ο Μακρόν θέλει να πεθάνουμε δουλεύοντας», κατήγγειλε χαρακτηριστικά ένας από τους δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στο Παρίσι.

Τα οχτώ μεγαλύτερα εργατικά συνδικάτα της Γαλλίας -που προκήρυξαν νέα γενική απεργία στις 31 Ιανουαρίου- αντιτείνουν στην κυβέρνηση ότι υπάρχουν άλλοι τρόποι για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος, όπως η φορολόγηση των υπερπλουσίων, η αύξηση των εισφορών των εργοδοτών ή/και των εύπορων συνταξιούχων.