Λιθουανικό... λάδι στη φωτιά του πολέμου

Νέα κλιμάκωση στην κρίση μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, με δυνάμει ανυπολόγιστες συνέπειες, αποτελεί η μονομερής, προκλητική απόφαση της Λιθουανίας να διακόψει την αποστολή φορτίων από τη Ρωσία προς τον θύλακά της στο Καλίνινγκραντ, στη Βαλτική. Του Καλίνινγκραντ, που βεβαίως πριν από οχτώ δεκαετίες ήταν γερμανικό και λεγόταν Κένινγκσμπεργκ και καταλήφθηκε από τον Κόκκινο Στρατό το 1945, για να παραμείνει έκτοτε πρώτα υπό σοβιετικό και ύστερα υπό ρωσικό έλεγχο ώς τις μέρες μας, ως ένα ρωσικό «προκεχωρημένο φυλάκιο» μεταξύ Λιθουανίας και Πολωνίας.

Πιο συγκεκριμένα, η Λιθουανία απαγόρευσε τη διέλευση προϊόντων στα οποία έχουν επιβληθεί κυρώσεις από την Ε.Ε., μέσω του εδάφους της, από το οποίο διέρχεται και η μοναδική σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ της Ρωσίας και του Καλίνινγκραντ στη Βαλτική. Το έκανε επικαλούμενη τις ευρωπαϊκές κυρώσεις σε βάρος της Μόσχας, αλλά στην πραγματικότητα παραβιάζοντας τις σχετικές συμφωνίες μεταξύ Ρωσίας και Ε.Ε. Σύμφωνα με τον κυβερνήτη του Καλίνινγκραντ, η απαγόρευση ενδέχεται να επηρεάσει έως και τα μισά προϊόντα που μεταφέρονται με τρένο στον θύλακα: μεταξύ των «απαγορευμένων» προϊόντων είναι άνθρακας, μέταλλα, υλικά οικοδομών και διάφορα προϊόντα προηγμένης τεχνολογίας.

Οπως ήταν φυσικό, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών διαμαρτυρήθηκε έντονα για την «πρωτόγνωρη» και «παράνομη» απόφαση και προειδοποίησε επί τούτου τον Λιθουανό επιτετραμμένο στη Μόσχα ότι, αν δεν αποκατασταθεί αμέσως η διέλευση προϊόντων, η Μόσχα «θα απαντήσει με τα κατάλληλα μέσα» για να προστατεύσει τα εθνικά συμφέροντά της.

Να σημειώσουμε εδώ ότι τόσο στη Ρωσο-λιθουανική Συμφωνία του 1993 όσο και στη Συμφωνία ένταξης της Λιθουανίας στην Ε.Ε. το 2004 υπήρχαν ειδικές δεσμευτικές προβλέψεις για τη διατήρηση όχι μόνο της συγκεκριμένης σιδηροδρομικής σύνδεσης, αλλά και των αγωγών αερίου και πετρελαίου που διέρχονται από τη χώρα της Βαλτικής. Αλλά η Λιθουανία, αυτή η μικρή χώρα-μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ με τα μόλις 2,7 εκατομμύρια κατοίκους, πρωταγωνιστεί μαζί με την Πολωνία και τις άλλες Βαλτικές Δημοκρατίες εδώ και χρόνια στην αντιρωσική υστερία, και με τη χτεσινή της προκλητική απόφαση αποδεικνύει ότι είναι έτοιμη για ακόμη πιο επικίνδυνους, για τον λαό της αλλά και τους συμμάχους της, τυχοδιωκτισμούς...

Το σίγουρο είναι πως οι φανατικές αντιρωσικές κυβερνήσεις της Βαλτικής δεν έχουν διδαχθεί τίποτε από τη συνεχιζόμενη τραγωδία της Ουκρανίας. Χτες, οι ρωσικές δυνάμεις προήλασαν έπειτα από σκληρές μάχες και μπαράζ πυροβολικού στα περίχωρα της Τοσκίβκα, μιας μικρής πόλης με μεγάλη στρατηγική σημασία νοτίως της Λισιτσάνσκ: η κατάκτησή της, που θεωρείται υπόθεση μερικών ημερών, θα ολοκληρώσει την περικύκλωση χιλιάδων επίλεκτων Ουκρανών στρατιωτικών στο Λισιτσάνσκ. Και ταυτόχρονα θα σφραγίσει τη μοίρα των δυόμισι περίπου χιλιάδων αποκομμένων από παντού στρατιωτικών και ξένων μισθοφόρων, που παραμένουν ταμπουρωμένοι για δεύτερη εβδομάδα μαζί με εκατοντάδες αμάχους στα υπόγεια του εργοστασίου Αζοτ του Σεβεροντονιέτσκ, σε μια επανάληψη του ζοφερού «σεναρίου» της Αζοφστάλ στη Μαριούπολη.

Εξίσου απελπιστική είναι η κατάσταση νοτίως του Λισιτσάνσκ, στον μικρότερο θύλακα του Ζόλοτε, ενώ οι Ρώσοι συνεχίζουν την αργή αλλά σταθερή προώθηση γύρω από το αρχηγείο των Ουκρανών στη δεύτερη και τελευταία γραμμή άμυνας του Ντονμπάς, στον άξονα Σλαβιάνσκ - Κραματόρσκ. Η επιλογή της ουκρανικής ηγεσίας να μην διατάξει υποχώρηση αλλά αντίθετα να επιμείνει σε άμυνα μέχρις εσχάτων στα χαρακώματα του ανατολικού Ντονμπάς, έχει οδηγήσει σε τρομακτικές απώλειες για τον παγιδευμένο ουκρανικό στρατό, που, σύμφωνα με δηλώσεις του κορυφαίου συμβούλου του Ζελένσκι, Νταβίντ Αραχάμια, φτάνουν ώς και τους χίλιους νεκρούς, τραυματίες και αιχμαλώτους την ημέρα.

Δηλαδή οι Ουκρανοί, αν συνυπολογιστούν και οι απώλειες σε άλλα μέτωπα, και ιδίως στα μετόπισθεν από τα συνεχή πυραυλικά πλήγματα των Ρώσων, χάνουν περίπου ένα τάγμα κάθε μέρα! Και οι Ρώσοι, βέβαια, έχουν βαριές απώλειες, αλλά η στρατηγική τους να αποφεύγουν τις μετωπικές επιθέσεις και να προσεγγίζουν τις ουκρανικές οχυρώσεις από τα πλάγια ή από πίσω –όπως κάνουν και τώρα στη Λισιτσάνσκ και τη Σλαβιάνσκ– και μόνο έπειτα από πολυήμερα εξαντλητικά μπαράζ πυροβολικού, δείχνει να επιβραβεύεται.

Ανεπιβεβαίωτες παραμένουν πάντως από ουκρανικής πλευράς οι πληροφορίες για βαριές απώλειες ύστερα από πλήγμα με πολλαπλούς πυραύλους «Καλίμπρ» σε συνάντηση ανώτατων και ανώτερων αξιωματικών και διοικητών μονάδων στη Σίροκα Ντάτσα, κοντά στο Ντίπρο.

Οι Ρώσοι υποστηρίζουν ότι σκοτώθηκαν μέχρι και 50 αξιωματικοί διαφόρων βαθμών, και οι «διαρροές» σε διάφορα φιλορωσικά ΜΜΕ αφήνουν να εννοηθεί πως πρόκειται για αντίποινα στους συνεχείς πολύνεκρους βομβαρδισμούς κατοικημένων περιοχών του Ντονέτσκ από το βαρύ πυροβολικό των Ουκρανών, που σημείωσαν έξαρση τις τελευταίες ημέρες. Ασυνήθιστα σκληροί είναι οι ρωσικοί βομβαρδισμοί με «Καλίμπρ», «Ισκαντέρ» αλλά και αεροσκάφη στη βαριά οχυρωμένη Αβντιίβκα, από όπου εκτοξεύονται εδώ και χρόνια οι περισσότερες ουκρανικές οβίδες και ρουκέτες κατά των ρωσόφωνων του Ντονέτσκ.