Η τελευταία ζαριά στο Σεβεροντόνετσκ και τα αδιέξοδα

«Aυτή είναι μια πολύ σκληρή μάχη, ίσως μία από τις πιο δύσκολες ολόκληρου του πολέμου», προϊδέασε χθες τον λαό του ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι για τις εξελίξεις στην πόλη-κλειδί Σεβεροντόνετσκ στα ανατολικά, όπου οι Ρώσοι προελαύνουν. «Από πολλές απόψεις», παραδέχτηκε, «εκεί κρίνεται η μοίρα του Ντονμπάς μας»…

«Ισως θα πρέπει να υποχωρήσουμε», τόνισε ο Σερχίι Χαϊντάι, ο Ουκρανός κυβερνήτης της περιφέρειας του Λουγκάνσκ, το 97% των εδαφών της οποίας ελέγχει πια η Μόσχα. Παρ’ όλα αυτά «μόλις παραλάβουμε τα όπλα μεγάλου βεληνεκούς» από τη Δύση, υποστήριξε ο Χαϊντάι, «οι ειδικές δυνάμεις μας μπορούν να καθαρίσουν στο Σεβεροντόνετσκ σε 2-3 ημέρες»…

Ομως η εικόνα ενός στρατηγικού αδιεξόδου έχει πλέον αρχίσει να αποτυπώνεται ακόμα και στον δυτικό Τύπο, την ώρα που παραμένει άγνωστο πόσα από τα δυτικά βαρέα όπλα παραλαμβάνει τελικά το Κίεβο και πόσα καταστρέφονται από τους ρωσικούς πυραύλους.

«Οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν λιγότερες πληροφορίες απ’ ό,τι θα ήθελαν για τις επιχειρήσεις της Ουκρανίας και έχουν πολύ καλύτερη εικόνα του ρωσικού στρατού, των σχεδιαζόμενων επιχειρήσεων και των επιτυχιών και των αποτυχιών του», έγραφαν χθες οι New York Times, επικαλούμενοι νυν και πρώην αξιωματούχους των ΗΠΑ.

«Yπάρχουν ρωγμές στην άμυνα της Ουκρανίας και ερωτήματα για την κατάσταση των στρατιωτικών δυνάμεων και τη στρατηγική της Ουκρανίας στο Ντονμπάς», επισημαίνουν. «Ουσιαστικά, οι Ουκρανοί αξιωματούχοι δεν θέλουν να παρουσιάσουν πληροφορίες που θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν τις ΗΠΑ και άλλους Δυτικούς εταίρους τους να επιβραδύνουν τη ροή των όπλων», αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα, σκιαγραφώντας μάλιστα ένα νέο δίλημμα-γρίφο για την κυβέρνηση Μπάιντεν, καθώς η έκρηξη του πληθωρισμού ψαλιδίζει κι άλλο τις πιθανότητες νίκης των Δημοκρατικών στις κρίσιμες ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου.

«Εάν η Ρωσία προχωρήσει περαιτέρω», τονίζει, «η αποτυχία κατανόησης της κατάστασης του ουκρανικού στρατού θα μπορούσε να καταστήσει τις υπηρεσίες πληροφοριών έκθετες σε κατηγορίες ότι απέτυχαν να δώσουν στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής μια πλήρη εικόνα για την προοπτική της Ουκρανίας στον πόλεμο»…

Ποιοι είναι λοιπόν οι στόχοι σε αυτόν τον πόλεμο, θέτει το ερώτημα η γαλλική εφημερίδα Le Monde. Η απάντηση πλέον εγείρει εντάσεις με τις ΗΠΑ και κόβει στα δύο την Ευρώπη, υπογραμμίζει.

Διχασμένη Ευρώπη

Από τη μια, αναφέρει το δημοσίευμα, είναι οι χώρες της Βαλτικής και η Πολωνία, συν το Ηνωμένο Βασίλειο, «που υποστηρίζουν τη συνέχιση του πολέμου με την -έστω και μακρινή- προοπτική μιας ρωσικής ήττας» και στηρίζονται στις ΗΠΑ.

Από την άλλη βρίσκονται η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία που κρατούν μια πιο μετριοπαθή γραμμή. Στηρίζουν την Ουκρανία, εξηγεί η Monde, θέλουν όμως να διατηρήσουν ανοιχτή τη γραμμή διαλόγου με τη Μόσχα για την κατάπαυση του πυρός «σε έναν πόλεμο που υπάρχει κίνδυνος να βαλτώσει ανάμεσα σε δύο εχθρούς που δεν μπορούν ούτε να επιβληθούν πλήρως ούτε να χάσουν τα πάντα».

«Οσο περισσότερο θα αυξάνεται το οικονομικό και πολιτικό κόστος αυτού του πολέμου, τόσο περισσότερο θα ενισχύονται οι υποστηρικτές αυτής της προσέγγισης», εκτιμά Γάλλος αξιωματούχος. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, άλλωστε, οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει ούτως ή άλλως να συνυπάρξουν με τους Ρώσους γείτονες μετά το τέλος του πολέμου, όπως και όποτε συμβεί αυτό.

Προσώρας το τοπίο παραμένει εξαιρετικά θολό από όλες τις απόψεις, με τη Ρωσία να αλληλοκατηγορείται τώρα με το Κίεβο και τη Δύση ακόμα και για το ποιος ευθύνεται και σε ποιο βαθμό για την επισιτιστική κρίση, που απειλεί με κοινωνική και πολιτική αστάθεια πολλά σημεία του πλανήτη.