Ο Ντράγκι αιφνιδίασε, ζητώντας συνάντηση Ε.Ε.-ΗΠΑ με Πούτιν

Ο Μάριο Ντράγκι επέστρεψε από το ταξίδι του στις Ηνωμένες Πολιτείες και με τις δηλώσεις του εξέπληξε τους Ιταλούς πολιτικούς συντάκτες. Ο Ιταλός τεχνοκράτης πρωθυπουργός -ο οποίος είναι γνωστός για τη φιλοατλαντική γραμμή του- αυτή τη φορά αποφάσισε να προχωρήσει σε μια, μερική τουλάχιστον, διαφοροποίηση: ζήτησε από τον Τζο Μπάιντεν να πάρει τηλέφωνο τον Βλαντίμιρ Πούτιν και πρόσθεσε πως «θα πρέπει -όλοι- να καθίσουμε γύρω από το ίδιο τραπέζι».

Ηδη από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης ευρείας συμμετοχής είχε τονίσει ότι σαφώς και η στήριξη της Ουκρανίας θα πρέπει να συνεχιστεί, αλλά -συγχρόνως- πρέπει να ακολουθηθεί κάθε οδός που μπορεί να διευκολύνει την ειρηνευτική διαδικασία.

Σύμφωνα με τους παρατηρητές, οι δηλώσεις αυτές είναι μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής. Τις τελευταίες ημέρες, υπάρχουν όλο και περισσότερες ενδείξεις που στέλνουν το «μήνυμα» ότι ο χρησιμότερος διαμεσολαβητής δεν είναι, πλέον, η Τουρκία του Ερντογάν, αλλά η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση. Παράλληλα, ο ιταλικός Τύπος αναφέρει ότι και στο εσωτερικό της κυβέρνησης της Ρώμης, πλέον, υπάρχει η επίγνωση ότι στην όλη αυτή δραματική ιστορία, τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών δεν συμπίπτουν, σε αρκετά μεγάλο βαθμό, με εκείνα της Ευρώπης. Αν μη τι άλλο, διότι η Ουάσινγκτον δεν αντιμετωπίζει ενεργειακό πρόβλημα και –αντιθέτως– θέλει να πουλήσει το φυσικό της αέριο στη Γηραιά Ηπειρο.

Από τη μία, η Ιταλία ζητά να συνεχιστούν και να ενισχυθούν οι διπλωματικές προσπάθειες. Και η φωνή της είναι κάθε άλλο παρά απομονωμένη, από τη στιγμή που και η Γαλλία «ενθαρρύνθηκε» από την κυβέρνηση του Πεκίνου να συνεχίσει τη δράση της, μιλώντας με όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές για μια όσο γίνεται γρηγορότερη κατάπαυση του πυρός.

Από την άλλη, βέβαια, η Ρώμη συνεχίζει να στέλνει όπλα στο Κίεβο. Ο κύριος στόχος στον οποίο κάνει συνεχώς αναφορά η κυβέρνηση του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι να καταφέρει να συνεχίσει να αμύνεται ο ουκρανικός λαός. Οπως υπογράμμισε, όμως, και η εφημερίδα La Repubblica, υπάρχει και μια άλλη, λιγότερο «διαφημισμένη» ανάγκη: να μπορέσει η Ε.Ε. –και στη συγκεκριμένη περίπτωση η Ιταλία– να καθίσει δικαιωματικά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, στο οποίο θα συζητηθούν και πολλές μελλοντικές ισορροπίες.

Διότι, με τις κινήσεις του αυτές, ο Ντράγκι επιβεβαιώνει ότι το θέμα δεν είναι μόνον η λήξη του πολέμου. Το ζητούμενο είναι να εξακριβωθεί πώς θα διαμορφωθούν οι επιρροές (π.χ. και πού θα τοποθετηθούν νέα πυραυλικά συστήματα) σε όλη την Ευρώπη και κυρίως στην ανατολική της πλευρά. Ολες οι μεγάλες χώρες της Ενωσης, στη φάση αυτή, ελπίζουν να επηρεάσουν τη συγκεκριμένη διαδικασία και η Ιταλία, φυσικά, δεν κρύβει τις προσδοκίες της.

Πέρα από όλα αυτά, τέλος, υπάρχει και ακόμη μία παράμετρος: ο Μάριο Ντράγκι πρέπει να κρατήσει υπό έλεγχο και την κατάσταση στο εσωτερικό της κυβέρνησής του. Διότι τα Πέντε Αστέρια, με πρόεδρο τον Τζουζέπε Κόντε, ζήτησαν να ξανασυζητηθεί στο Κοινοβούλιο η συνολική στάση της χώρας στο Ουκρανικό. Οπως και το μέχρι πότε η Ιταλία θα συνεχίσει να στέλνει όπλα στον στρατό του Κιέβου. Το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο, διότι και η Λέγκα του Σαλβίνι ζητά η κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων να πάψει να αποτελεί μονόδρομο. Ο «Σούπερ Μάριο», λοιπόν, για να αποφύγει κυβερνητικές εντάσεις ή ακόμη και μια ξαφνική κυβερνητική κρίση, προσπαθεί να δείξει ότι δεν ταυτίζεται, πλέον, με τους πολεμοχαρείς στρατηγούς της Ουάσινγκτον.