Η σιγή του Ντράγκι και ο καβαλιέρε... καβάλα στο άλογο

H ανεπίσημη διαδικασία εκλογής του νέου προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας ουσιαστικά έχει ήδη αρχίσει. Ο Μάριο Ντράγκι το γνωρίζει καλά και αρνείται να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση μπορεί να αφορά τη «μετακόμισή του» από το κυβερνητικό στο προεδρικό μέγαρο Κυρινάλιο. Τόσο που μεγάλο μέρος του Τύπου άρχισε να εκφράζει επιφυλάξεις και κάποιες αντιρρήσεις σχετικά με την αποστασιοποιημένη αυτή στρατηγική του.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, την ίδια ώρα, διαμηνύει στον «σούπερ Μάριο» ότι αν προτιμήσει τελικά την προεδρία της Δημοκρατίας, η Φόρτσα Ιτάλια δεν θα έχει καμία υποχρέωση να παραμείνει εντός της κυβερνητικής πλειοψηφίας και ότι η χώρα θα μπορούσε να οδηγηθεί άμεσα σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές.

Άρχισε, δηλαδή, το γνωστό παιχνίδι με πιέσεις και δηλώσεις που στην πραγματικότητα θέλουν να πετύχουν τον ακριβώς αντίθετο στόχο από εκείνον που οι περισσότεροι μπορούν να υποθέσουν.

Ο καβαλιέρε, βεβαίως, ελπίζει να καταφέρει να διαδεχθεί τον νυν πρόεδρο, τον Σέρτζιο Ματαρέλα. Και ως γνωστόν, ο Σίλβιο δεν σταματά, δεν πτοείται ούτε όταν αντιμετωπίζει τα μεγαλύτερα εμπόδια. Τόσο που αποφάσισε να αγοράσει και μια σελίδα της εφημερίδας του ομίλου του, της Il Giornale, για να πληροφορήσει τους Ιταλούς ότι «δε μίσησε ποτέ κανέναν, είναι φίλος όλων, έθεσε τέλος στον Ψυχρό Πόλεμο» και, κατά συνέπεια, είναι ο καταλληλότερος υποψήφιος.

Mετά από σειρά εντάσεων, έπεισε και τον γραμματέα της Λέγκας, τον Ματέο Σαλβίνι, να δηλώσει ότι «όλη η Κεντροδεξιά με συμπαγή τρόπο στηρίζει την υποψηφιότητα Μπερλουσκόνι», έστω και αν τις περασμένες ημέρες είχε ταχθεί ανοικτά υπέρ ενός «σχεδίου Β».

Ανατρέχοντας στις προηγούμενες διαδικασίες εκλογής Ιταλών προέδρων, μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε ότι στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων, εκλέχθηκαν τελικά «υποψήφιοι της τελευταίας στιγμής», αποτέλεσμα συμβιβασμών των διαφόρων πολιτικών δυνάμεων και -ακόμη περισσότερο- των ίδιων των βουλευτών, ακόμη και ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση. Στη μεγάλη τους πλειοψηφία, προέρχονταν από τον προοδευτικό και μετριοπαθή κεντρώο χώρο.

Είναι πολύ πιθανό να συμβεί ακριβώς το ίδιο και αυτή τη φορά. Δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο βήμα προς τη «ζώνη του συμβιβασμού» θέλησε να κάνει, στο τέλος της εβδομάδας, ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Μπερλουσκόνι. Ο πανίσχυρος πρώην υφυπουργός στην προεδρία της κυβέρνησης του «καβαλιέρε», Τζάνι Λέτα, δήλωσε με νόημα: «Πρέπει να επικεντρωθούμε στο γενικότερο συμφέρον της χώρας και όχι στις επιμέρους διαφορές». Και πρόσθεσε ότι «οι μεγάλοι εκλέκτορες θα πρέπει να εμπνευστούν από τον τρόπο με τον οποίο το ιταλικό κοινοβούλιο τίμησε τη μνήμη του Νταβίντ Σασόλι». Σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, πρόκειται για μήνυμα που απευθύνεται και στον ίδιο τον Σίλβιο, ώστε να περιορίσει τις υπερβολικές φιλοδοξίες του.

Σχέδια, υποψηφιότητες και ελπίδες, την ώρα που η Ιταλία προσπαθεί να βγει από τη δίνη της μετάλλαξης Όμικρον. Σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις, μέσα στις επόμενες 10 ημέρες, το νέο αυτό κύμα της πανδημίας θα έχει αγγίξει το ανώτατο όριο διάδοσής του. Οι μονάδες εντατικής θεραπείας και τα νοσοκομεία έως τώρα αντέχουν. Σε σύνολο περίπου 10.000 κλινών, οι ασθενείς με Covid-19 στις ΜΕΘ είναι 1.668.

Η μεγαλύτερη αιτία ανησυχίας παραμένει η κατάσταση στα σχολεία. Oι περιφέρειες της χώρας ζητούν από την κυβέρνηση να μπορούν να αποφασίζουν αυτόνομα την προσφυγή στην τηλεκπαίδευση, χωρίς να περιμένουν αναγκαστικά να κηρυχθούν «κόκκινη ζώνη». Ενδεικτικά, στην ευρύτερη περιοχή της Νάπολης, 2.000 τάξεις ετέθησαν ήδη σε εξ αποστάσεως διδασκαλία. Είναι περίπου το 10% του συνόλου. Περιμένουμε να διαπιστώσουμε αν η πρόβλεψη των διευθυντών σχολείων για 200.000 τάξεις σε τηλεκπαίδευση μέχρι τη Δευτέρα θα επαληθευτούν.