Ο Ντράγκι έρχεται και ανακατεύει την τράπουλα

Η Ιταλία συνεχίζει να δίνει τη μάχη της κατά του κορονοϊού, με την επίγνωση ότι σύντομα πολλά πράγματα θα πρέπει να αλλάξουν. Από την αρχή της πανδημίας στη χώρα έχασαν τη ζωή τους πάνω από 90.000 άνθρωποι. Παρά ταύτα, όπως και σε όλα τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης, συνεχίζουν να υπάρχουν οι γνωστοί αμφισβητίες και αρνητές και αν μετρήσει κανείς όσους καπνίζουν στον δρόμο, τρώνε ή έχουν τη μάσκα μισοκατεβασμένη, πάνω από το ένα τρίτο των πολιτών δεν προστατεύεται και δεν προστατεύει τον διπλανό του με αποτελεσματικό τρόπο.

Προς το παρόν, σχεδόν σε όλη τη χώρα αποφασίστηκε η επαναλειτουργία των καφέ μπαρ και των εστιατορίων μέχρι τις 6 το απόγευμα, όπως και το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων. Μια ανάσα ανακούφισης για τους εμπόρους και την οικονομία γενικότερα, η οποία μπορεί σύντομα να οδηγήσει, όμως, σε νέα αύξηση των κρουσμάτων. Οι ειδικοί τις δύο τελευταίες ημέρες άρχισαν να κρούουν και πάλι τον κώδωνα του κινδύνου και να υπογραμμίζουν ότι η σχετική μείωση των περιστατικών που επετεύχθη χάρη στους περιορισμούς των Χριστουγέννων, αργά αλλά σταθερά, γίνεται παρελθόν. Τα ημερήσια κρούσματα ξεπερνούν τις δεκατρείς χιλιάδες και οι νεκροί είναι σχεδόν πάντα περισσότεροι από τετρακόσιοι.

Oι πολιτικές εξελίξεις που τρέχουν στη χώρα, βέβαια, αναμένεται να φέρουν και ουσιαστικές αλλαγές στο μέτωπο της καταπολέμησης της πανδημίας. Αν, όπως φαίνεται, ο Μάριο Ντράγκι καταφέρει να συνθέσει κυβέρνηση, θα υιοθετηθεί και ένα νέο μοντέλο δράσης. Με κύρια κίνηση, όπως προβλέπουν αρκετοί αναλυτές, την πιθανή αντικατάσταση του ειδικού επιτρόπου Ντομένικο Αρκούρι, τον οποίο ο Κόντε είχε ορίσει «πληρεξούσιο» για την αντιμετώπιση του Covid-19. Πολλοί θεωρούν ότι έχει συγκεντρώσει υπερβολικές εξουσίες στα χέρια του.

Πέρα από την απογοήτευση για την καθυστέρηση του προγράμματος εμβολιασμού του πληθυσμού, υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα. Στα μέσα ενημέρωσης προβάλλονται συνεχώς ρεπορτάζ με θέμα τις ελλείψεις σε «σύριγγες ακριβείας», οι οποίες επιτρέπουν να εξάγονται από κάθε φιάλη του εμβολίου της Pfizer έξι, αντί για πέντε δόσεις.

Υπάρχουν, βέβαια, και γενικότερα, βαθύτερα προβλήματα, τα οποία δεν είναι βέβαιο ότι ο Ντράγκι θα καταφέρει να λύσει: το σύστημα υγείας της Ιταλίας βασίζεται σε μια ενισχυμένη αποκέντρωση. Κάτι που σημαίνει ότι οι είκοσι περιφέρειες της χώρας έχουν τον τελευταίο λόγο και τη μικρότερη ευθύνη στην πρακτική εφαρμογή των μέτρων. Αυτό εξηγεί για ποιο λόγο η περιφέρεια Λάτιο -με πρωτεύουσα τη Ρώμη- κατάφερε έως τώρα να εφαρμόσει με γοργά βήματα το σχέδιο εμβολιασμού, ενώ η Λομβαρδία αναγκάστηκε να αλλάξει τον περιφερειακό υπεύθυνο για το σύστημα υγείας, αλλά και γιατί στην ευρύτερη περιοχή της Νάπολης, προς το παρόν, δεν προβλέπεται εμβολιασμός των ηλικιωμένων που δεν μπορούν να βγουν από το σπίτι τους.

Μια «γραφειοκρατική Βαβέλ» που ο Ιταλός εντολοδόχος πρωθυπουργός θα προσπαθήσει να αναμορφώσει, μέσα στα όρια, φυσικά, που θέτει ο νόμος. Και σε εκείνα, βέβαια, που θα του θέσουν οι πολιτικές δυνάμεις που θα τον στηρίξουν στο Κοινοβούλιο. Διότι αν, όπως φαίνεται, η Λέγκα θελήσει να υπερψηφίσει τη νέα κυβέρνηση (μαζί με την Κεντροαριστερά, τον Μπερλουσκόνι και ίσως τα Πέντε Αστέρια) θα προσπαθήσει να επιβάλει, σε ένα ποσοστό, και τη δική της προσέγγιση: ότι προέχει, δηλαδή, η λειτουργία των επιχειρήσεων, χωρίς απαγορεύσεις και μέτρα προστασίας τα οποία ο Σαλβίνι, συχνά, συνηθίζει να κρίνει «υπερβολικά και άχρηστα».