Ποιες ζωές έχουν τελικά αξία;

Σαν να μην πέρασε μια μέρα... Δύο χρόνια μετά τον σκοτωμό του άοπλου νεαρού μαύρου Μάικλ Μπράουν από αστυνομικούς στο Φέργκιουσον του Μιζούρι που προκάλεσε άγρια κατακραυγή και γέννησε το κίνημα «Black Lives Matter» (Οι Ζωές των Μαύρων Μετράνε), οι -συχνά αναίτιοι- σκοτωμοί έγχρωμων από τα όργανα της τάξης συνεχίζονται κανονικά, ενώ οι υπαίτιοι συνήθως αθωώνονται, εάν φυσικά παραπεμφθούν στη Δικαιοσύνη.

Η χθεσινή αιματηρή επίθεση εναντίον αστυνομικών στο Ντάλας έγινε στο πλαίσιο διαδήλωσης διαμαρτυρίας μετά τον θάνατο δύο έγχρωμων. Την Τρίτη ο Αλτον Στέρλνγκ σκοτώθηκε έξω από κατάστημα στο Μπατόν Ρουζ της Λουιζιάνα.

Βίντεο από κινητό, που έκανε τον γύρο του διαδικτύου, δείχνει τους αστυνομικούς να τον πυροβολούν ενώ ήταν πεσμένος στο έδαφος.

Την Τετάρτη αστυνομικοί πυροβόλησαν και σκότωσαν τον Φιλάντο Καστάιλ, υπεύθυνο καφετέριας σε προάστιο του Σεντ Πολ της Μινεσότα.

Τον σταμάτησαν για έλεγχο και τον πυροβόλησαν την ώρα που έψαχνε τα χαρτιά του, νομίζοντας μάλλον ότι πήγαινε να τραβήξει όπλο. Το περιστατικό μεταδόθηκε ζωντανά στο facebook σε βίντεο που τράβηξε η σύντροφος του νεκρού, η οποία ήταν στο αμάξι μαζί με την τετράχρονη κόρη της.

«Θα είχε συμβεί αυτό αν οι επιβάτες δεν ήταν μαύροι; Δεν νομίζω» παραδέχτηκε ο, λευκός, Δημοκρατικός κυβερνήτης της Μοντάνα, Μαρκ Ντέιτον, ενώ το twitter είχε κατακλυστεί από μηνύματα μίσους κατά των αστυνομικών και συνθήματα όπως «σκοτώστε τα γουρούνια».

Ο Καστάιλ πρέπει να ήταν ο 506ος που έπεσε νεκρός από πυρά αστυνομικών από τις αρχές του 2016, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων της Washington Post η οποία καταγράφει τέτοιου είδους θανάτους.

Ηταν επίσης ο 123ος μαύρος Αμερικανός θύμα της αστυνομίας από τις αρχές της χρονιάς. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, περίπου το 10% των μαύρων ήταν άοπλοι την ώρα που δέχτηκαν επίθεση, ενώ το 61% κρατούσε όπλο.

Αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα με μαύρο πρόεδρο. Οπως φαίνεται όμως αυτό δεν είναι αρκετό για να αλλάξει βαθιά ριζωμένες ρατσιστικές νοοτροπίες τόσο στο αστυνομικό σώμα όσο και γενικότερα στην κοινωνία.

«Οι τελευταίοι θάνατοι μάς υπενθυμίζουν με θλιβερό τρόπο πόσες ακόμα μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες, ώστε οι εκπρόσωποι του νόμου να γίνουν περισσότερο επαγγελματίες και να επιδεικνύουν μεγαλύτερο σεβασμό απέναντι στους πολίτες που έχουν καθήκον να προστατεύουν» έγραφε το εντιτόριαλ των New York Times.

«Αυτή η εβδομάδα ήταν εφιαλτική για τους μαύρους Αμερικανούς. Η χώρα μας νοιάζεται;» διερωτάται στην Washington Post η αρθρογράφος Κριστίν Εμπα.

Μαύρη και η ίδια, κλείνει το κείμενό της με μια προσωπική ανησυχία: «Χθες ονειρεύτηκα τον θάνατο του αδερφού μου. Γιατί ξέρω ότι παρ’ όλα τα επιτεύγματά του -δύο πτυχία από τα καλύτερα Πανεπιστήμια και πεντακάθαρο ποινικό μητρώο- τη νύχτα δεν είναι παρά ένας μαύρος που οδηγεί αμάξι και θα μπορούσε και αυτός να σκοτωθεί με τον ίδιο τρόπο».