Στη δημοσιότητα έχει φέρει ο μπλόγκερ Κιμ Κλιπενστάιν το φερόμενο μανιφέστο του κατηγορούμενου και συλληφθέντα για τη δολοφονία των δύο ισραηλινών διπλωματών στο κέντρο της Ούασινγκτον έξω από το Εβραϊκό Μουσείο.
Το μανιφέστο είναι 900 λέξεων και έχει μεταφραστεί από το infowar.
Το μανιφέστο του φερόμενου ως δράστη
20 Μαΐου 2025
«Halintar είναι μια λέξη που σημαίνει κάτι σαν βροντή ή αστραπή. Μετά από μια πράξη, οι άνθρωποι αναζητούν ένα κείμενο για να καθορίσουν το νόημά της, οπότε εδώ είναι μια προσπάθεια. Οι φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από τους Ισραηλινούς εναντίον της Παλαιστίνης αψηφούν κάθε περιγραφή και κάθε ποσοτικοποίηση. Αντί να διαβάζουμε περιγραφές, τις παρακολουθούμε να ξετυλίγονται σε βίντεο, μερικές φορές ζωντανά. Μετά από μερικούς μήνες ραγδαία αυξανόμενου αριθμού νεκρών, το Ισραήλ κατέστρεψε την ικανότητα να συνεχίσει να μετράει τους νεκρούς, κάτι που εξυπηρέτησε καλά τη γενοκτονία του.
Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, το υπουργείο Υγείας της Γάζας καταγράφει 53.000 νεκρούς από τραυματική βία, τουλάχιστον δέκα χιλιάδες βρίσκονται κάτω από τα ερείπια και ποιος ξέρει πόσοι χιλιάδες ακόμη έχουν πεθάνει από ασθένειες που θα μπορούσαν να προληφθούν, από την πείνα, με δεκάδες χιλιάδες να κινδυνεύουν από άμεση ασιτία λόγω του ισραηλινού αποκλεισμού – όλα με τη συνενοχή των δυτικών και αραβικών κυβερνήσεων. Το γραφείο ενημέρωσης της Γάζας συμπεριλαμβάνει τους δέκα χιλιάδες που βρίσκονται κάτω από τα ερείπια στους νεκρούς της δικής του καταμέτρησης. Στις ειδήσεις, οι «δέκα χιλιάδες» κάτω από τα ερείπια αναφέρονται εδώ και μήνες, παρά τη συνεχή δημιουργία περισσότερων ερειπίων και τους επαναλαμβανόμενους βομβαρδισμούς των ερειπίων και των σκηνών που βρίσκονται ανάμεσά τους.
Όπως και ο αριθμός των νεκρών στη Υεμένη, ο οποίος είχε παγώσει σε μερικές χιλιάδες για χρόνια υπό τους βομβαρδισμούς της Σαουδικής Αραβίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ, πριν αποκαλυφθεί τελικά ότι ανέρχεται σε 500.000 νεκρούς, όλοι αυτοί οι αριθμοί είναι σχεδόν σίγουρα εγκληματικά υποτιμημένοι. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να πιστέψω τις εκτιμήσεις που τοποθετούν τον αριθμό των νεκρών στις 100.000 ή και περισσότερο. Από τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους έχουν δολοφονηθεί περισσότεροι άνθρωποι από ό,τι στις επιχειρήσεις «Protective Edge» και «Cast Lead» μαζί. Τι άλλο μπορεί να πει κανείς σε αυτό το σημείο για το ποσοστό των παιδιών που έχουν κατακρεουργηθεί, καεί και ανατιναχθεί; Εμείς που αφήσαμε να συμβεί αυτό δεν θα αξίζουμε ποτέ τη συγχώρεση των Παλαιστινίων. Μας το έχουν κάνει σαφές.
Μια ένοπλη δράση δεν είναι απαραίτητα μια στρατιωτική δράση. Συνήθως δεν είναι. Συνήθως είναι θέατρο και θέαμα, μια ιδιότητα που μοιράζεται με πολλές μη ένοπλες δράσεις. Οι μη βίαιες διαμαρτυρίες στις πρώτες εβδομάδες της γενοκτονίας φάνηκαν να σηματοδοτούν μια στροφή. Ποτέ πριν δεν είχαν τόσοι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ενωθεί με τους Παλαιστινίους στους δρόμους της Δύσης. Ποτέ πριν τόσοι πολλοί Αμερικανοί πολιτικοί δεν είχαν αναγκαστεί να παραδεχτούν, τουλάχιστον ρητορικά, ότι και οι Παλαιστίνιοι είναι ανθρώπινα όντα. Αλλά μέχρι στιγμής η ρητορική δεν έχει αποφέρει πολλά. Οι ίδιοι οι Ισραηλινοί καυχιούνται για το σοκ που τους προκάλεσε η ελευθερία που τους έδωσαν οι Αμερικανοί να εξοντώσουν τους Παλαιστίνιους. Η κοινή γνώμη έχει στραφεί εναντίον του γενοκτονικού κράτους του απαρτχάιντ, και η αμερικανική κυβέρνηση απλώς αδιαφορεί, θα τα καταφέρει χωρίς την κοινή γνώμη, θα την ποινικοποιήσει όπου μπορεί, θα την πνίξει με ανιαρές διαβεβαιώσεις ότι κάνει ό,τι μπορεί για να συγκρατήσει το Ισραήλ όπου δεν μπορεί να ποινικοποιήσει ανοιχτά τις διαμαρτυρίες.
Ο Aaron Bushnell και άλλοι θυσίασαν τη ζωή τους με την ελπίδα να σταματήσουν τη σφαγή, και το κράτος προσπαθεί να μας κάνει να νιώσουμε ότι η θυσία τους ήταν μάταιη, ότι δεν υπάρχει ελπίδα για την κλιμάκωση της βίας στη Γάζα και ότι δεν έχει νόημα να φέρουμε τον πόλεμο στην πατρίδα μας. Δεν μπορούμε να τους αφήσουμε να πετύχουν. Οι θυσίες τους δεν ήταν μάταιες.
Η ατιμωρησία που νιώθουν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησής μας για τη συνέργεια τους σε αυτή τη σφαγή πρέπει να αποκαλυφθεί. Η ατιμωρησία που βλέπουμε είναι η χειρότερη για εμάς που βρισκόμαστε σε άμεση γειτνίαση με τους γενοκτόνους.
Ένας χειρουργός που περιμάζεψε θύματα της γενοκτονίας των Μάγια από το κράτος της Γουατεμάλας, αφηγείται μια περίπτωση κατά την οποία χειρουργούσε έναν ασθενή που είχε τραυματιστεί σοβαρά κατά τη διάρκεια μιας σφαγής, όταν ξαφνικά ένοπλοι άνδρες μπήκαν στο δωμάτιο και πυροβόλησαν τον ασθενή στο χειρουργικό τραπέζι, γελώντας καθώς τον σκότωναν. Ο γιατρός είπε ότι το χειρότερο ήταν να βλέπει τους δολοφόνους, τους οποίους γνώριζε καλά, να περιφέρονται ανοιχτά στους δρόμους της περιοχής τα επόμενα χρόνια.
Αλλού, ένας άνθρωπος με συνείδηση προσπάθησε κάποτε να ρίξει τον Ρόμπερτ ΜακΝαμάρα από ένα πλοίο με προορισμό το Martha’s Vineyard στη θάλασσα, εξοργισμένος από την ίδια ατιμωρησία και αλαζονεία που έβλεπε σε αυτόν τον σφαγέα του Βιετνάμ, καθώς καθόταν στο σαλόνι του πλοίου και γελούσε με τους φίλους του. Ο άνδρας είχε πρόβλημα με την «ίδια τη στάση» του ΜακΝαμάρα, που έλεγε: «Η ιστορία μου είναι εντάξει, και μπορώ να κάθομαι έτσι σε ένα μπαρ με τον καλό μου φίλο Ραλφ και εσύ να το ανέχεσαι». Ο άντρας δεν κατάφερε να ρίξει τον ΜακΝαμάρα στο νερό. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών κατάφερε να κρατηθεί από το κιγκλίδωμα και να σηκωθεί, αλλά ο επιτιθέμενος εξήγησε την αξία της προσπάθειάς του λέγοντας: «Λοιπόν, τον έβγαλα έξω, ήμασταν μόνο οι δυο μας, και ξαφνικά η ιστορία του δεν ήταν και τόσο εντάξει;».
Λίγα λόγια για την ηθική της ένοπλης κινητοποίησης. Όσοι από εμάς είμαστε κατά της γενοκτονίας, ικανοποιούμαστε υποστηρίζοντας ότι οι δράστες και οι συνεργοί έχουν χάσει την ανθρωπιά τους. Συμφωνώ με αυτή την άποψη και κατανοώ την αξία της για την ηρεμία της ψυχής που δεν μπορεί να δεχτεί τις φρικαλεότητες που βλέπει, ακόμα και μέσω της οθόνης. Αλλά η απανθρωπιά έχει από καιρό αποδειχθεί ότι είναι συγκλονιστικά συνηθισμένη, τετριμμένη, πεζή ανθρώπινη. Ένας δράστης μπορεί να είναι ένας στοργικός γονιός, ένα υπάκουο παιδί, ένας γενναιόδωρος και φιλάνθρωπος φίλος, ένας ευγενικός ξένος, ικανός για ηθική δύναμη όταν του ταιριάζει και μερικές φορές ακόμη και όταν δεν του ταιριάζει, και παρόλα αυτά να είναι ένα τέρας. Η ανθρωπιά δεν απαλλάσσει κανέναν από την ευθύνη.
Η ενέργεια θα ήταν ηθικά δικαιολογημένη (ακόμη και) αν είχε γίνει πριν από 11 χρόνια, κατά τη διάρκεια της επιχείρησης «Protective Edge», την εποχή που εγώ προσωπικά συνειδητοποίησα έντονα τη βίαιη συμπεριφορά μας στην Παλαιστίνη. Αλλά νομίζω ότι για τους περισσότερους Αμερικανούς μια τέτοια ενέργεια θα ήταν ακατανόητη, θα φαινόταν τρελή. Χαίρομαι που σήμερα τουλάχιστον υπάρχουν πολλοί Αμερικανοί για τους οποίους η ενέργεια αυτή θα είναι απολύτως κατανοητή και, κατά κάποιον αστείο τρόπο, το μόνο λογικό πράγμα που μπορεί να γίνει.
Σας αγαπώ μαμά, μπαμπά, μικρή αδελφούλα μου, όλη την οικογένειά μου, συμπεριλαμβανομένου και εσένα, O****
Λευτεριά στην Παλαιστίνη
-Elias Rodriguez»
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας