Kάτι... βρόμικο θυμίζει η διατύπωση της σκανδαλώδους προεδρικής χάρης που έδωσε ο Τζο Μπάιντεν στον 54χρονο γιο του, Χάντερ Μπάιντεν. «Προσπαθώντας να τσακίσουν τον Χάντερ, προσπαθούν να τσακίσουν εμένα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστέψει κανείς ότι θα σταματήσουν εδώ. Φτάνει πια!» δήλωσε ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Είναι copy/paste η φρασεολογία του Ρεπουμπλικανού Ντόναλντ Τραμπ όταν καταγγέλλει την «εργαλειοποίηση» της αμερικανικής Δικαιοσύνης με προσχηματικό στόχο οπαδούς και συνεργάτες του και αληθινό στόχο τον ίδιο.
Τα σημάδια εκφυλισμού στον Λευκό Οίκο είναι εμφανή. Την πρώτη Κυριακή μετά την Εορτή των Ευχαριστιών, την ώρα που εκατομμύρια Αμερικανοί συμμετείχαν σε οικογενειακές συνάξεις, ο 82χρονος πρόεδρος έδωσε ένα κλασικό παράδειγμα της διάστασης μεταξύ νόμιμου και ηθικού. Ποδοπάτησε τη δέσμευσή του ότι δεν θα έδινε ποτέ χάρη στον Χάντερ Μπάιντεν και του φόρεσε, ξεδιάντροπα, πανοπλία ασυλίας για δύο σοβαρότατα αδικήματα. Πρώτον, καταδίκες για φοροδιαφυγή ύψους 1,4 εκατ. δολαρίων (προβλεπόμενη ποινή: έως 17 χρόνια κάθειρξη) και, δεύτερον, αγορά όπλου με απόκρυψη χρόνιου εθισμού σε ναρκωτικά και αλκοόλ (έως 25 χρόνια κάθειρξη).
Πράσινο φως στον Τραμπ
Ο απερχόμενος πρόεδρος είχε πει πολλές φορές ότι δεν θα ασκήσει το αμφιλεγόμενο δικαίωμά του. Αλλά οι δηλώσεις σταμάτησαν μαγικά τον περασμένο Ιούλιο, όταν παρέδωσε τη σκυτάλη της προεδρικής υποψηφιότητας των Δημοκρατικών στην Κάμαλα Χάρις.
Το σκάνδαλο βγάζει μάτι (και) γιατί ο πατέρας κάλυψε τον γιο για μία δεκαετία. Πρόκειται για «πιθανά αδικήματα που διαπράχθηκαν κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2014 και 1ης Δεκεμβρίου 2024».
Η απονομή χάριτος στον υιό Μπάιντεν ανάβει το πράσινο φως στον Τραμπ (δεν ήθελε και πολύ...) για να ξεσαλώσει, αποφυλακίζοντας τους θερμοκέφαλους που συνελήφθησαν κατά την αιματηρή επιδρομή στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου 2021 και παύοντας τις ποινικές διώξεις συνεργατών του.
«Η νομοθεσία που διέπει την προεδρική χάρη στις ΗΠΑ, το καθεστώς εφαρμογής και προστατευτικών δικλίδων που ξέραμε μέχρι τώρα, φαίνεται ότι έχει αλλοιωθεί ριζικά και μόνιμα» διαπιστώνει ο Αντονι Ζέρτσερ, ανταποκριτής του BBC στην Ουάσινγκτον.
Κάν’ το όπως ο Αγγλος βασιλιάς
Το αμερικανικό Σύνταγμα ορίζει ότι ο πρόεδρος δικαιούται να δίνει χάρη σε παραβάτες της ομοσπονδιακής νομοθεσίας των ΗΠΑ (όχι της πολιτειακής) ή να μειώνει τις ποινές τους. Η διάταξη έχει τις ρίζες της στο βασιλικό δίκαιο της Αγγλίας: ο Αγγλος μονάρχης μπορούσε όποτε ήθελε να «επιδείξει έλεος».
Το σχετικό προνόμιο ακολούθησε τους αποίκους στον Νέο Κόσμο και κατόπιν εκσυγχρονίστηκε νομικά. Χρησιμοποιείται συχνά. Μόνο ο Ομπάμα στην οκταετή παραμονή του στην εξουσία «επέδειξε έλεος» 1.927 φορές, για εμπλεκόμενους σε υποθέσεις ναρκωτικών, οικονομικού εγκλήματος, εικαζόμενης κακοδικίας, καταδίκης λιποτακτών από τον στρατό, ανηλίκων κ.λπ.
Το 2020 ο Τραμπ έδωσε χάρη στον Τσαρλς Κούσνερ, πατέρα του Τζάρεντ Κούσνερ, συζύγου της κόρης του. Ο... συμπέθερος είχε φυλακιστεί για φορολογικές απάτες, δωροδοκίες μαρτύρων και παράνομη χρηματοδότηση του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Προ ημερών ο Τραμπ ανακοίνωσε ότι σύντομα θα τον στείλει για διακοπές διαρκείας στο Παρίσι ως τον επόμενο πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Γαλλία - «εκ προσωπικοτήτων».
Το 2001 και ο Μπιλ Κλίντον έδωσε χάρη στον ετεροθαλή αδελφό του, Ρότζερ Κλίντον, ο οποίος είχε μπλεξίματα με εμπόριο και χρήση κοκαΐνης.
Με μια βασική διαφορά: και στις δύο περιπτώσεις η προεδρική χάρη δόθηκε σε ανθρώπους, συγγενείς βέβαια, που είχαν ήδη εκτίσει ποινές φυλάκισης. Εκκρεμούσαν εφετεία, ερημοδικίες, παράλληλες υποθέσεις κ.λπ. Ενώ ο Τζο Μπάιντεν έδωσε χάρη χωρίς ο γιος του να έχει κάνει ούτε μια ώρα φυλακή.
Κίεβο αγαπημένο, Πεκίνο μαγικό...
Με νοσταλγία (μάλλον) θα θυμάται ο υιός Μπάιντεν τα μέσα της περασμένης δεκαετίας, όταν έμπαινε ανενόχλητος στο αεροπλάνο και ταξίδευε πέντε φορές στο Κίεβο, που λέει ο λόγος, και μία στο Πεκίνο. Το 2014 έγινε «ξαφνικά» χρυσοπληρωμένο μέλος του Δ.Σ. της εταιρείας ενέργειας Barishma Holdings στην Ουκρανία, με ετήσιες αποδοχές πάνω από ένα εκατομμύριο δολάρια. Τα χαμόγελα δεν κράτησαν για πολύ. Στις αρχές του 2016 ο φιλορώσος Ουκρανός εισαγγελέας Βίκτορ Σοκίν ξεσκόνισε τα αρχεία της εταιρείας και ετοιμαζόταν να στείλει τα στελέχη της στο σκαμνί με το σύνηθες κατηγορητήριο: διαφθορά, φοροδιαφυγή, απάτες.
Ο πατέρας Μπάιντεν, αντιπρόεδρος (2008-2016) του Μπαράκ Ομπάμα, η Ε.Ε., το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα πίεσαν και πέτυχαν την καρατόμηση του Σοκίν. Ο Τραμπ, καλπάζοντας προς τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2016, έστησε σόου καταγγέλλοντας ότι ο πραγματικός λόγος ήταν να «καθαρίσει» ο Χάντερ Μπάιντεν. Τίποτα δεν αποδείχτηκε, τίποτα δεν αποκλείστηκε, μαύρο σκοτάδι καλύπτει τα πραγματικά περιστατικά, ενώ ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έτριβε τα χέρια του ποντάροντας στον Ρεπουμπλικανό μεγιστάνα που θρονιάστηκε στο οβάλ γραφείο κατά την περιπετειώδη τετραετία 2016-2020.
Οσο για τον Χάντερ, το περιεχόμενο ενός φορητού υπολογιστή τον οποίον ξέχασε (λένε) στο αμάξι του που το ’χε πάει συνεργείο έφτασε μυστηριωδώς (πάλι λένε...) στην ακροδεξιά φυλλάδα New York Post. Χωρίς αδιάσειστα στοιχεία, η εφημερίδα έγραψε ότι διάφορα files έδειξαν πως ο προβληματικός γιος εισέπραττε μεγάλα ποσά από εταιρείες της Ουκρανίας και της Κίνας. Δεν έγινε δίκη. Η λάσπη απλώθηκε και... ξεράθηκε.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας