Απόλυτη αυτοδυναμία Τραμπ, στα μαχαίρια οι Δημοκρατικοί

Κάθε μέρα που περνάει η εκλογική νίκη του Τραμπ λαμβάνει ολοένα μεγαλύτερες και ενδεχομένως ανησυχητικές διαστάσεις. Το Σάββατο ο πρώην πρόεδρος και νικητής των φετινών προεδρικών εκλογών κέρδισε και την Αριζόνα και μαζί της το σύνολο των εφτά αμφίρροπων Πολιτειών που θεωρούνταν κομβικές για την έκβαση της κάλπης: Πενσιλβάνια, Τζόρτζια, Βόρεια Καρολίνα, Ουισκόνσιν, Μίσιγκαν και Νεβάδα. Μετά και την κατοχύρωση της Αριζόνα συγκεντρώνει 312 εκλέκτορες, πολύ περισσότερους από τους 270 που χρειαζόταν για την κατοχύρωση της νίκης.

Παράλληλα οι Ρεπουμπλικανοί βρίσκονταν μέχρι χθες μια ανάσα από την άλωση της Βουλής των Αντιπροσώπων για δεύτερη φορά. Είχαν εξασφαλίσει 213 από τις 218 έδρες που απαιτούνται για την πλειοψηφία, ενώ οι Δημοκρατικοί βρίσκονταν στις 202. Δεν αποκλείεται μάλιστα να λάβουν βοήθεια πάλι από την Αριζόνα. Χθες το Associated Press δήλωνε ότι αδυνατούσε να προβλέψει σε ποιο κόμμα ή ποια κόμματα θα καταλήξουν τρεις έδρες της Πολιτείας, καθώς η μάχη της καταμέτρησης συνεχιζόταν ψήφο με ψήφο στην κυριολεξία.

Βρισκόμαστε πολύ κοντά επομένως στην υλοποίηση του σεναρίου περί μιας απόλυτης αυτοδυναμίας Τραμπ με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό: Λευκός Οίκος, Γερουσία, πιθανότατα και Βουλή των Αντιπροσώπων υπό τον έλεγχό του, συν ένα ιδιαίτερα φιλικό Ανώτατο Δικαστήριο όπου μετά τους διορισμούς τριών δικαστών κατά την προηγούμενη θητεία του η αναλογία δυνάμεων μεταξύ συντηρητικών και προοδευτικών είναι 6 προς 3.

Με αυτά τα δεδομένα όλοι περιμένουν να δουν ποια θα είναι τα πρόσωπα που θα υλοποιήσουν τις πολιτικές που έχει εξαγγείλει ο Ντόναλντ Τραμπ. Η έντονη σεναριολογία των ημερών αρχίζει σιγά σιγά να λαμβάνει πιο συγκεκριμένη μορφή. Την Παρασκευή ο νικητής των εκλογών ανήγγειλε ότι η Σούζαν Γουάιλς θα είναι η μελλοντική προσωπάρχης του Λευκού Οίκου.

Η 67χρονη Γουάιλς, με τη μακρά θητεία πέριξ προηγούμενων ρεπουμπλικανικών κυβερνήσεων, ήταν από τα πολυσυζητημένα πρόσωπα των ημερών. Ο Τραμπ την εξήρε ως την «πρώτη γυναίκα προσωπάρχη στην ιστορία των ΗΠΑ». Βέβαια το αν θα μακροημερεύσει είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία, με δεδομένο ότι στην προηγούμενη θητεία του άλλαξε συνολικά τέσσερις προσωπάρχες. Αλλα ονόματα δεν είχαν εξαγγελθεί επίσημα ώς χθες το βράδυ. Εγιναν ωστόσο κάποιοι αποκλεισμοί. Ο Τραμπ δήλωσε το Σάββατο πως ούτε ο πρώην αρχηγός της CIA, Μάικ Πομπέο, ούτε η πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ και πρώην κυβερνήτης της Νότιας Καρολίνας, Νίκι Χέιλι, θα ενταχθούν στο μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα.

«Εκτίμησα πολύ τη συνεργασία μαζί τους στο παρελθόν και θέλω να τους ευχαριστήσω για την προσφορά τους στη χώρα μας» ανέφερε σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ειδικά σε ό,τι αφορά τη Χέιλι, ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται πως δεν της συγχωρεί το γεγονός ότι υπήρξε αντίπαλός του στη διεκδίκηση του χρίσματος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και ήρθε σε έντονη αντιπαράθεση μαζί του κατά τη διάρκεια των προκριματικών εκλογών.

Ο Ελον Μασκ

Αυτό που είναι ηλίου φαεινότερον είναι το ότι ο ακροδεξιός, συνωμοσιολόγος μεγιστάνας Ελον Μασκ, ο οποίος στήριξε σθεναρά την προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ, θα κατέχει μια σημαντική θέση στη νέα κυβέρνηση, άγνωστο ακόμα ποια.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι την Παρασκευή, στην πρώτη τηλεφωνική συνομιλία που είχε μετά την εκλογή του ο Ντόναλντ Τραμπ με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ήταν παρών και ο Ελον Μασκ. Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς ειπώθηκε. Μπορούμε όμως να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα για το πώς σκοπεύει να κινηθεί στο ουκρανικό ζήτημα -πέρα από τις προεκλογικές εξαγγελίες του- από άλλες πηγές.

«Οταν ο Ζελένσκι λέει ότι θα σταματήσει ο πόλεμος και θα υπάρξει ειρήνη μόνο αν πάρει πίσω την Κριμαία, έχουμε νέα για τον πρόεδρο Ζελένσκι: η Κριμαία έχει χαθεί» δήλωσε σε συνέντευξη στο BBC ο Μπράιαν Λάνζα, πολιτικός σύμβουλος του Τραμπ από την προηγούμενη προεκλογική εκστρατεία του το 2016. Στη συνέχεια εκπρόσωπος της ομάδας μετάβασης εξουσίας του Τραμπ έσπευσε να διευκρινίσει ότι ο Λάνζα δεν μιλούσε εκπροσωπώντας τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο. Οι συνειρμοί ωστόσο είναι αναπόφευκτοι.

Κι ενώ ο Τραμπ συγκεντρώνει εξουσίες για το εγγύς μέλλον, στο δημοκρατικό στρατόπεδο το πένθος για την ήττα εναλλάσσεται με το παιχνίδι αλληλοκατηγοριών. Η Νάνσι Πελόζι, η πρώην πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, επέρριψε την ευθύνη στον Τζο Μπάιντεν επειδή δεν αποσύρθηκε εγκαίρως από την κούρσα. Αλλοι ισχυρίζονται ότι η Κάμαλα Χάρις δεν αποστασιοποιήθηκε αρκετά από τον Μπάιντεν ή ότι η γενική επικοινωνιακή στρατηγική τους ήταν λάθος.

Αιχμηρά άρθρα

Η Washington Post, με μια ζέση και μια «ειλικρίνεια» που δεν επέδειξε κατά το πρώτο εξάμηνο του 2024, δημοσίευσε τις τελευταίες μέρες δύο ιδιαιτέρως αιχμηρά άρθρα. Στο ένα, που ήταν και το κύριο άρθρο της, κατηγορούσε τους Δημοκρατικούς ότι «πάνω στην προσπάθειά τους να καλύψουν τον Μπάιντεν θυσίασαν την αξιοπιστία τους». Στο άλλο έγραφε ότι αυτό που εξόργισε τον κόσμο ήταν η προσπάθεια του Μπάιντεν να πείσει ότι η οικονομία βαίνει καλώς.

«“Δεν βλέπετε πραγματικά αυτό που νομίζετε πως βλέπετε” ήταν το σύνθημα της κυβέρνησής του» σημείωνε. Η βρετανική Guardian αναρωτιόταν αν στο βάθος του ορίζοντα διαφαίνεται εμφύλιος για τους Δημοκρατικούς και αναφερόταν σε κάποια πρόσωπα στα οποία ενδεχομένως να εστιάσει το κόμμα για την ανανέωσή του.

Βέβαια σε τίποτα δεν θα βοηθήσουν τα πρόσωπα αν το κόμμα δεν κατανοήσει το μήνυμα της ήττας, έτσι όπως το κατανόησε ο αειθαλής γερουσιαστής του Βερμόντ, Μπέρνι Σάντερς, και το επαναλαμβάνει σε κάθε δημόσια παρέμβασή του τις τελευταίες μέρες: «Οι Δημοκρατικοί υπερασπίστηκαν το κατεστημένο κι εγκατέλειψαν τον κόσμο της εργατικής τάξης».