Ποιοι έκαναν τη διαφορά για τον Τραμπ και γιατί

«Είναι απλό, αλήθεια. Μας άρεσε καλύτερα όπως ήταν τα πράγματα πριν από τέσσερα χρόνια». Ο Σαμουέλ Νεγρόν, ο οποίος μίλησε στο ρεπορτάζ του BBC, ζει στην Πενσιλβάνια, είναι αστυφύλακας και κατάγεται από το Πουέρτο Ρίκο. O Nεγρόν ψήφισε Τραμπ στις εκλογές της Τρίτης. Το γεγονός ότι ο κωμικός Τόνι Χίντσκλιφ, σε μια από τις τελευταίες προεκλογικές συγκεντρώσεις του Τραμπ στη Νέα Υόρκη, χαρακτήρισε το Πουέρτο Ρίκο «νησί από σκουπίδια που επιπλέουν» (κάτι που ο νικητής πλέον των προεδρικών εκλογών επιχείρησε να μαζέψει), δεν πτόησε τον Νεγρόν ούτε εκατομμύρια άλλα μέλη της κοινότητας των Λατίνων αντρών που φέτος στράφηκαν πλειοψηφικά υπέρ του Ρεπουμπλικανού μεγιστάνα.

Ο βασικός λόγος; «Εδώ πληρώνεις 5 δολάρια για μια ντουζίνα αυγά. Παλιότερα πληρώναμε 1 δολάριο ή και 99 σεντς. Πολλοί από εμάς, πιστεύω, ξύπνησαν και δεν πιστεύουν πια τα ψέματα των Δημοκρατικών ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα», εξηγεί ο Σαμουέλ Νεγρόν.

Η οικονομία, σύμφωνα με όλες τις έρευνες, ήταν φέτος το βασικό μέλημα των ψηφοφόρων κι ένας από τους σημαντικότερους λόγους για τους οποίους ο Ντόναλντ Τραμπ κατόρθωσε να προσελκύσει ψηφοφόρους από διάφορες πληθυσμιακές ομάδες και κοινότητες στις οποίες το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είχε χαμηλότερη διείσδυση.

Αυτή η μεταστροφή των Λατίνων, ένα εκλογικό σώμα που παραδοσιακά έκλινε υπέρ των Δημοκρατικών, έστεψε μεταξύ άλλων νικητή τον Τραμπ. Φέτος, ο Τραμπ έπεισε το 43% του συνόλου των Λατίνων να τον ψηφίσει, το καλύτερο ποσοστό που έχει πετύχει Ρεπουμπλικανός υποψήφιος, όταν το 2020 τον είχε στηρίξει μόνο το 32%.

Για πρώτη φορά μάλιστα, κέρδισε την πλειοψηφία των ισπανόφωνων αντρών: 54%. Οι γυναίκες της ίδιας πληθυσμιακής ομάδας ναι μεν προτίμησαν τη Χάρις σε ποσοστό 61%, όμως το 37% που στήριξε τον Τραμπ ήταν 7 μονάδες πάνω σε σχέση με το 2020, γεγονός που αποδεικνύει τη διείσδυσή του και σε άλλα γυναικεία εκλογικά σώματα πέραν των λευκών.

«Ο Τραμπ το 2024 πέτυχε αυτό ακριβώς που προσπάθησε κάποτε να πετύχει το Δημοκρατικό Κόμμα - μια πολυφυλετική πλειοψηφία της εργατικής τάξης. Η υποστήριξη προς το πρόσωπό του μεταξύ των μαύρων και των ισπανόφωνων εργατών αυξήθηκε σημαντικά. Κατέγραψε εντυπωσιακά κέρδη σε μέρη όπως το Νιου Τζέρσεϊ, το Μπρονξ, το Σικάγο, το Ντάλας και το Χιούστον. Σύμφωνα με τα έξιτ πολ του NBC, κέρδισε το ένα τρίτο των έγχρωμων ψηφοφόρων», έγραφε στους New York Times o Ντέιβιντ Μπρουκς σε ένα άρθρο στο οποίο εξηγούσε ότι η ψήφος προς τον Τραμπ ήταν η απάντηση των ψηφοφόρων απέναντι στην υπεροψία των ελίτ.

Η οικονομία λοιπόν, σε συνδυασμό με την ανησυχία για την παράτυπη μετανάστευση (ακόμα και στις τάξεις αρκετών ισπανόφωνων) και την προτίμηση για τις πιο παραδοσιακές κοινωνικές αξίες που πρεσβεύουν οι Ρεπουμπλικανοί γκρέμισαν το λεγόμενο «μπλε τείχος» των Δημοκρατικών και έστρεψαν την πλειονότητα των ψηφοφόρων της Πενσιλβάνια, του Μίσιγκαν και του Ουϊσκόνσιν, τρεις πολιτείες που το 2020 είχαν βγάλει τον Μπάιντεν, στην αγκαλιά του Τραμπ.

Στο Μίσιγκαν, ειδικά, ένας επιπλέον παράγοντας που απομάκρυνε τους άλλοτε ψηφοφόρους του Δημοκρατικού Κόμματος ήταν ο πόλεμος στη Γάζα και η τυφλή στήριξη της κυβέρνησης Μπάιντεν στο Ισραήλ.

Στην πολιτεία αυτή ζει μια πολυάριθμη κοινότητα μουσουλμάνων και αραβικής καταγωγής πολιτών, οι οποίοι, στις προκριματικές εκλογές του κόμματος τον περασμένο Φεβρουάριο κατέβηκαν με το ψηφοδέλτιο των Αδέσμευτων, λαμβάνοντας ένα διόλου ευκαταφρόνητο 13,2%. Ο Μπάιντεν δεν έλαβε το μήνυμα και η Χάρις μάλλον δεν το αξιοποίησε, με τα γνωστά αποτελέσματα.

«Την πρώτη φορά ψηφίσαμε τον Τζο Μπάιντεν αλλά, όπως βλέπουμε, δεν σταμάτησε τη γενοκτονία στη Γάζα», λέει στους New York Times ο Αμίν Αλμουντάρι από το Ντίαρμπορν, μια πόλη 105.000 κατοίκων με σημαντική αραβική κοινότητα. Στο Ντίαρμπορν υπερίσχυσε ο Τραμπ με 42%, η Χάρις έλαβε 36% και η υποψήφια του Πράσινου Κόμματος Τζιλ Στάιν 18%. Το 2020 ο Μπάιντεν είχε κερδίσει στην πόλη με σχεδόν 70%. Τα λάθη και η τύφλωση πληρώνονται...