Χείρα συμφιλίωσης από τον Κιμ

Η Βόρεια Κορέα «εκφράζει βούληση για πλήρη αποπυρηνικοποίηση. Δεν συνοδεύεται από οποιεσδήποτε προϋποθέσεις που δεν μπορούν να δεχτούν οι ΗΠΑ, όπως η απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Νότια Κορέα. Ολα όσα λένε αφορούν τον τερματισμό των εχθρικών πολιτικών εναντίον της, ακολουθούμενο από εγγύηση της ασφάλειάς [της]»...

Βαρυσήμαντες οι χθεσινές αναγγελίες του Νοτιοκορεάτη προέδρου Μουν Τζε-ιν, σιγή ιχθύος από την πλευρά του βορειοκορεατικού καθεστώτος (τουλάχιστον μέχρι χθες βράδυ), καθώς ο έτερος πρωταγωνιστής, Ντόναλντ Τραμπ, επιμένει πως θα διατηρήσει «μέγιστη πίεση» στον Κιμ Γιονγκ Ουν, εν μέσω πυρετωδών προετοιμασιών για τις δύο ιστορικές συνόδους κορυφής που ενδέχεται να αλλάξουν άρδην τις παγιωμένες (αν)ισορροπίες στη διχοτομημένη Κορεατική Χερσόνησο: μιας προγραμματισμένης για τις 27 Απριλίου, στην -κατ’ ευφημισμόν αποκαλούμενη- αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη μεταξύ Βορρά και Νότου, με συμμετέχοντες τους Μουν και Κιμ και μιας σχεδιαζόμενης για τον Μάιο ή τον Ιούνιο, σε άγνωστη ακόμα τοποθεσία, ανάμεσα στους Τραμπ και Κιμ, η οποία δείχνει να δρομολογείται ολοταχώς μετά και την πρωτόγνωρη μυστική συνάντηση του διευθυντή της CIA -και εν αναμονή υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ- Μάικ Πομπέο με τον απολυταρχικό ηγέτη της Βόρειας Κορέας στα τέλη Μαρτίου.

Η ραγδαία πρόοδος που φαίνεται στο προσκήνιο γεννά και προσδοκίες και ερωτήματα για το τι «παίζεται» στο παρασκήνιο.

Εύλογα υπάρχουν επιφυλάξεις, μεταξύ άλλων για την ταχύτητα με την οποία κινούνται οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε Βόρεια και Νότια Κορέα, δεδομένων των έξι δεκαετιών αδιεξόδου και εχθρότητας, της τυπικά εμπόλεμης κατάστασης στην οποία παραμένουν μετά το πέρας του κορεατικού πολέμου (1950-1953) και της γοργής ανάπτυξης του πυρηνικού και βαλλιστικού προγράμματος της Πιονγιάνγκ επί των ημερών του Κιμ του νεότερου, κόντρα στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και ενώ ανταλλάσσονται φιλοπόλεμες κορόνες με τον Τραμπ.

Παράλληλα, εκφράζεται προβληματισμός για το κατά πόσον το απομονωμένο -και οικονομικά εξαθλιωμένο λόγω διεθνών κυρώσεων- καθεστώς σκοπεύει όντως να εγκαταλείψει το -ζωτικό για την ύπαρξή του- πρόγραμμα και για τα ανταλλάγματα που θα ζητήσει από Σεούλ και Ουάσινγκτον.

Μέχρι τώρα απαιτούσε απόσυρση και των 28.500 Αμερικανών στρατιωτών που σταθμεύουν μεταπολεμικά στη νοτιοκορεατική επικράτεια και της «αμυντικής» αντιπυραυλικής ασπίδας των ΗΠΑ από τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία.

Αντιδράσεις Ν. Κορέας και ΗΠΑ

Προς επίρρωση των περίπλοκων δυσκολιών, ο Μουν από τη μία «βλέπει» δυνατότητα σύναψης επίσημης συμφωνίας ειρήνευσης, που θα αντικαταστήσει την ισχύουσα συνθήκη ανακωχής με την Πιονγιάνγκ, και πιθανότητα διεθνούς βοήθειας για την οικονομία της Βόρειας Κορέας, αν όντως συμφωνήσει στην αποπυρηνικοποίησή της.

Από την άλλη όμως προειδοποιεί για ύπαρξη «πολλών περιορισμών» στην κορεατική σύνοδο αφού, όπως ανέφερε, οι δύο χώρες δεν μπορούν να πετύχουν ουσιαστική πρόοδο ξέχωρα από τη σύνοδο Τραμπ - Κιμ, ούτε να καταλήξουν άμεσα σε συμφωνία που να υπερβαίνει τις διεθνείς κυρώσεις.

Συγκρατημένα αισιόδοξος εμφανίζεται ο αλλοπρόσαλλος Αμερικανός πρόεδρος, απειλώντας με αποχώρηση από τη σύνοδο με τον Βορειοκορεάτη ηγέτη αν θεωρήσει πως δεν είναι «καρποφόρα».

Νωρίτερα δήλωνε πως ο Πομπέο δημιούργησε μια «καλή σχέση» με τον Κιμ. Με αφορμή πάντως το αιφνιδιαστικό τετ α τετ, ο διορισμός του ως ΥΠΕΞ εξακολουθεί να βρίσκεται στον αέρα, κυρίως λόγω αντιδράσεων από αρκετούς Δημοκρατικούς που επιμένουν πως θα τον καταψηφίσουν, καταγγέλλοντας τον Πομπέο για έλλειψη πρότερης ενημέρωσης σχετικά με το ταξίδι στη Βόρεια Κορέα και για τις σκληροπυρηνικές θέσεις του εν γένει.

Ο Τραμπ πιέζει τουλάχιστον έναν Ρεπουμπλικανό -τον γερουσιαστή Ραντ Πολ, που έχει δηλώσει πως θα «μαυρίσει» τον Πομπέο- να αλλάξει γνώμη, προωθώντας συνάντηση των δύο αντρών.

Αν ο διορισμός δεν εγκριθεί από επιτροπή της Γερουσίας την ερχόμενη Δευτέρα, το θέμα παραπέμπεται στην ολομέλεια του σώματος, όπου οι Ρεπουμπλικανοί διαθέτουν οριακή πλειοψηφία 51 εδρών.