χωριά

Εδώ, στη δαντέλα των ακτών της Μαγνησίας, έχεις την αίσθηση πως βρίσκεσαι σε κάποιο νησάκι, χωρίς να χρειαστεί να ταξιδέψεις με το πλοίο. 

Κρεμασμένα θαρρείς στα ψηλότερα σημεία των βουνών, αγκαλιά με τα δάση και τα γάργαρα νερά, αλλά και τα αλπικά βοσκοτόπια, τα βλάχικα χωριά της Ελλάδας μετρούν τους αιώνες με τον δικό τους τρόπο.

Η Κατερίνα Δρομπούρα στο βιβλίο της περιγράφει την ιστορία ανθρώπων που εγκατέλειψαν τον τόπο τους για ένα καλύτερο μέλλον δουλεύοντας στα ανθρακωρυχεία.

…γιατί τα πιο όμορφα ταξίδια είναι αυτά που ονειρευόμαστε να κάνουμε ακόμη και σε εποχές πανδημίας!

Σε μια εποχή όπου η φύση κυριαρχούσε και καθόριζε τις τύχες των ανθρώπων, οι παλιοί μαστόροι σήκωναν γερά με αντοχή σπίτια, έχτιζαν στιβαρά γεφύρια, σχολεία και εκκλησίες και τα παρέδιδαν στη μάχη με τον...

Αδεια σήμερα από ζωή, αργοσβήνουν και χάνονται στη λήθη του χρόνου, εγκαταλειμμένα καθώς είναι εδώ και χρόνια από τους κατοίκους τους.

Εχει φύγει από την (προ)οπτική μας το νόημα της ύπαρξής μας σε τούτα τα χώματα, η συνύπαρξη, έστω και μέσα από τις μικροκακίες μας, τις μικρότητές μας, η διάθεση να πιούμε με φίλους - όσο για τον χορό, ξέχασέ...

Το πευκοδάσος στην παραλία Αγιαννάκη έχει γίνει σημείο συνάντησης δεκάδων οικογενειών απ' όλη την Ευρώπη εν μέσω πανδημίας.

Ιστορίες των άνθρωπων που από μικρή ηλικία δένονται με τα ζώα της οικογένειας.

Ομως το καζάνιασμα θέλει παρέα, να τρέξει το πιοτό στα ποτήρια, ψήσιμο κρεατικών, μεζέδες, γλυκά, μουσική και χορό. Αυτά τα χάσαμε για φέτος· ή μήπως όχι;

Λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα και καλά κρυμμένο ανάμεσα στο Όρος Κασιδιάρη και τον λόφο Σωσσίνου βρίσκεται το χωριό με την σημερινή ονομασία Άνω Παρακάλαμος.

Το Κάλλιο εξαφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του '80 από τον χάρτη της Ελλάδας. Αλλά σε περιόδους μεγάλης λειψυδρίας που η στάθμη της τεχνητής λίμνης του Μόρνου κατεβαίνει, το χωριό αναδύεται μέσα από τα...