Το «Σιμμιότο» των Σιλβέριο Πιζού και Μίλο Μανάρα (κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μαμούθ το 1982) είναι μια πολιτική αλληγορία μπολιασμένη με στοιχεία της κινεζικής μυθολογίας, αναφορές στον Μάη του ‘68 και πρωταγωνιστή έναν ανθρωπόμορφο πίθηκο που τα βάζει με κάθε μορφής εξουσία, θρησκευτική, πολιτική, στρατιωτική, οικονομική. Από την άλλη, «Η Πριγκίπισσα του Αέναου Κάστρου» του Σιντάρο Κάγκο (Jemma Press, βλ. προηγούμενες σελίδες) είναι μια σουρεαλιστικά εφιαλτική και ταυτοχρόνως πολιτικά σατιρική κατάδυση στα παράλληλα σύμπαντα ενός τρομακτικού κόσμου που εκκινεί από την ιαπωνική ιστορία αλλά διαιρείται και αναδιπλασιάζεται με μικρές διαφοροποιήσεις απρόβλεπτων συνεπειών.
Η σχεδιαστική μαεστρία του Κάγκο πλημμυρίζει το βιβλίο με διονυσιακές σκηνές αμέτρητων παραδοξοτήτων, με χώρους και τοπία που αψηφούν τους νόμους της φυσικής, «με ατέλειωτα λαβυρινθώδη, μη ευκλείδειας γεωμετρίας κτίρια» που παραπέμπουν στον Εσερ, «κάστρα που απομακρύνονται από τη στατικότητα ενός αρχιτεκτονικού σχεδίου κι αναπνέουν σαν κλαδιά, κουνιούνται και γίνονται ασταθή με την παραμικρή -εκτός των προβλεπόμενων- παρεμβολή», όπως σημειώνει εύστοχα η Μυρτώ Τσελέντη στο επίμετρό της.
Τόσο στο «Σιμμιότο» όσο και στην «Πριγκίπισσα του Αέναου Κάστρου», οι σχεδιαστικοί πειραματισμοί είναι διαρκείς, οι άνθρωποι παραμορφώνονται και μεταλλάσσονται χωρίς τέλος, αλλόκοτα πλάσματα διασταυρώνονται μαζί τους σε ανατριχιαστικές και σαδομαζοχιστικές ερωτικές συνευρέσεις, ενώ κυριαρχούν οι μάχες με σπαθιά που δημιουργούν αιμάτινους πίδακες, αφήνοντας διάσπαρτα διαμελισμένα πτώματα και πολτοποιημένα, κομμένα κεφάλια. Και παρά τις διαφορετικές «σχολές» στις οποίες ανήκουν οι δημιουργοί τους, παρά τη χρονική διαφορά φιλοτέχνησης των έργων τους, παρά το διαφορετικό πλαίσιο των ιστοριών, υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία, τουλάχιστον στο σχεδιαστικό μέρος, που αποδεικνύουν ότι οι μεγαλοφυΐες συχνά συναντιούνται έστω και ασυνείδητα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας