Το αυτοσαμποτάζ του αδυνατίσματος

Χρειάζεται να παραδεχτούμε πως ο παχύσαρκος ζει πολύ συχνά σε μια κατάσταση «παραλογισμού» για να μπορέσουμε να καταλάβουμε ένα βασικό του σύμπτωμα (το αυτοσαμποτάζ).

Ζει τον παραλογισμό είτε την περίοδο που παχαίνει είτε την περίοδο που κάνει δίαιτα αδυνατίσματος.

Τι είναι παραλογισμός; Είναι ο εσφαλμένος τρόπος σκέψης που αντιτίθεται ακούσια στους κανόνες της λογικής.

Αυτό ακριβώς βιώνει: «Δεν θέλω να παχαίνω, μα τρώω διαρκώς και παχαίνω· θέλω να αδυνατίσω και δεν εφαρμόζω τη δίαιτα -ειδική διατροφή- που θα με αδυνατίσει».

Νιώθει ότι τα κάνει όλα λάθος, ότι είναι εκτός κανόνων λογικής…

Μεταξύ μας, δεν έχει κι άδικο. Ετσι είναι ή μάλλον έτσι δείχνει να είναι η διατροφική του συμπεριφορά. Να μην έχει καμία λογική, να έχει όμως εξήγηση.

Εξάλλου το αδυνάτισμα δεν είναι θέμα λογικής αντιμετώπισης, είναι μόνο συναισθηματικής. Αρα;…

Πριν καταλήξουμε σε συμπέρασμα, θα ήθελα να περιγράψω ένα παράδειγμα για να γίνω κατανοητή – όσο μπορεί, βέβαια, να γίνει κανείς κατανοητός όταν προσπαθεί να εξηγήσει το «παράλογο».

Αν πούμε πως η παχυσαρκία είναι σαν ένα αυτοάνοσο νόσημα (δεν είναι όμως, για να μην μπερδευόμαστε), ας παρακολουθήσουμε με ποιο μηχανισμό λειτουργούν τα αυτοάνοσα.

Κατ' αρχάς, τι είναι τα Αυτοάνοσα Νοσήματα.

Ως αυτοάνοσες ασθένειες (autoimmune diseases) ορίζονται εκείνες οι ασθένειες που προκαλούνται από υπερβολική και λανθασμένη απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος ενάντια στον ίδιο τον οργανισμό.

Το ανοσοποιητικό σύστημα έχει εξελιχθεί έτσι ώστε να μας προστατεύει απέναντι σε οποιοδήποτε ξένο σώμα-μόριο που μπορεί να εισβάλλει στον οργανισμό μας (π.χ., ένας ιός) και ταυτόχρονα να μη δραστηριοποιείται εναντίον μας – να μην καταστρέφει, λόγου χάρη, τα νευρικά μας κύτταρα.

Στην περίπτωση που παρουσιαστεί μια βλάβη ή δυσλειτουργία και το ανοσοποιητικό σύστημα εκλάβει ένα μόριο του σώματος σαν ξένο, τότε θα επιχειρήσει να το εξουδετερώσει ή να το καταστρέψει (επιτελώντας απλώς και μόνο τον εξελικτικό του ρόλο) προκαλώντας (μέσω φλεγμονών) μικρή ή μεγάλη βλάβη.

Δηλαδή, όταν κάποιος πάσχει από ένα αυτοάνοσο νόσημα, το ανοσοποιητικό του σύστημα λανθασμένα επιτίθεται κατά του ίδιου του σώματός του, στοχεύοντας τα κύτταρα, τους ιστούς και τα όργανά του.

Για παράδειγμα, η αυτοάνοση αντίδραση στρέφεται εναντίον του εγκεφάλου στη Σκλήρυνση κατά Πλάκας ή εναντίον του εντέρου στη νόσο του Crohn, στην αρθρίτιδα ενάντια στις αρθρώσεις κ.ο.κ.

Σαμποτάζ. Ο οργανισμός πολεμά τον οργανισμό του. Με αυτό τον τρόπο και στη διαταραχή βάρους λειτουργεί ο ίδιος μηχανισμός.

Ας κάνουμε την αντικατάσταση: ο «οργανισμός», το σώμα μου (δηλαδή η λογική μου σκέψη) επιτίθεται στα συναισθήματά μου γιατί τα εκλαμβάνει σαν ξένο σώμα και τα πολεμά.

Η φλεγμονή είναι η πάχυνση, η βλάβη είναι η παχυσαρκία με όλες τις επιπλοκές της.

Σε αυτή την επίθεση πρέπει κανείς να σταθεί, να συνειδητοποιήσει και να αποδεχτεί τι συμβαίνει, όπως κι αν συμπεριφέρεται διατροφικά, να αντιληφθεί τον παραλογισμό του.

Ανθρωποι που έρχονται στο γραφείο μου για να αδυνατίσουν, πολύ συχνά μου περιγράφουν μία γι’ αυτούς απαράδεκτη συμπεριφορά που έχουν:

«Ζυγίζομαι και βλέπω πως έχω αδυνατίσει και πάω και τρώω σαν να θέλω να το χαλάσω και να παχύνω… Δεν καταλαβαίνω γιατί το κάνω, μου φαίνεται τρελό…» ή συχνά μου αναφέρουν πως κάνουν δίαιτα όλη την εβδομάδα και την παραμονή, πριν έρθουν να με επισκεφθούν, έχουν πολυφαγίες: «Το χαλάω το πρόγραμμα σαν να το κάνω επίτηδες πριν έρθω εδώ και με ζυγίσετε».

Πολυφαγίες έχουν και κάποιοι μετά την επίσκεψή τους στο γραφείο μου, ενώ έχουν δει ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα απώλειας βάρους.

Δύσκολο να εξηγηθεί το σαμποτάζ· τούτος ο παραλογισμός.

Επιτίθεμαι στα συναισθήματά μου. Με την τροφή τα καταπίνω, τα εξαφανίζω.

Τα συναισθήματα (σαν ξένο σώμα, σαν απειλή) τα πολεμώ. Τα τρώω.

Ετσι προστατεύεται ο παχύσαρκος από τα συναισθήματά του, με τις πολυφαγίες του· δεν αντέχει να αισθάνεται, δεν ακουμπά αυτό που νιώθει, ακουμπά την τροφή.

Η πρώτη ανατροπή που έχει να κάνει είναι να αποδεχτεί τις βουλιμίες του, να δικαιολογήσει τον πόλεμο εντός του. Εχει σοβαρούς λόγους που συμπεριφέρεται έτσι.

Και ο μοναδικός σύμμαχος είναι ο εαυτός του.

Ξέρετε ότι:

 Ο λιναρόσπορος ως σπόρος έχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες, τις περισσότερες από τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β, μαγγάνιο, μαγνήσιο.

Το πιο σημαντικό είναι ότι τα Ω-3 λιπαρά οξέα που περιέχει [α-λινολενικό οξύ (ALA)] έχουν αντιφλεγμονώδη δράση

 Ο ηλιόσπορος είναι πλούσιος σε ιχνοστοιχεία όπως ο σίδηρος, ο χαλκός, το μαγνήσιο, το σελήνιο, το φώσφορο, ο ψευδάργυρος, αλλά και σε βιταμίνες όπως οι Ε, Β1, Β2, Β3, Β5, Β6, φυλλικό οξύ.

Ερευνες έδειξαν ότι η πρόσληψη φυτοστερολών οδηγεί στη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα.

 Το σουσάμι είναι τροφή υψηλής ενεργειακής αξίας. Τα ακόρεστα λιπαρά οξέα που αποτελούν τον κύριο όγκο των λιπαρών οξέων στο σησαμέλαιο (80%) είναι το ελαϊκό και το λινελαϊκό οξύ.

Περιέχει 20% πρωτεΐνη, πλούσια σε θειούχα αμινοξέα. Οι λιγνάνες που περιέχει έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες.

*Σύμβουλος διατροφής

alpanopoulou@gmail.com