«Νυστέρι» στο προσωπικό, ξύλο σε γιατρούς

Ακόμη δύο περιστατικά σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης αποκαλύπτουν την κυβερνητική αδιαφορία για τα τεκταινόμενα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, πρακτική που -φαίνεται- έγινε συνήθεια στους κυβερνητικούς και άρχισε να επεκτείνεται και στον ιδιωτικό τομέα, όπως αποκαλύπτει πρόσφατη διαμαρτυρία του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης που έφτασε και στη Βουλή.

Οσοι ανέμεναν ότι θα είχε ανακοπεί η υπόθεση των μετακινήσεων ιατρών από νοσοκομείο σε νοσοκομείο της Βόρειας Ελλάδας, ακόμη και της ίδιας της Θεσσαλονίκης, διαψεύστηκαν μετά τα όσα αποκαλυπτικά συμβαίνουν στο «Θεαγένειο» Αντικαρκινικό Νοσοκομείο. Στο νοσοκομείο έκλεισε άλλη μία χειρουργική αίθουσα -από τις πέντε που διέθετε-, αφού δύο νοσηλευτές χειρουργείου και ένας αναισθησιολόγος, κάθε Τρίτη και Πέμπτη, θα πηγαίνουν… δίπλα, στο «Ιπποκράτειο» νοσοκομείο.

Το σωματείο εργαζομένων του «Θεαγένειου» καταγγέλλει ομόφωνα και εκφράζει την αντίθεσή του στη σχετική απόφαση του διοικητή της 4ης ΥΠΕ που ισχύει από προχθές, αφού έτσι «αποδυναμώνει το ήδη υποστελεχωμένο προσωπικό του χειρουργείου (με χρωστούμενη σχεδόν όλη την άδεια του 2024)» και ενώ παράλληλα «εδώ και δύο χρόνια περίπου ήδη έχει μετακινηθεί αναισθησιολόγος από το Θεαγένειο στο Ιπποκράτειο, χωρίς να έχει επιστρέψει ακόμα, για να καλύψει τις ανάγκες που υπάρχουν εκεί»!

Και τι να σχολιάσει κανείς όταν, σύμφωνα με τους εργαζόμενους, ενώ τμήματα και υπηρεσίες παραδίδονται σε ιδιώτες, σήμερα «τα ογκολογικά τμήματα λειτουργούν με μία νοσηλεύτρια σε απογευματινή και νυχτερινή βάρδια» και, το πλέον εξωφρενικό, «με την τελευταία προκήρυξη που έγινε μετά από χρόνια και αφορά μόνο νοσηλευτικό προσωπικό, περισσότεροι φεύγουν από το Θεαγένειο σε άλλα νοσοκομεία, από αυτούς που έρχονται σε αυτό, με αποτέλεσμα να έχουμε μείωση του νοσηλευτικού προσωπικού, αντί για ενίσχυση!»

Οι εργαζόμενοι ζητούν «να ανοίξει άμεσα η χειρουργική αίθουσα, ώστε να μπορούμε να εξυπηρετήσουμε τη μεγάλη λίστα ασθενών που είναι στην αναμονή για χειρουργική επέμβαση» και καλούν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου, στις 08.30, στον αύλειο χώρο του νοσοκομείου.

Στην άλλη πλευρά της πόλης, η Ενωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης (ΕΝΙΘ) καταγγέλλει την επίθεση που δέχθηκε εν ώρα εργασίας ειδικευόμενη ψυχίατρος στο ΓΝΘ «Γ. Παπανικολάου», επεισόδιο που καταγράφεται μετά την επίθεση σε άλλο γιατρό στην Ψυχιατρική Κλινική των Χανίων. Σύμφωνα με την ΕΝΙΘ, «δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία η “φύση” του επαγγέλματος και η δήθεν επικινδυνότητα των ψυχικά πασχόντων -ειδικά τη στιγμή που τα άτομα με ψυχική νόσο δέχονται πολλαπλή βία από το ίδιο το αστικό κράτος, εξαιτίας της απουσίας κοινωνικής μέριμνας και υπηρεσιών ψυχοκοινωνικής στήριξης, του στιγματισμού αλλά και του κατασταλτικού χαρακτήρα που υιοθετείται από το ΕΣΥ έναντι του θεραπευτικού».

Για την ΕΝΙΘ, οι εργαζόμενοι έχουν μετατραπεί σε «σταθμάρχες», για να παρέχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους ασθενείς και μάλιστα υπό αντίξοες συνθήκες, αφού διαπιστώνεται μεταξύ άλλων: α) απουσία αλλά και σμπαράλιασμα των ελάχιστων δομών πρωτοβάθμιας ψυχικής υγείας, καθώς και των κοινοτικών υπηρεσιών ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, β) τραγική υποστελέχωση σε προσωπικό τόσο νοσηλευτικό, ιατρικό, παραϊατρικό και διοικητικό, με συνέπεια την εντατικοποίηση της δουλειάς στα όρια της κατάρρευσης, και γ) απουσία ουσιαστικής, εντατικής και συνεχιζόμενης εκπαίδευσης του προσωπικού και ειδικά των νέων εργαζομένων.

Και μέσα σε όλα αυτά ο ΕΟΠΥΥ, όπως καταγγέλλει ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης, έχει κηρύξει «στάση πληρωμών» προς τους εργαστηριακούς γιατρούς, μικροβιολόγους και βιοπαθολόγους. Το θέμα φέρνουν στη Βουλή οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Α΄ Θεσσαλονίκης, Κατερίνα Νοτοπούλου, και Αχαΐας, Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, σημειώνοντας πως «το πρόβλημα δημιουργείται από το λεγόμενο clawback, τον μηχανισμό επιστροφής της δαπάνης υπηρεσιών υγείας. Συγκεκριμένα, για εξετάσεις ασφαλισμένων του ΕΟΠΥΥ που διενεργούνται στα ιδιωτικά εργαστήρια, η πολιτεία, στο τέλος κάθε μήνα, ζητά από τα εργαστήρια επιστροφή δαπανών ανάλογα με το ύψος της υπέρβασης του κλειστού προϋπολογισμού του Οργανισμού, αντί εκείνη να αποζημιώσει τις δαπάνες συνολικά. Με τον τρόπο αυτό, ασκείται κοινωνική πολιτική υγείας εις βάρος των εργαστηριακών ιατρών, τονίζει ο ΙΣΘ».