Ο φόβος γκρεμίζει το όνειρο της Αννέ

Την Αννέ τη γνωρίσαμε την πρώτη χρονιά που δημιουργήθηκε η κοινότητα απεξάρτησης του «Εν Δράσει» στις γυναικείες φυλακές Θηβών. Ηταν από τις πρώτες νεαρές γυναίκες που θέλησαν να ενταχθούν στο σκληρό γι' αυτές πρόγραμμα και να ξεφύγουν. Η ιστορία της Αννέ δεν είναι διαφορετική από χιλιάδες άλλες παρόμοιες ιστορίες παιδιών που πριν καν τελειώσουν το σχολείο μπλέκουν με τις ουσίες.

Ετσι κι αυτή, εκεί στη Ρουμανία, έμπλεξε - κι έμπλεξε άσχημα.

Ηρθε στην Ελλάδα κι από εκεί πήγε στον «παράδεισο» της Βραζιλίας, άγνωστο για λογαριασμό ποιων και με εντολές τίνος. Επιστρέφοντας «φορτωμένη» συνελήφθη και χωρίς πολλά πολλά φυλακίστηκε.

Κανείς δεν έδωσε σημασία στη βαριά εξάρτησή της, με αποτέλεσμα στο πρώτο της δικαστήριο κι ενώ δεν υπήρχε ακόμα το νομικό καθεστώς για τους χρήστες-βαποράκια, να καταδικαστεί σε βαριά ποινή.

Τότε δεν είχε κανέναν δίπλα της, δεν γνώριζε τη γλώσσα, ενώ οι γονείς της, μακριά στη Ρουμανία, τη στήριζαν όσο μπορούσαν.

Στις φυλακές της Θήβας μπήκε με μεγάλη όρεξη και δραστηριότητα στην κοινότητα και άρχισε τον δικό της αγώνα για μια δεύτερη ευκαιρία. Στο Εφετείο, δυόμισι χρόνια μετά, η ποινή της έπεσε στα 4 χρόνια και με τον όρο να παρακολουθήσει το πρόγραμμα αφέθηκε ελεύθερη χωρίς να εκκρεμεί πλέον σε βάρος της καμία ποινική δίωξη.

Ηταν μέλος της κλειστής κοινότητας του «Εν Δράσει» εκτός φυλακών, όπου και ολοκλήρωσε την πρώτη φάση του προγράμματος. Ακολούθησε το πρόγραμμα της επανένταξης, το οποίο ολοκλήρωσε διανύοντας ουσιαστικά έξι χρόνια μέσα στην κοινότητα του ΚΕΘΕΑ.

Στο μεταξύ σπούδασε νοσηλευτική, τώρα κάνει την πρακτική της σε κάποια νοσοκομεία. Η Αννέ ήρθε στην Ελλάδα ανήλικη και τώρα είναι μια νέα γυναίκα που πατάει στα πόδια της, ξέρει τι θέλει και έχει προχωρήσει στη δημιουργία μιας αισθηματικής σχέσης με ένα ελληνόπουλο.

Οι γονείς της τη στηρίζουν όσο μπορούν όλα αυτά τα χρόνια και χθες θα ήταν πολύ περήφανοι αν έβλεπαν την κόρη τους να παίρνει από το ΚΕΘΕΑ το χαρτί της αποφοίτησης και να μιλάει με σταθερή φωνή στο μικρόφωνο του κατάμεστου θεάτρου.

Ομως η Αννέ, που αγαπάει τόσο πολύ την Ελλάδα και τη ζωή της εδώ, κινδυνεύει, μια και υπάρχει διοικητική απέλαση σε βάρος της, όπως για κάθε μετανάστη που έχει εμπλακεί κάποτε σε κάποιο αδίκημα.

Ετσι, μαζί με τη χαρά της αποφοίτησης, η Αννέ βιώνει τώρα τον φόβο της απέλασης, το γκρέμισμα δηλαδή όλων των ονείρων που άρχισε η ίδια να κάνει πράξη. Θα το αφήσουμε να γίνει αυτό;