Η Θεσσαλονίκη τιμά ξανά την ιστορία της

Tριάντα χρόνια μετά την κατάργηση της επετείου, γιορτάζεται και πάλι στις 30 Οκτωβρίου η εκδίωξη των ναζιστικών στρατευμάτων το 1944 και η απελευθέρωση της πόλης από τον ΕΛΑΣ.

Μόνο που αυτή τη φορά δεν θα εορταστεί ως πρωτοβουλία του δήμου -όπως είχε ξεκινήσει το 1981 επί δημάρχου Θανάση Γιαννούση και συνεχίστηκε μέχρι το 1986 επί θητείας Θεοχάρη Μαναβή- αλλά ως επίσημη ημέρα αναγνωρισμένη από την πολιτεία, καθιερωμένη πια και με όλους τους τύπους και με το απαραίτητο προεδρικό διάταγμα που εκδόθηκε τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους.

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, ανακοινώνοντας χθες τις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν, αναγνώρισε και απέδωσε δικαίως τα εύσημα στον πάλαι ποτέ δημοτικό σύμβουλο και σήμερα βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τριαντάφυλλο Μηταφίδη, ο οποίος για χρόνια έδωσε αγώνα -αντέχοντας ακόμη και τα μικρόψυχα σχόλια για τις δήθεν «εμμονές» του- για να αναγνωριστεί από την πολιτεία η μέρα απελευθέρωσης της πόλης.

Κι έτσι όπως γυρνάει η ιστορία, το ’φερε και στην επιτροπή για τους εορτασμούς συμμετέχει ο δημοτικός σύμβουλος Δημήτρης Κούβελας, ο πατέρας του οποίου, Σωτήρης Κούβελας, τους είχε διακόψει.

Κι ακόμη, όπως ανακοινώθηκε χθες, ο δήμος αποφάσισε να ονομάσει «λεωφόρο 30ής Οκτωβρίου 1944» το τμήμα της παραλιακής λεωφόρου από τον Λευκό Πύργο μέχρι το Δημαρχείο στο οποίο ουσιαστικά υπάρχει μόνο το… Βασιλικό Θέατρο, αλλά θα τοποθετηθεί και μια μαρμάρινη πλάκα στην οποία θα ανιστορείται η αντάρτικη πανηγυρική είσοδος.

«Είναι σημαντικό να μιλήσουμε για αυτή την επέτειο, που δεν είναι νέα επέτειος», είπε χθες ο κ. Μπουτάρης, σημειώνοντας με νόημα:

«Δεν θα μπω σε περαιτέρω λεπτομέρειες πώς και γιατί άργησε τόσο να αποτελέσει επίσημη επέτειο, ούτε πώς και γιατί σταμάτησε να τιμάται ως επέτειος, διότι θεωρώ ότι πρέπει να τιμούμε την ιστορία μας κοιτάζοντας αυτά που μας ενώνουν και όχι αυτά που μας χωρίζουν».

Για να προσθέσει ότι «επειδή το τέλος της γερμανικής κατοχής ακολουθήθηκε από τον Εμφύλιο, η συγκεκριμένη επέτειος αποτέλεσε μέρος όσων μας χωρίζουν αντί να είναι από εκείνα που μας ενώνουν. Ομως η απελευθέρωση της πόλης μας είναι κάτι που μας ενώνει. Και ακριβώς αυτό, η ενότητα, είναι ο βασικός άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφονται οι φετινοί πρώτοι επίσημοι εορτασμοί».

Στο ίδιο κλίμα και οι δηλώσεις του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου Παναγιώτη Αβραμόπουλου, που είπε πως «δεν αφορά μόνο τον Δήμο Θεσσαλονίκης η απελευθέρωση της πόλης, αλλά ολόκληρη τη Θεσσαλονίκη, απλώς εμείς είχαμε την πρωτοβουλία να το θεσπίσουμε. Θέλουμε να αναδείξουμε στοιχεία για να μπορούμε να σκεφτόμαστε τα ιστορικά γεγονότα που αποσιωπήθηκαν».

Η επιτροπή

Η επιτροπή που οργάνωσε τους εορτασμούς αποτελείται από τους: Τρ. Μηταφίδη, Π. Αβραμόπουλο, Ε. Χρυσίδου, Σ. Λιακόπουλο, Δ. Κούβελα, Μ. Αγαθαγγελίδου, Μ. Αϊβάζογλου, Δ. Δώδο, Μ. Καβάλα, Μ. Μαλαμίδη και Ε. Χοντολίδου.

Διακριτική η απουσία του ΚΚΕ από τις εκδηλώσεις. Απαντώντας σε ερώτηση της «Εφ.Συν.», ο Γιάννης Δελλής, βουλευτής του ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος της παράταξης του κόμματος στον δήμο, απάντησε ότι «δεν ζητήσαμε να συμμετέχουμε στην επιτροπή. Καλώς γίνονται βέβαια οι επίσημοι εορτασμοί, επί του περιεχόμενου όμως έχουμε διαφωνίες. Εξάλλου εμείς κάνουμε κάθε χρόνο εορτασμούς την 30ή Οκτωβρίου. Αλλοι λείπανε…».

Ο εορτασμός θα γίνει λοιπόν πρώτη φορά με όλο το σχετικό τελετουργικό: γενικό σημαιοστολισμό, φωταγωγήσεις, δοξολογίες, πανηγυρικούς, μπάντες, στεφάνια, ομιλίες στα σχολεία. Κι έναν ιστορικό περίπατο την Κυριακή στον οποίο αναφέρθηκε ο δημοσιογράφος και ερευνητής Σπύρος Κουζινόπουλος.

Ξεκίνημα από το Δημαρχείο, συνέχεια στην Ηλεκτρική Εταιρεία που σώθηκε από ανατίναξη, ακολούθως στη ΧΑΝΘ όπου είχαν κλειστεί 2.000 ταγματασφαλίτες, άγαλμα Βότση για ενθύμηση της μεγάλης διαδήλωσης του 1943, λεωφόρο Νίκης, Τσιμισκή στο σημείο όπου βρισκόταν η Γκεστάπο, Αγίας Σοφίας και Αριστοτέλους, κέντρα των πανηγυρισμών κατά την απελευθέρωση, και, τέλος, στην πλατεία Ελευθερίας προς ανάμνηση του «Μαύρου Σαββάτου» στις 11 Ιουλίου 1942.