Σήμερα κάθισα για πολλοστή φορά σε ένα κάθισμα μιας δικαστικής αίθουσας του Εφετείου Αθηνών. Ακουσα τις απολογίες των δύο κατηγορούμενων για τη δολοφονία του γιου μου. Τα μάτια μου γέμισαν αίματα, γυαλιά, βία και τα αυτιά μου άκουσαν ψέματα, προσβολές στη μνήμη του νεκρού, έλλειψη μεταμέλειας και αποδοχής των πράξεων που οδήγησαν το παιδί μου στον θάνατο. Ολον αυτόν τον καιρό, πεντέμισι χρόνια τώρα, προσπαθώ απελπισμένα να ισορροπήσω ανάμεσα στο δίκαιο και το άδικο, τη λογική και τον παραλογισμό, τον άνθρωπο που αναγνωρίζει τις πράξεις του και το άτομο που θρέφει μίσος και ξερνάει βία και θάνατο.
Από τον κοσμηματοπώλη άκουσα ξανά ψέματα, ότι παρασύρθηκε, ότι δεν άκουσε τις φωνές που του έλεγαν να σταματήσει γιατί θα τον σκοτώσει. Είδα τα κροκοδείλια δάκρυά του για την κατάσταση που βρίσκεται και τον άκουσα να επιμένει ότι η πόρτα δεν άνοιγε με κανέναν τρόπο πάρα μόνο με το κοντρόλ που κρατούσε, ενώ παράλληλα έλεγε ότι ο Ζαχαρίας την έσπρωξε και μπήκε στο μαγαζί του.
Ο έτερος κατηγορούμενος, ο μεσίτης, δήλωσε ξανά ότι είναι αθώος, ο σκοπός του ήταν να βοηθήσει τον Ζαχαρία, φοβήθηκε από το επικίνδυνο άτομο με το περιβόητο μαχαίρι και ονόμασε αναξιόπιστους τους αυτόπτες μάρτυρες που περιέγραψαν τη θανατηφόρα δράση του. Δήλωσε αλτρουιστής και ότι δεν θέλει να αδικηθεί γιατί είναι εργατικός και οικογενειάρχης και θέλει να βοηθάει τον συνάνθρωπό του.
Δεν γνωρίζω αν μπορείτε να συναισθανθείτε πώς είναι να σφίγγεις τα δόντια και το στομάχι σου μένοντας σιωπηλός όταν τα αυτιά σου ακούν τους δολοφόνους του παιδιού σου να απολογούνται και ταυτόχρονα να βλέπεις το πρόσωπο του νεκρού παιδιού σου παντού μέσα στην αίθουσα να σου ζητά να κάνεις τα πάντα για να δικαιωθεί, να υπάρξει τιμωρία των φονιάδων του, να προστατεύσουν τα επόμενα θύματα, να έρθει η κοινωνία στα συγκαλά της και να γίνει η αγκαλιά που εκείνος ονειρευόταν και αγωνιζόταν να δημιουργηθεί.
Αυτή η επιθυμία κατακλύζει το είναι μου και εύχομαι το χαμόγελο και η αλήθεια του Ζακ σας, του Ζαχαρία μου, να λάμψουν τόσο δυνατά που να κατακάψουν κάθε ψέμα, κάθε προσβολή, κάθε σταγόνα λάσπης, κάθε σκοτεινό μυαλό και μαύρη καρδιά.
27/5/2024
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας