Οκτώ χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη μέρα που χάσαμε τον Γιάννη Καλαϊτζή. Και δεν περνάει ούτε στιγμή που δεν αναρωτιόμαστε πώς άραγε θα σχολίαζε ο Γιάννης με το σκίτσο του την πολιτική επικαιρότητα των τελευταίων χρόνων, την παντοκρατορία του Κυριάκου Μητσοτάκη, τη συγκρότηση του «επιτελικού» του κράτους, την ανάδυση μιας σειράς ακροδεξιών σχημάτων που νοσταλγούν τη χούντα, τις οδύνες μιας Αριστεράς που υποχρεώθηκε σε άλλη μια ιστορική ήττα.
Στρατευμένος από τα νεανικά του χρόνια στην Αριστερά, ο Καλαϊτζής δεν δίστασε ποτέ να εκφράσει το δικό του απελευθερωτικό μήνυμα μέσα από σκίτσα που προκαλούσαν τη φρίκη στους συντηρητικούς όλων των πολιτικών ρευμάτων, αλλά υπήρξαν καίριοι σχολιασμοί μιας πραγματικότητας που ήθελε κι αυτός να την αλλάξει. Από τα πρώτα του σκίτσα στην προδικτατορική «Αυγή» μέχρι τα τελευταία του που δημοσίευε κάθε μέρα στην «Εφ.Συν.» ο Καλαϊτζής είχε αναδειχτεί σε έναν από τους πιο οξυδερκείς παρατηρητές των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα και στον κόσμο. Και φυσικά το αστείρευτο ταλέντο του και το σπινθηροβόλο χιούμορ του δεν χωρούσαν σε κανένα καλούπι, γι’ αυτό το έργο του διατηρεί και σήμερα μια απροσδόκητη φρεσκάδα.
Οι νεότεροι που δεν έχουν προλάβει να το διαπιστώσουν μπορούν να αναζητήσουν τα σκίτσα του στον ιστότοπο της «Εφ.Συν.» (efsyn.gr), αλλά αντιπροσωπευτικό κομμάτι και της παλιότερης δουλειάς του (σκίτσα-κόμιξ) παρουσιάζεται και στον προσωπικό του ιστότοπο https://gianniskalaitzis.gr.
Στην εποχή της κρίσης, τότε που οι δημοσιογράφοι και φυσικά και οι σκιτσογράφοι υποχρεώθηκαν να συνταχθούν με τα «μεγάλα αφεντικά» για να «προκόψουν», ο Καλαϊτζής τόλμησε να πρωταγωνιστήσει στη δημιουργία της συνεταιριστικής μας εφημερίδας, προσφέροντας ακόμα και το γραφείο του για να συγκεντρωθούμε, να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε σε ένα μοντέλο που έμοιαζε τότε ουτοπικό.
Αυτή η εναλλαγή ουτοπίας-πραγματισμού ή ακόμα και αναρχισμού-αναθεωρητισμού σημαδεύει το έργο του Καλαϊτζή και είναι δείγμα μιας απόλυτα αδέσμευτης κριτικής στάσης για τα πράγματα, που όμως δεν εγκαταλείπει ούτε στιγμή τις αρχές της Αριστεράς και του αντιφασισμού και δεν διστάζει να σαρκάσει την εξουσία κάθε λογής: του πλούτου, της δικαιοσύνης, του στρατού, της εκκλησίας.
Στις αρχές Μαρτίου του 2018, η Μύρινα Καλαϊτζή και η Γεωργία Καζαντζίδου κατέθεσαν στα ΑΣΚΙ (Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας) το αρχείο του, το οποίο είναι εντυπωσιακό σε όγκο (16 κούτες και 11 πακέτα) με τα πρωτότυπα αλλά και μοναδικά δείγματα αναπαραγωγών έργων του. Σύμφωνα με την ανακοίνωση των ΑΣΚΙ, «η πρόσκτηση του Αρχείου Γιάννη Καλαϊτζή συνιστά ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα, που ευελπιστούμε ότι θα αποτελέσει ζωντανό κομμάτι της ιστορίας των εικαστικών τεχνών στην Ελλάδα, της ιστορίας των κόμικς και της πολιτικής γελοιογραφίας, καθώς και της νεότερης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας και, φυσικά, ζωντανό κομμάτι της ιστορίας της Αριστεράς».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας