Μετά θάνατον εξορία στον Μίκη

Ο Μίκης Θεοδωράκης… «επιφέρει σύγχυση στις δημόσιες υπηρεσίες»! Μόνο ως υπόδειγμα γραφειοκρατικής σκλήρυνσης και απόδειξη της λεξικογραφικής αναφοράς ότι η εφαρμογή του νόμου κατά γράμμα οδηγεί σε υπέρβαση της λογικής και της ηθικής τάξης μπορεί να ερμηνευτεί η ομόφωνη (!) απόφαση της «Επιτροπής του άρθρου 8» της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης να απορρίψει μία προς μία τις παράλληλες αιτήσεις τεσσάρων δήμων του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης που είχαν συνομολογήσει στη μετονομασία της οδού Λαγκαδά σε οδό Μίκη Θεοδωράκη.

Σε άλλη περίπτωση, θα έμοιαζε με κρύο πρωταπριλιάτικο αστείο, είναι όμως γεγονός και το επίσημο σκεπτικό, κοινό και για τις τέσσερις αιτήσεις -που είχαν κοινό αίτημα-, λέει στον κάθε δήμο χωριστά ότι επειδή η οδός ανήκει και στους άλλους τρεις, δεν δικαιούται -είναι «απαράδεκτο», όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά- να υποβάλει τέτοιο αίτημα. Και όχι μόνο δεν λαμβάνει υπόψη ότι και οι άλλοι τρεις δήμοι καταθέτουν το ίδιο αίτημα, ίσα ίσα, απορρίπτει με το ίδιο σκεπτικό το αίτημα καθενός από αυτούς.

Το σκεπτικό απόρριψης της αίτησης του Δήμου Θεσσαλονίκης, που αποκάλυψε χθες η ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Μακεδονία», είναι ένας φράχτης με… εγκυκλίους. Στην εγκύκλιο με αρ. 132 (ΑΠ: 89152/10.11.1983) και με αρ. 6 (ΑΠ: 8257/3.2.2020) του ΥΠΕΣ αναφέρεται, για παράδειγμα, ότι μια μετονομασία «επιτρέπεται για εξαιρετικούς λόγους» και πρέπει να γίνεται λελογισμένα «...διότι επιφέρει σύγχυση στις δημόσιες υπηρεσίες, στα νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου και στους πολίτες...».

Επιπλέον στην εγκύκλιο αρ. 132 (ΑΠ: 89152/10.11.1983) σημειώνεται πως «...οι συνεχείς μετονομασίες οδών, πλατειών και συνοικιών πρέπει να σταματήσουν. Μόνο για εξαιρετικούς λόγους και με πλήρη αιτιολόγηση μπορεί να γίνει μία μετονομασία» (σημ.: προφανώς οι λόγοι αυτοί συμπτωματικά [;] είναι σε ισχύ σε ό,τι αφορά τον Μίκη Θεοδωράκη, αλλά δεν αφορούν καθόλου την περίπτωση κεκοιμημένου μητροπολίτη Λαγκαδά στον οποίο πριν από μία εβδομάδα δόθηκε όνομα πλατείας του ομώνυμου δήμου, η οποία μετονομάστηκε στο πιτς φιτίλι).

Για το ιστορικό της υπόθεσης θυμίζουμε ότι μόλις τέσσερις μέρες μετά τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη (2.9.2021) ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Ζέρβας είχε καταθέσει πρόταση για τη μετονομασία της οδού Λαγκαδά και είχε καλέσει σε σύσκεψη τους δημάρχους Αμπελοκήπων Μενεμένης, Λάζαρο Κυρίζογλου, Νεάπολης Συκεών, Σίμο Δανιηλίδη, και Παύλου Μελά, Δημήτρη Δεμουρτζίδη. Ολοι δέχτηκαν αμέσως την πρόταση και όλα τα δημοτικά συμβούλια ψήφισαν ομοφώνως για τη μετονομασία.

«Θα επανέλθουμε»

Μιλώντας στην «Εφ.Συν.» ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης επιτίθεται με δριμύτητα στην Αποκεντρωμένη, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «δεν αντιλαμβάνομαι καθόλου το σκεπτικό αυτής της απόφασης, η οποία αποτελεί επιτομή της γραφειοκρατίας και των λογικών της.

Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που μπορούν να λαμβάνουν τέτοια απόφαση για μια τέτοιου μεγέθους και ιδιαίτερου συμβολισμού απόφαση τεσσάρων δήμων και τεσσάρων δημοτικών συμβουλίων που αποφασίζουν ομοφώνως;

Ποιοι είναι αυτοί που λαμβάνουν τέτοια απόφαση η οποία αφορά τον μεγαλύτερο Ελληνα του δεύτερου μισού του περασμένου αιώνα, με ακτινοβολία που ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα, τον παγκόσμιο Μίκη Θεοδωράκη;» Ο κ. Ζέρβας καταλήγει σημειώνοντας ότι «είναι σαφές πως ο Δήμος Θεσσαλονίκης αλλά και οι άλλοι δήμαρχοι θα επανέλθουμε».

Και ως προς αυτό ο δήμαρχος Αμπελοκήπων Μενεμένης, Λάζαρος Κυρίζογλου, έχει ήδη πρόταση «να προκαλέσουμε για πρώτη φορά κοινή συνεδρίαση και των τεσσάρων δημοτικών συμβουλίων με μοναδικό θέμα τη μετονομασία της οδού Λαγκαδά σε Μίκη Θεοδωράκη».

Μιλώντας στην «Εφ.Συν.» ο κ. Κυρίζογλου σημειώνει ότι «η Αποκεντρωμένη όφειλε στη συγκεκριμένη περίπτωση να σεβαστεί την κοινή βούληση των δήμων όπως αυτή εκφράστηκε στα δημοτικά συμβούλια με ομόφωνες αποφάσεις για δύο λόγους: πρώτον, χάριν της συνταγματικά κατοχυρωμένης διοικητικής αυτοτέλειας των δήμων και, δεύτερον, επειδή πρόκειται για μια σημαντική και πολυσχιδή προσωπικότητα όπως ο Μίκης Θεοδωράκης».