Γιατί γίναμε υπερβολικοί με το 112;

Σαββατόβραδο στην Αττική και το μήνυμα του 112 ήταν σαφές: «Περιορίστε τις μετακινήσεις σας στις απολύτως απαραίτητες και ακολουθήστε τις οδηγίες των αρχών». Οι πολίτες περίμεναν εναγωνίως πλημμύρες, σπασμένα δέντρα, εγκλωβισμούς, πλημμυρισμένα υπόγεια, δρόμους και επιχειρήσεις και ορισμένοι έβγαλαν ηλεκτρικές συσκευές από την πρίζα, όπως συνιστούσε η Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας.

Τελικά, τα έντονα φαινόμενα περιορίστηκαν σε ορισμένες περιοχές του Ιονίου της Δυτικής Ελλάδας, μαζί με μερικές μικρής διάρκειας σφοδρές βροχοπτώσεις και κάποια αναμενόμενα μικροπροβλήματα στην Αττική και οι χαρακτηριστικές προειδοποιήσεις του 112, συνοδευόμενες από τον ήχο συναγερμού, έμειναν στα... εισερχόμενα.

Αξιοσημείωτο και το ότι η προγραμματισμένη κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων αναβλήθηκε, εξαιτίας των προβλέψεων για τη μεγάλη κακοκαιρία. Και αφού η καταστροφική κακοκαιρία δεν ήρθε, η συζήτηση στράφηκε στο εάν αυτό οφείλεται σε άστοχες μετεωρολογικές προβλέψεις ή εάν έσωσαν το λεκανοπέδιο της Αττικής τα βουνά του, που ανέκοψαν το ορμητικό κύμα προς το κλεινόν άστυ.

Πλημμύρες και ορισμένα προβλήματα σημειώθηκαν μόνο στον Πειραιά, όπου κεντρικοί δρόμοι μετατράπηκαν για κάποιες ώρες σε ποτάμια. Εκτός του Πειραιά, και σε άλλες περιοχές της Αττικής δεν έλειψαν τα παράπονα για ακαθάριστα φρεάτια, ακλάδευτα δέντρα και άλλες περιπτώσεις ολιγωρίας των δημοτικών αρχών, που μπορούσαν να αποτελέσουν πηγές κινδύνου.

Συνολικά, ώς χθες το απόγευμα, η Πυροσβεστική δέχθηκε 108 κλήσεις για αντλήσεις υδάτων, κοπές δέντρων, αφαιρέσεις αντικειμένων και απομακρύνσεις ατόμων προς ασφαλή σημεία σε όλη τη χώρα, με τις 59 να αφορούν την Αττική.

Κι έτσι τίθεται ξανά το ερώτημα: ένα προειδοποιητικό μήνυμα στα κινητά των πολιτών ισοδυναμεί με την αποποίηση κάθε ευθύνης; Το όσα δεν είδαμε ευτυχώς αυτό το Σαββατοκύριακο δίνουν δύο πιθανές απαντήσεις. Στην πρώτη περίπτωση, ο κρατικός μηχανισμός χρησιμοποιεί το 112 ως άλλοθι, για να είναι τυπικά καλυμμένος σε κάθε ενδεχόμενο και σε πιθανά ατυχή συμβάντα να μπορεί να πει «σας είχαμε προειδοποιήσει».

Στη δεύτερη περίπτωση της άστοχης πρόβλεψης και της υπερβολικής ευθυνοφοβίας, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, καθώς ένα πολύτιμο εργαλείο που σώζει ζωές υποβαθμίζεται στη συνείδηση των πολιτών, που μπορεί να το υποτιμήσουν κάποια επόμενη φορά που ο κίνδυνος θα είναι τελικά υπαρκτός.