«Οχι στα εθνικιστικά παραμύθια - Αλληλεγγύη στους μετανάστες»

Κείμενο καταγγελίας για τη ρατσιστική συγκέντρωση με τα αλυσοπρίονα στο Ηράκλειο Κρήτης, που υπογράφουν «Κάποιοι ντελιβεράδες, σερβιτόροι/ες και ξενοδοχοϋπάλληλοι από το Ηράκλειο που δεν μασάνε σανό», λάβαμε και δημοσιεύουμε:

«Τη Δευτέρα 4/5, ντόπιοι εργοδότες και άνθρωποι της νύχτας οργάνωσαν μια ρατσιστική συγκέντρωση στο κέντρο του Ηρακλείου. Στο πλήθος των μπράβων και των συνωμοσιολόγων είδαμε ανθρώπους με μαχαίρια, στειλιάρια, ακόμα και αλυσοπρίονα. Ανθρώπους έτοιμους να σκοτώσουν παρασυρμένοι από συνωμοσιολογικά παραμύθια.

Μας λένε ότι οι κατατρεγμένοι μετανάστες της Ασίας και της Αφρικής θέλουν να εξισλαμίσουν την Ευρώπη...

● για να ξεχάσουμε ότι η Δύση ξεκίνησε τους πολέμους στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή.

● για να ξεχάσουμε ότι η Ε.Ε. νομοθέτησε τα ελαστικά ωράρια και νομιμοποίησε το να δουλεύουμε μια ζωή για 600 ευρώ.

● για να ξεχνάμε ότι πληρώνουμε εκατομμύρια ευρώ σε μισθούς παπάδων κάθε μήνα.

● για να ξεχνάμε την τρομοκρατία των αφεντικών, τις παράλογες φωνές τους, τις μειώσεις μισθών, τα αγχωτικά ωράρια.

● για να κάνουμε μόκο στα αντεργατικά μέτρα που ψηφίζονται στην ίδια μας τη χώρα.

● για να τους αφήνουμε να ξοδεύουν δημόσιο χρήμα στα σώματα ασφαλείας και σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, την ίδια ώρα που κόβουν επιδόματα, ιδιωτικοποιούν την παιδεία και παραδίδουν τα βουνά και τις θάλασσες στα αρπακτικά του κεφαλαίου.

Οι μετανάστες δεν έφυγαν από τις χώρες τους για να κάνουν τζιχάντ στην Ευρώπη. Εφυγαν γιατί οι βόμβες της Ευρώπης κατέστρεψαν τα σπίτια και τις δουλειές τους. Αντί να τα βάζουμε με ξεριζωμένους ανθρώπους θα έπρεπε να τα βάλουμε με τα συμφέροντα που ξεκινούν τους πολέμους. Γιατί αυτά τα συμφέροντα είναι τα ίδια που μας κόβουν τους μισθούς.

Εμείς οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στα κάτεργα των υπηρεσιών δεν απειληθήκαμε ποτέ από κανέναν μουσουλμάνο. Ισα ίσα, με τους μετανάστες συναδέλφους ανταλλάσσαμε τα μεγαλύτερα χαμόγελα. Η πραγματική απειλή ήταν πάντα οι χριστιανοί εργοδότες μας. Αυτοί μας καταδικάζουν στη μιζέρια των 600 ευρώ και σε μια ζωή γεμάτη άγχος.

Σε όλη μας τη ζωή, οι πραγματικοί μας εχθροί ήταν συμπατριώτες. Αφεντικά τρομοκράτες, εγκληματίες αστυνομικοί, λαμόγια κάθε είδους που έκαναν πάντα τον σταυρό τους και μιλούσαν για τις υποτιθέμενες αξίες του πατριωτισμού. Οσο περισσότερο τρώμε το παραμύθι των κοινών εθνικών συμφερόντων τόσο πιο απαθείς και παρτάκηδες γινόμαστε στη δουλειά και στη ζωή. Οσο πιο πολλές φορές σταυροκοπιόμαστε, τόσο περισσότερο μας ελέγχουν. Οσο πιο πολύ μιλάμε για πατρίδες και ράτσες, τόσο πιο πολύ αποπροσανατολιζόμαστε από τους πραγματικούς μας εχθρούς.

Να ξεσηκωθούμε λοιπόν αλλά ως εργάτες, όχι ως Ελληνες. Να ξεσηκωθούμε όχι ενάντια στους μετανάστες, αλλά ενάντια στο νομοσχέδια που μας μετατρέπουν σε δούλους των αφεντικών. Να ενωθούμε με όσους περνάνε τα ίδια με μας, όχι με όσους έχουν ελληνική υπηκοότητα. Να οργανωθούμε απέναντι στα αφεντικά και όχι μαζί τους.

Τη Δευτέρα ήταν μια μαύρη μέρα για την εργατική τάξη της Κρήτης. Δεν είναι τυχαίο ότι το θέμα θάφτηκε σε όλα τα τοπικά και εθνικά ΜΜΕ. Τα αίσχη των εθνικιστών και η συνεργασία τους με την αστυνομία πήραν ελάχιστη δημοσιότητα. Πρέπει λοιπόν να μιλήσουμε γι’ αυτό και να πάρουμε θέση πριν είναι αργά. Γιατί οι ίδιοι μπράβοι και συνωμοσιολόγοι θα είναι αύριο απέναντί μας, όταν θα ζητάμε καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αυτοί που αύριο θα προστατεύουν τα αφεντικά δεν θα κρατάνε μαύρες και κόκκινες σημαίες, αλλά σταυρουδάκια και εθνόσημα.

Οχι στα εθνικιστικά παραμύθια. Οργάνωση στους χώρους δουλειάς. Αλληλεγγύη στους μετανάστες».