Άθλιες συνθήκες στη Μόρια, περισσεύει η αλληλεγγύη στη Λέσβο

Μικρά παιδιά χάνουν τη ζωή τους επειδή πατήθηκαν από φορτηγό την ώρα που έπαιζαν μέσα στα χαρτόκουτα. Γυναίκες καίγονται μέσα στα άθλια κοντέινερ, όπου χιλιάδες άνθρωποι στοιβάζονται 15 και 20 και 30 άτομα μαζί. Χιλιάδες άλλοι παραμένουν σε αντίσκηνα στους ελαιώνες περιμετρικά του στρατοπέδου της Μόριας. 

Στρατιές ανθρώπων περιμένουν σε ατελείωτες ουρές για ατελείωτες ώρες για τα πάντα. Για  να πάρουν ένα πιάτο άθλιο φαΐ αν προλάβουν, λίγο πόσιμο νερό, να κάνουν μπάνιο, να πλύνουν τα ρούχα τους, να καλύψουν βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Και σκουπίδια, σκουπίδια παντού.  

Αυτή είναι η Μόρια, η Ελλάδα, η Ευρώπη εν έτει 2019. Ψηλοί μαντρότοιχοι, συρματοπλέγματα και κάθε λογής, ένστολοι και μη, ανθρωποφύλακες προσπαθούν μάταια να κρύψουν αυτήν την πραγματικότητα απαγορεύοντας για ακόμη μια φορά σε φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφους να μπουν στο ΚΥΤ Μόριας (παρά το σχετικό αίτημα της «Εφ.Συν.») το Σάββατο 5 Οκτωβρίου. 

Αλλά δεν κρύβεται αυτή η ντροπή. Ξεχειλίζει μαζί με τους χιλιάδες ανθρώπους, που μην χωρώντας στο «ΚΥΤ Μόριας», γεμίζουν με τα μικρά τους αντίσκηνα τους γύρω λόφους.  Άνθρωποι που σκάβουν χαντάκια για να φύγουν τα νερά της βροχής, καθώς μια από τις πρώτες φθινοπωρινές μπόρες το προηγούμενο βράδυ έφτασε για να βραχούν τα πάντα.

Άνθρωποι που σκέφτονται με τρόμο τον χειμώνα που έρχεται, άνθρωποι σε απόγνωση που μας καλούν με αγωνία να μιλήσουμε για τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Από εκεί, από ψηλά, μπορεί να θαυμάσει κανείς πανοραμικά και το εσωτερικό του ΚΥΤ Μόριας - μια εικόνα περιφραγμένης παραγκούπολης της Λατινικής Αμερικής, με τα πρόσφατα καμένα κοντέινερ  να δεσπόζουν ζοφερά. 

Μπορεί έτσι να καταλάβει πώς φουντώνει και ξεσπά η οργή. Για τον άδικο χαμό αθώων ανθρώπων. Για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης μέσα και γύρω από το άθλιο αυτό στρατόπεδο συγκέντρωσης – γιατί περί αυτού πρόκειται. Αλλά και πώς εξακολουθεί να καίει δυνατά η ελπίδα για μια ελεύθερη ζωή. 

Ο Χαλίλι είναι από το Αφγανιστάν.  Ζει έξω από το στρατόπεδο, όπως χιλιάδες άλλοι πρόσφυγες που δεν χωράνε για να μείνουν στα  κοντέινερ,  σε μια σκηνή στριμωγμένα 12 άτομα. 

«Είμαι εδώ ένα μήνα. Η κατάσταση είναι σκατά, πολύ άσχημη. Κάθε μέρα που περνάει βλέπουμε και κάτι χειρότερο, άνθρωποι πεθαίνουν και κανείς δεν έρχεται για βοήθεια. Σήμερα περιμέναμε ώρες στην ουρά για να μας δώσουν πρωινό, ένα μικρό κομμάτι κέικ. Το μεσημέρι ξανά το ίδιο, το φαγητό δεν τρωγόταν, ήταν άβραστο. Δεν υπάρχει επιτέλους καμιά ανθρωπιά; Το μήνυμά που στέλνουμε στην κυβέρνηση είναι ότι θέλουμε βοήθεια. Χθες έβρεξε λίγο το βράδυ και γεμίσαμε νερά. Ο χειμώνας έρχεται, τι θα συμβεί τότε; Αλλά πάνω από όλα θέλουμε την ελευθερία μας, είμαστε άνθρωποι».

Αυτή είναι η μια πλευρά του τι είδαμε στη Μόρια το Σάββατο 5 Οκτωβρίου στη Μυτιλήνη. Γιατί ευτυχώς υπάρχει και  η άλλη, η εικόνα του αγώνα και της αλληλεγγύης, που εξακολουθεί να παραμένει ζωντανή στο νησί της Λέσβου.

Από το πρωί του Σαββάτου εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Σαπφούς για να διαδηλώσουν την αλληλεγγύη τους στους πρόσφυγες για δεύτερη φορά μέσα στην εβδομάδα, καθώς μια ακόμη μαζικότερη διαδήλωση προηγήθηκε το βράδυ της περασμένης Τρίτης μετά από κάλεσμα μιας σειράς συλλογικοτήτων. 

Η διαδήλωση κατευθύνθηκε προς το ΚΥΤ της Μόριας μέχρι να συναντήσει τον φραγμό της αστυνομίας. 

«Λευτερία-Ασάντε», «Ούτε στη Λέσβο ούτε στα νησιά, στρατόπεδα συγκέντρωσης ποτέ και πουθενά», «Frontex σημαίνει πρόσφυγες πνιγμένοι», «Say it loud say it clear refugees are welcome here» είναι κάποια από τα συνθήματα της διαδήλωσης, στην οποία συμμετέχουν εργαζόμενοι σε ΜΚΟ, κάτοικοι του νησιού, εκπαιδευτικοί και άλλοι εργαζόμενοι,  φοιτητές, αλληλέγγυοι από μια σειρά χώρες της Ευρώπης, αλλά και πρόσφυγες. 

«Βρισκόμαστε εδώ γιατί δεν πάει άλλο. Στη Μόρια ζούμε μέσα στη βρόμα, νιώθουμε ότι απειλούμαστε ανά πάσα στιγμή. Ο σύζυγός μου και τα τρία μας παιδιά ήρθαμε εδώ για να γλιτώσουμε από τον πόλεμο και είμαστε αντιμέτωποι με μια άθλια κατάσταση», μας λέει η Σαμίρα από το Αφγανιστάν, που βρίσκεται στη Μόρια μαζί με ολόκληρη την οικογένειά της εδώ και δύο μήνες.

«Διαδηλώνουμε εδώ ενάντια στην άθλια κατάσταση που επικρατεί στη Μόρια και φάνηκε με την πρόσφατη φωτιά, δείχνοντας την αλληλεγγύη μας στους πρόσφυγες και απαιτώντας από την κυβέρνηση και όλες τις χώρες της Ε.Ε. να ανοίξουν τα σύνορα στους πρόσφυγες», μας λέει ο Μάρβιν από το Βερολίνο.

«Υπάρχει επίσης ένα μεγάλο θέμα με την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων. Πέρυσι το πρόγραμμα της εκπαίδευσης των δομών λειτούργησε κατά ένα 30% με αποτέλεσμα ένα 70% να μείνει εκτός εκπαίδευσης. Φέτος δεν έχει καν ξεκινήσει ακόμη, κάτι που συνδέεται άμεσα και με το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών, με τους αναπληρωτές και την υπόλοιπη δομή της εκπαίδευσης» δηλώνει ο Μιχάλης Τσορμπτατζόγλου, αναπληρωτής εκπαιδευτικός που συμμετέχει στη διαδήλωση.

«Υπάρχει τεράστιος υπερπληθυσμός, το ΚΥΤ της Μόριας σήμερα που κουβεντιάζουμε, έχει 13.198 άτομα, ενώ είναι φτιαγμένο να χωράει περίπου 3.300 και καταλαβαίνετε πως αυτό επιβαρύνει την κατάσταση πάνω στα ζητήματα της διατροφής, της καθαριότητας, της υγιεινής, της ασφάλειάς τους» μας λέει ο Θράσος Αβραάμ, δημοσιογράφος Stonisi.gr.  

«Πρόκειται στην πλειοψηφία τους για οικογένειες με μικρά παιδιά, πολλές από τις οποίες μένουν σε σκηνές καλοκαιρινού τύπου, σε καιρικές συνθήκες που επιδεινώνονται. Μέσα στο ΚΥΤ Μόριας, οι ηλεκτρονικές εγκαταστάσεις είναι πρόχειρα στημένες, η ανεπίσημη μέχρι στιγμής πληροφόρηση από πλευράς πυροσβεστικής είναι ότι η πρόσφατη φωτιά προκλήθηκε από βραχυκύκλωμα. Καταλαβαίνουμε ότι από τύχη δεν είχαμε ένα τέτοιο γεγονός όλον αυτόν τον καιρό.

»Από την άλλη αν κάνουμε μια βόλτα στο λιμάνι της Μυτιλήνης μοιάζει με πολεμικό λιμάνι, υπάρχουν δύο πλοία του λιμενικού, το εγγλέζικο σκάφος της Frontex και μέχρι πρόσφατα υπήρχε και ένα από τη Ρουμανία. Τρία ξενοδοχεία είναι μονίμως νοικιασμένα όλο το χρόνο για να καταλύουν άντρες της Frontex. Αυτά για να γίνει κατανοητό το τι χρήματα δίνονται από τα ταμεία της Ε.Ε. που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους πρόσφυγες. Υπάρχουν δημόσιοι χώροι στη Λέσβο και σε όλη τη χώρα που παραμένουν κλειστοί και που θα μπορούσαν να στεγάσουν τους πρόσφυγες .Και υπάρχουν και τα χρήματα αλλά δίνονται για την καταστολή».