Χουντής: Να γιατί δεν έχει ανελκυστεί το Sea Diamond απ' τη Σαντορίνη

Στην απραξία των ελληνικών Αρχών, σχολιάζοντας χαρακτηριστικά πως «για τα συμφέροντα των εφοπλιστών, η Ελλάδα δεν έχει κυρώσει, από το 2007, τη Διεθνή Σύμβαση για την ανέλκυση ναυαγίων», αποδίδει ο Νίκος Χουντής τη μη ανέλκυση του πλοίου Sea Diamond στη Σαντορίνη, 12 χρόνια μετά το ναυάγιο και παρά τις προειδοποιήσεις επιστημόνων.

Πριν από λίγο καιρό ο πρώην ευρωβουλευτής και νυν επικεφαλής της εκλογικής επιτροπής της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) και υποψήφιος βουλευτής, έκανε σχετική ερώτηση στην Επίτροπο Μεταφορών Βιολέτα Μπαλκ και η απάντηση που έλαβε είναι -όπως λέει- «αποκαλυπτική».

Ειδικότερα, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της ΛΑ.Ε.., η απάντηση που έλαβε είναι η εξής:

«Η διεθνής σύμβαση του Ναϊρόμπι του 2007 για την ανέλκυση των ναυαγίων είναι διεθνής συνθήκη που θεσπίζει κανόνες για την ταχεία και αποτελεσματική ανέλκυση ναυαγίων που βρίσκονται στην αποκλειστική οικονομική ζώνη ενός κράτους, τα οποία μπορεί να είναι επικίνδυνα για τη ναυσιπλοΐα ή το περιβάλλον. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η Ελλάδα δεν έχει κυρώσει τη σύμβαση. Ελλείψει κύρωσης, εναπόκειται στις ελληνικές αρχές (συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών δικαστηρίων) να κρίνουν κατά πόσον είναι δυνατό να υποχρεωθούν οι ιδιοκτήτες του Sea Diamond να ανελκύσουν το σκάφος.

Όσον αφορά την πετρελαϊκή ρύπανση από το Sea Diamond, η οδηγία 2004/35/ΕΚ3 δεν ίσχυε κατά τον χρόνο βύθισης του πλοίου στις 5 Απριλίου 2007. Η οδηγία δεν ήταν εφαρμοστέα, δεδομένου ότι η καταληκτική ημερομηνία για τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο ήταν η 30ή Απριλίου 2007. Εντούτοις, πρέπει να σημειωθεί ότι οποιαδήποτε ζημία προκληθεί από διαρροή πετρελαίου από το Sea Diamond καλύπτεται από τη «Διεθνή σύμβαση της 23ης Μαρτίου 2001 περί αστικής ευθύνης για ζημίες οφειλόμενες στη ρύπανση από καύσιμα δεξαμενής πλοίων».

Όσον αφορά τυχόν άλλη ρύπανση ή περιβαλλοντική ζημία από επικίνδυνες χημικές ουσίες ή βαρέα μέταλλα, δεδομένου ότι η διεθνής σύμβαση του 1996 για την αστική ευθύνη και αποζημίωση για ζημία σε σχέση με τη θαλάσσια μεταφορά επικινδύνων και επιβλαβών ουσιών δεν έχει τεθεί σε ισχύ (και, παρεμπιπτόντως, δεν έχει ακόμη κυρωθεί από την Ελλάδα), κανονικά θα είχε εφαρμογή η οδηγία 2004/35/ΕΚ. Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, κατά τον χρόνο της βύθισης η οδηγία δεν ετύγχανε ακόμη εφαρμογής».

Σχολιάζοντας την απάντηση ο κ. Χουντής επισημαίνει ότι «η απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το ναυάγιο του Sea Diamond είναι αποκαλυπτική της μεροληψίας που έχουν διαδοχικές κυβερνήσεις υπερ των εφοπλιστικών συμφερόντων.

Εδώ και 12 χρόνια στο βυθό της καλντέρας της Σαντορίνης βρίσκεται μια τοξική βόμβα έτοιμη να σκάσει και να σκορπίσει δηλητήριο στο θαλάσσιο περιβάλλον.

Εδώ και 12 χρόνια, όπως μας ενημερώνει η Κομισιόν, εναπόκειται στις ελληνικές αρχές να αποφασίσουν εάν θα υποχρεώσουν την πλοιοκτήτρια εταιρεία να ανελκύσει το κουφάρι του Sea Diamond.

Εδώ και 12 χρόνια, δεν έχει γίνει τίποτα.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, διαπιστώνουμε ότι η χώρα με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ευρώπη, η χώρα που θεωρείται ως η ισχυρότερη παγκόσμια ναυτική δύναμη, με τους πιο επιτυχημένους εφοπλιστές, δεν έχει κυρώσει δύο βασικές Συνθήκες που προστατεύουν το θαλάσσιο περιβάλλον και τον ελληνικό λαό από τα ναυάγια και τις επιπτώσεις ατυχημάτων θαλάσσιων μεταφορών».