Ιστορίες εθνικιστικής ασχετοσύνης και τρέλας

Πόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει η ασχετοσύνη όταν μπερδεύεται με τον εθνικιστικό και ακροδεξιό οίστρο; Την απάντηση μπορεί να δώσει ο πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης Μανώλης Λαμτζίδης, ο οποίος άρχισε να δέχεται απειλητικά τηλεφωνήματα αλλά και οχετό ύβρεων στην ιστοσελίδα του στο facebook από τη στιγμή που η ιστοσελίδα makeleio.gr μπέρδεψε ή ανακάτεψε τη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ της ερχόμενης Παρασκευής στο Παλέ ντε Σπορ με… άγνωστες γλώσσες, αποδίδοντας στον δικηγόρο κάλεσμα γραμμένο… «στη σκοπιανή και βουλγαρική γλώσσα»!

Βέβαια, από ανθρώπους που έχουν αποδείξει ότι δεν έχουν καλή σχέση ούτε με την ελληνική τι να περιμένεις να ξέρουν από άλλες γλώσσες; Μόνο που αυτό που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν απλώς για γέλια, στις μέρες μας συνορεύει επικίνδυνα με το τραγικό. Πόσο μάλλον όταν ο κ. Λαμτζίδης κατηγορείται ότι «φτάνει στο ύστατο σημείο ανθελληνικού παραληρήματος με το να δηλώνει στα στοιχεία που αναρτά ότι είναι κάτοικος της πόλης Solun, ξεπερνώντας κάθε όριο».

Εννοείται ότι ο κ. Λαμτζίδης δεν έχει κάνει καμιά ανάρτηση-κάλεσμα για τη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ με ομιλητή τον πρωθυπουργό σε βαλκανική γλώσσα.

Αυτό που υπάρχει απλώς κάτω από την ανάρτηση για την εκδήλωση είναι το κείμενο της Κίνησης «Δικηγόροι για την Ειρήνη, τη Δημοκρατία και τη Συνεννόηση στα Βαλκάνια» η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και κάτι μήνες και είναι γραμμένη σε όλες τις γλώσσες της Βαλκανικής.

Με δήλωσή του ο κ. Λαμτζίδης προσπαθεί να εξηγήσει όσα γίνονται ευκόλως αντιληπτά σε όσους διαθέτουν στοιχειώδη ικανότητα ανάγνωσης της ελληνικής γλώσσας, ότι «πολύ θόρυβος προκλήθηκε για τη διακήρυξη της ομάδας, που είναι η επίσημη μετάφραση από τα ελληνικά στα βουλγαρικά πανομοιότυπου κειμένου και είναι αναρτημένη εδώ και μήνες στο διαδίκτυο σε δημόσια «θέαση», και η οποία δεν έχει σχέση με την επικείμενη πρωθυπουργική επίσκεψη στην πόλη της Θεσσαλονίκης».

Σε πνεύμα ειρήνης

Ο κ. Λαμτζίδης αναρωτιέται γιατί «το κείμενο αυτό δεν είχε προσελκύσει την προσοχή των “φωνασκούντων” από τότε που είδε το φως της δημοσιότητας» και σχετικά με το περιεχόμενό του τονίζει ότι «όπως προκύπτει από μια απλή ανάγνωση, είναι αμιγώς νομικό-πολιτικό και διαπνέεται σύμφωνα και με τους διακηρυγμένους στόχους της ομάδας από πνεύμα ειρήνης και συνεννόησης που πρέπει να διαποτίζει τις σχέσεις των βαλκανικών λαών σε περιβάλλον δημοκρατίας».

Διευκρινίζει μάλιστα ότι «δεν κάνουμε εξωτερική πολιτική. Υπηρετούμε τις οικουμενικές αξίες της δικαιοσύνης και της ειρήνης» και υπενθυμίζει ότι στις δράσεις της Κίνησης ήταν «και ο αγώνας μας για την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών από τις φυλακές της Αδριανούπολης», κινήσεις που «δεν έχουν κομματικό περιεχόμενο, αλλά ανήκουν στη σφαίρα της «διπλωματίας των λαών»».

Κι επειδή η εθνικιστική αμετροέπεια δεν γνωρίζει σύνορα, μετά την… καταδίκη του κ. Λαμτζίδη επειδή η Θεσσαλονίκη στα βουλγαρικά αναγράφεται Solun, τώρα μένει να επιτεθούν στην Κίνηση οι Βούλγαροι και οι Τούρκοι διότι στα δελτία Τύπου ανάμεσα στα άλλα υπενθυμίζονται οι ελληνικές ονομασίες βουλγαρικών και τουρκικών πόλεων:

«Η ομάδα “έστειλε σε δικηγορικούς συλλόγους της Βουλγαρίας, των πόλεων Χάσκοβο, Μπλαγκόεβγκραντ, Πλόβντιβ (Φιλιππούπολης), Μπουργκάς (Πύργου), Σμόλιαν και Κίρτζαλι” την ιδρυτική διακήρυξή της, μεταφρασμένη στη βουλγαρική γλώσσα και ενημερωτικές επιστολές. Επιπλέον “ενημερωτικές επιστολές στην τουρκική γλώσσα εστάλησαν στους Δικηγορικούς Συλλόγους της Αδριανούπολης (Edrine), της Ραιδεστού-Τυρολόης (Tekirdag-Chorlou) και της Προύσας (Bursa)”» (22.10.18).