Mε 3 υπέρ, ένα λευκό ο αγώνας επιτέλους δικαιώνεται!

Δέκα χρόνια χρειάστηκαν -και μένει και ένα ελάχιστο διαδικαστικό προς ολοκλήρωση- προκειμένου να φτάσουμε στην απόφαση της επιτροπής ονοματοθεσιών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης με 3 ψήφους υπέρ και ένα λευκό προκειμένου να μετονομαστεί επιτέλους την περασμένη Παρασκευή ένας από τους δρόμους της πόλης που φέρει το όνομα ενός εκ των δωσιλόγων.

Απομένει πλέον μόνο η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της πόλης προκειμένου η οδός Αθανασίου Χρυσοχόου να λάβει -μάλλον περί τα τέλη Μαρτίου- το όνομα του επιφανούς Εβραίου λόγιου Αλμπέρτου Ναρ.

Χρειάστηκε ο επίμονος αγώνας του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη, σημερινού βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλων πολιτών, δημοσιογράφων και ιστορικών (Σπύρος Σακκέτας, Χρήστος Ζαφείρης, Σπύρος Κουζινόπουλος, Αλέκος Γρίμπας) όσο και η έκθεση του Κέντρου Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης -την παρουσίασε η «Εφ.Συν.» στο φύλλο της περασμένης Παρασκευής- προκειμένου να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα.

Θυμίζουμε ότι τα ονόματα του δωσίλογου Χρυσοχόου και άλλων αντίστοιχων είχαν δοθεί σε δρόμους της Θεσσαλονίκης την περίοδο της χούντας.

Κι είναι μια μεγάλη νίκη, μια ιστορική δικαίωση με πολλαπλή σήμανση το γεγονός ότι το όνομα του Χρυσοχόου, που είχε καταθέσει υπέρ του μακελάρη των Εβραίων της πόλης Μαξ Μέρτεν, θα πάρει ένας απόγονος των Εβραίων του Ολοκαυτώματος.

Δικαίως πανηγύρισε το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής ο κ. Μηταφίδης: «Αποκαθηλώθηκε σήμερα από οδό της πόλης μας (έναντι Σχολής Τυφλών) το όνομα του φρούραρχου της Θεσσαλονίκης επί Κατοχής και υπερασπιστή του αρχιεγκληματία Μαξ Μέρτεν, στρατηγού Αθανασίου Χρυσοχόου, στην ειδική επιτροπή ονοματοθεσιών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης.

Το όνομα του Χρυσοχόου το απέδωσε το 1971 το διορισμένο από τη χούντα Δημοτικό Συμβούλιο. Επειτα από 47 χρόνια επιτέλους θα καθαρίσει η πόλη από το όνομα ενός συνεργάτη των ναζί.

Το νέο όνομα της οδού θα είναι Αλβέρτος Ναρ, γόνου επιζώντων του Ολοκαυτώματος, σπουδαίου λογοτέχνη θεματοφύλακα της ιστορικής μνήμης και της πολυπολιτισμικής Θεσσαλονίκης».

Ο Αλμπέρτος Ναρ (1947-2005) ήταν γιος σεφαραδιτών (Ισπανοεβραίων) Εβραίων, επιζώντων του Ολοκαυτώματος, γεννήθηκε, έζησε όλη του τη ζωή και πέθανε στη Θεσσαλονίκη.

Ο Αλμπέρτος Ναρ ήταν ένας από τους πιο ευαίσθητους, τρυφερούς και μαχητικούς ανθρώπους που γνώρισαν οι δρόμοι της πόλης, την οποία κυριολεκτικά λάτρευε με πάθος. Αναβίωσε μέσα από τα βιβλία του την ιστορία της Θεσσαλονίκης: «Οι συναγωγές της Θεσσαλονίκης. Τα τραγούδια μας» (1985), «Κειμένη επί ακτής θαλάσσης» (1997).

Διευθύνοντας το κέντρο Ιστορικών Μελετών Εβραϊσμού Θεσσαλονίκης, μας έδωσε μαζί με την Ερικα Κούνιο Αμαρίλιο τις «Προφορικές μαρτυρίες Εβραίων της Θεσσαλονίκης για το Ολοκαύτωμα» (1998).

Συνεργάστηκε με τα λογοτεχνικά περιοδικά «Το δέντρο», «Παραφυάδα» και «Το τραμ» (Τρίτη διαδρομή) και μας παρέδωσε τις συλλογές διηγημάτων «Σε αναζήτηση ύφους» (1991) και το εμβληματικό «Σαλονικάι, δηλαδή Σαλονικιός» (1999).