Ο... γητευτής των ατίθασων εκπαιδευτικών

Δεν είχε να πει κάτι καινούργιο για την Παιδεία ο πρωθυπουργός. Εχει ήδη πει πολλά, έχει αποτύχει σε πολλά, έχει προαναγγείλει ακόμη περισσότερα. Και τι διάλεξε για να φρεσκάρει τη μνήμη, κυρίως, των ανθρώπων του χώρου, κατά τη χθεσινή επίσκεψή του στο υπουργείο Παιδείας; Τη μία από τις δύο εμμονές που προσπαθεί επί χρόνια να μετουσιώσει σε πραγματικότητα. Μιας και τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια δεν (του) έκατσαν, τώρα θα εστιάσει στην αξιολόγηση. Επειδή, όμως, κι αυτή πολύ τον παιδεύει ή, όπως είπε κομψά, «δεν έχει ακόμα φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα», τώρα θα τα σαρώσει όλα. «Τάζει» απολύσεις ωμά, ορθά, κοφτά. Τέτοιο ορόσημο αλλά και τόσα κοινοτικά κονδύλια (για να εφαρμοστεί) δεν πρέπει να πάνε χαμένα. Το μόνο ευχάριστο νέο, καθ’ ότι επιβάλλεται επικοινωνιακά, η μείωση της διδακτέας ύλης στα σχολεία. Εχει ξεμείνει από καλά δώρα…

«Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς ότι είναι μια καινούργια διαδικασία, η οποία ακόμα δεν έχει φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα» είπε για την αξιολόγηση: «Θέλω να είμαι πολύ σαφής, ειδικά για την κατηγορία εκείνων των εκπαιδευτικών που αρνούνται επί της αρχής να αξιολογηθούν. Η θέση μας εδώ είναι ξεκάθαρη και η κατεύθυνση που έχω δώσει στο υπουργείο πολύ σαφής: εάν κάποιος αρνείται επί της αρχής να αξιολογηθεί, δεν πρέπει να έχει θέση στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης».

Απειλές

Η αλήθεια είναι πως έχει ένα απωθημένο με τους εκπαιδευτικούς. Ηταν οι πρώτοι που έδιωξε κατά χιλιάδες ως μνημονιακός υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και ο πρώτος στην ιστορία της εκπαίδευσης που, εν έτει 2025, έδωσε λευκή επιταγή στο υπουργείο Παιδείας για χιλιάδες διώξεις. Η αποτυχία, πολύ μεγάλη για να την παραδεχθεί, τον έχει εξαγριώσει. Πόσες να καταπιεί ένας πρωθυπουργός; Μέχρι τώρα μετράμε περί τις 2.000 πειθαρχικές διώξεις, αμέτρητες απειλές στους εκπαιδευτικούς από τους εντεταλμένους που έχει φροντίσει να τοποθετήσει σε επιτελικές θέσεις, τις πιο ασφυκτικές συνθήκες εργασίας από ποτέ και τον μεγαλύτερο περιορισμό δικαιωμάτων που έχουν γνωρίσει οι εκπαιδευτικοί. Για τους μισθούς δεν μιλάμε γιατί υποφέρουν κι άλλοι πολλοί σ’ αυτή τη χώρα. Γνώμη, πάντως, δεν αλλάζει. Η αξιολόγηση κρύβει από πίσω μείωση εκπαιδευτικού προσωπικού, κλείσιμο σχολείων και απαλλαγή μεγάλου βάρους από τη δημόσια χρηματοδότηση. Δεν είναι η σωστή αποτίμηση το διακύβευμα. Αυτά είναι θεωρητικές και ξεπερασμένες πολυτέλειες.

Κατά τ’ άλλα, ο κ. Μητσοτάκης «πιστεύει» ότι η εικόνα στα σχολεία μας «είναι βελτιωμένη». Με τους 36.000 διαδραστικούς πίνακες, με τα kits της ρομποτικής, με τους ευεργέτες αλά Ωνάσειο (Ωνάσεια σχολεία), με τους επόμενους που περιμένει, με την πλατφόρμα για το bullying, με τους διορισμούς που έκανε – αφήνοντας στο έλεος τους αναπληρωτές.

Τι άλλο να κάνει ή να πει; Πέταξε ένα κοινωνικό μαργαριτάρι ότι «η δημόσια δωρεάν παιδεία και ειδικά τα σχολεία μας βρίσκονται στην αιχμή των προτεραιοτήτων μας», επαναλαμβάνοντας τα λόγια της υπουργού Παιδείας ότι «Η δημόσια παιδεία στη χώρα ήταν πάντα ένας “ιμάντας” κοινωνικής κινητικότητας».

«Σαν να απευθύνεται στον λαό των Λωτοφάγων, παρουσίασε μια μαγική εικόνα της κατάστασης στην Παιδεία που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα της απαξίωσης και της υποβάθμισης που βιώνουμε στον χώρο αυτά τα χρόνια της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας» σχολίασε για τις δηλώσεις του πρωθυπουργού ο υπεύθυνος ΚΤΕ Παιδείας ΠΑΣΟΚ, Στ. Παραστατίδης, συμπληρώνοντας: «Η κυβέρνηση του φιάσκου της κολεγιοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης, της πανηγυρικής ψήφισης νόμων που δεν εφαρμόζονται (επαγγελματική εκπαίδευση – campuses), της υποχώρησης της επίδοσης των μαθητών στον διαγωνισμό Pisa, της καλλιέργειας του εδάφους για την εισβολή κερδοσκοπικών funds στην ιδιωτική εκπαίδευση, της υποχρηματοδότησης κ.ά., προβάλλεται, σύμφωνα με τις πρωθυπουργικές δηλώσεις, ως κυβέρνηση της “προόδου που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια”».

Αντιδράσεις

«Ενας πρωθυπουργός που τον ενδιαφέρει η παιδεία ως εμπόρευμα για τα συμφέροντα που εκπροσωπεί. Θα έπρεπε να ντρέπεται, όχι να κάνει πανηγυρικές δηλώσεις» τονίζει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ, για να συμπληρώσει, μεταξύ άλλων: «Δεν είπε κουβέντα για τη στήριξη των δημοσίων σχολείων, το ζήτημα της σχολικής στέγης, την κάλυψη των διαπιστωμένων κενών που είναι υπερπολλαπλάσια από τους υπολογισμούς της κυβέρνησης. Δεν είπε κουβέντα για τον αντιπαιδαγωγικό φραγμό της Ειδικής Βάσης Εισαγωγής που αφήνει χιλιάδες μαθητές εκτός ΑΕΙ και κενές θέσεις στα Δημόσια Πανεπιστήμια. Δεν είπε κουβέντα για την αποτυχία της “αξιολόγησης” και την κομματική ευνοιοκρατία που έχει εγκαταστήσει στο δημόσιο σχολείο».

«Ο μόνος που δεν έχει θέση στο δημόσιο σχολείο είναι η κυβερνητική πολιτική που φέρνει κατηγοριοποίηση, εμπορευματοποίηση και διώξεις» σχολίασε για την πρόθεση απολύσεων η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών, που πρόσκειται στο ΚΚΕ. «Οι δηλώσεις αυτές συνιστούν απροκάλυπτη επίθεση στους εκπαιδευτικούς και αποκαλύπτουν τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης: την επιβολή ενός αυταρχικού και τιμωρητικού μηχανισμού, μακριά από τις ανάγκες του σχολείου και της κοινωνίας. Η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανίσει την αξιολόγηση ως εργαλείο βελτίωσης. Στην πραγματικότητα, τη χρησιμοποιεί για να προωθήσει την κατηγοριοποίηση των σχολείων, τον ανταγωνισμό και την ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης. Ο αγώνας του κλάδου έχει “στραπατσάρει” τα βρόμικα και ανήθικα σχέδιά τους, που στρέφονται ενάντια στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών».