Παρά τις απλουστευμένες διαδικασίες τιμολόγησης, οι παραλυτικές καθυστερήσεις πληρωμής από το υπουργείο Παιδείας έχουν φέρει σε δεινή οικονομική κατάσταση δεκάδες εκδοτικούς οίκους που δραστηριοποιούνται στον χώρο των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων.
Τα χρωστούμενα ποσά χρονολογούνται μέχρι και δύο χρόνια πίσω, ενώ οι εκδότες παραμένουν απολύτως συνεπείς στην παραγωγή και διανομή των εγχειριδίων για δεκάδες χιλιάδες φοιτητές κάθε εξάμηνο. Στην πλειονότητά τους, πρόκειται για μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, των οποίων η συνέχιση της λειτουργίας εξαρτάται από τη ρευστότητα, που όμως έχει παγώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. «Δεν έχουμε να κινηθούμε. Δεν μπορούμε να καλύψουμε ούτε τα πάγια έξοδά μας, το ρεύμα, τα ενοίκια, τη θέρμανση, ούτε όμως και να πληρώσουμε τους επιμελητές και τους υπαλλήλους που απασχολούμε» μας εξηγεί ο Παντελής Δεμερντζής, ιδιοκτήτης των εκδόσεων «Αράκυνθος».
Παρά τις συνεχείς οχλήσεις των εκδοτών, το υπουργείο δεν δίνει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα πληρωμής των τιμολογίων του περσινού εαρινού εξαμήνου του ακαδημαϊκού έτους 2021-2022, το συνολικό ύψος των οποίων υπολογίζεται γύρω στα 20 εκατ. ευρώ. «Οι δικαιολογίες που δίνουν είναι αστείες. Είναι σαν να έχουν κατεβάσει μολύβια εδώ και καιρό», μας λέει ο Αλέξανδρος Παπαζήσης των εκδόσεων Παπαζήση, ενώ ο Παύλος Παπαχριστοφίλου, ιδιοκτήτης και πρόεδρος των εκδόσεων Ελληνικά Γράμματα και πρόεδρος του Συλλόγου Εκδοτών Επιστημονικών Βιβλίων, προσθέτει ότι το ζήτημα δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στο υπουργείο, αλλά είναι σε γνώση των αρμόδιων υπηρεσιών του ΥΠΑΙΘ που από τη δικαιολογία ότι οι καθυστερήσεις οφείλονται στην «έλλειψη του απαιτούμενου προσωπικού» έφτασαν να πουν ότι η εξόφληση θα γίνει αρχές Μαΐου.
Οι μέρες ήλθαν και παρήλθαν και οι εκδότες παραμένουν απλήρωτοι. «Δεν είναι δυνατόν οι εκδότες να πληρώνονται με καθυστέρηση ενός έτους. Επί της ουσίας, μεσοσταθμικά, πληρωνόμαστε δύο χρόνια μετά την έναρξη της διαδικασίας έκδοσης των συγγραμμάτων. Ειδικά για τους μικρούς εκδότες, αυτό θέτει σοβαρά ζητήματα βιωσιμότητας» τονίζει στην «Εφ.Συν.» ο Π. Παπαχριστοφίλου.
Θυμίζουμε ότι τη δύσκολη περίοδο του κορονοϊού οι εκδοτικοί οίκοι στήριξαν τις σπουδές χιλιάδων φοιτητών καθώς επωμίστηκαν εξ ολοκλήρου το κόστος της μεταφοράς των πανεπιστημιακών βιβλίων, χωρίς να έχουν την απαραίτητη στήριξη από την Πολιτεία, κάτι το οποίο οδήγησε στο κλείσιμο πολλών εξ αυτών λόγω αυξημένου κόστους που δεν μπόρεσαν να σηκώσουν.
