Οι ξαφνικοί διορισμοί κρύβουν ένοχα μέτρα

Αλλάζει το αρχικό πλάνο της κυβέρνησης που προέβλεπε οι διορισμοί να γίνουν σε δύο φάσεις. Οπως ανακοίνωσε χθες το μεσημέρι η Νίκη Κεραμέως, οι μόνιμοι διορισμοί στη Γενική Παιδεία θα γίνουν σε μία φάση, εντός του καλοκαιριού, με τον αριθμό των εκπαιδευτικών που θα διοριστούν να διαμορφώνεται στις 11.700 από 10.500 που είχαν αρχικά ανακοινωθεί (5.250 το ‘21 και 5.250 το ‘22).

«Εχουμε τη χαρά να ανακοινώσουμε 11.700 μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών στη γενική εκπαίδευση για φέτος, θα γίνουν όλοι τώρα το καλοκαίρι, οι πρώτοι μετά από 12 χρόνια και υπερδιπλάσιοι από τους 5.250 για τους οποίους είχαμε δεσμευθεί για φέτος», σχολίασε μεταξύ άλλων η υπουργός Παιδείας και πρόσθεσε: «Με διορισμούς, επιμορφώσεις, βελτιωτική αξιολόγηση, επενδύουμε στο πολυτιμότερο κεφάλαιο της εκπαίδευσης, το ανθρώπινο δυναμικό μας».

Εξίσου πανηγυρική ήταν και η ανάρτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη: «Μετά από 12 χρόνια, προχωράμε άμεσα σε 11.700 μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών στη γενική εκπαίδευση, οι οποίοι θα καλύψουν τις ανάγκες που μέχρι σήμερα καλύπτονταν από αναπληρωτές. Παράλληλα με τον εκσυγχρονισμό των προγραμμάτων, ενισχύουμε το ανθρώπινο δυναμικό και οικοδομούμε το νέο αναβαθμισμένο σχολείο που αξίζουν οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές μας».

Η ανακοίνωση μόνιμων διορισμών είναι σαφώς μια θετική εξέλιξη που γίνεται κάτω από τη διαρκή πίεση του εκπαιδευτικού κινήματος και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Ιδιαίτερα τη σχολική χρονιά που πέρασε, τόσο οι εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες (ΟΛΜΕ-ΔΟΕ) όσο και οι συλλογικότητες των χιλιάδων αδιόριστων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών έθεσαν στην κορφή των αιτημάτων τους τους μόνιμους διορισμούς και έκαναν συνεχείς και μεγάλες παρεμβάσεις στο υπουργείο Παιδείας και σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Παράλληλα, η νέα σχολική χρονιά 2021/22 θα είχε τον μεγαλύτερο αριθμό κενών θέσεων εκπαιδευτικών από τη Μεταπολίτευση και μετά (για να μην πάμε παλιότερα), καθώς με βάση τα περσινά δεδομένα προσλήψεων αναπληρωτών και τις φετινές παραιτήσεις (λόγω συνταξιοδότησης) μόνιμων εκπαιδευτικών θα απαιτούνταν πάνω από 50.000 προσλήψεις για να καλυφθούν στοιχειωδώς οι ανάγκες σε προσωπικό.

Αυτή η πραγματικότητα (οι αναπληρωτές έχουν φτάσει το 27% του συνόλου των υπηρετούντων εκπαιδευτικών) πίεζε και την κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ όσο κι αν προσπαθούσαν να κάνουν ότι δεν τη βλέπουν. Τα επίσημα οργανικά κενά που έδωσε το ίδιο το υπουργείο Παιδείας με τους ιδιαίτερα αυστηρούς αλγόριθμους υπερέβαιναν τα 15.000 αθροιστικά σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια, μόνο στη Γενική Αγωγή, σε όλες τις ειδικότητες και βαθμίδες.

Αθέατες πλευρές

Σύμφωνα με την έρευνα του εκπαιδευτικού Πάνου Ντούλα, υπάρχουν νομοί της χώρας που ξεπερνούν ή αγγίζουν τα 1.000 κενά! Κατ’ ελάχιστον, λοιπόν, θα έπρεπε να γίνουν αυτοί οι 15.000 – 16.000 διορισμοί φέτος και αυτό χωρίς καν να υπολογίζει κανείς τμήματα μικρότερα (τα κενά αυτά έχουν υπολογιστεί με 25-27 μαθητές ανά τμήμα!) ή άλλες ειδικές κατηγορίες, κρίσιμες για τη λειτουργία της εκπαίδευσης (Ειδική Αγωγή, ΕΕΠ-ΕΒΠ, Παράλληλη, Ενισχυτική, Μουσικά, Καλλιτεχνικά κ.ά.).

Ωστόσο, δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η εξαγγελία αυτή των 11.700 μόνιμων διορισμών θα συνοδεύεται από την επιχείρηση επιβολής επαχθών μέτρων για την εκπαίδευση (το νομοσχέδιο που ψηφίζεται μέσα στον Ιούλη).

Μιλάμε για την πλέον αντιδραστική τομή στην Εκπαίδευση, με στόχαστρο τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, ένα σχολείο που συνδυάζει το ιδιωτικοοικονομικό επιχειρηματικό μοντέλο λειτουργίας με την αυταρχική λογική γυμνασιάρχη του ’50, όξυνσης της ταξικής διαφοροποίησης, της κατηγοριοποίησης και του ασφυκτικού ελέγχου.

Και, προφανώς, οι νεοδιόριστοι θα είναι η πρώτη «πειραματική» ομάδα πάνω στην οποία θα ξεκινήσει ο οδοστρωτήρας της αξιολόγησης μέσα από το ασφυκτικό πλαίσιο του διευθυντή του σχολείου, του νέου θεσμού του συμβούλου εκπαίδευσης και του λεγόμενου μέντορα.

Εργασιακές σχέσεις

Παράλληλα, η εξαγγελία των μόνιμων διορισμών σαφώς συνδέεται με άλλες πολιτικοκοινωνικές εξελίξεις μέσα στο 2021 (π.χ. νέα έκρηξη πανδημίας και ενδεχόμενες ηλεκτρονικές εκλογές το φθινόπωρο - χειμώνα), ενώ δεν πρέπει να είναι έξω από τον ορίζοντα της εκπαιδευτικής κοινότητας και ο σχεδιασμός που βρίσκεται πολύ καιρό τώρα στα συρτάρια του υπουργείου: η δραστική αλλαγή των εργασιακών σχέσεων των νέων διορισμένων εκπαιδευτικών, με απώτερο στόχο την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων όλων των υπηρετούντων εκπαιδευτικών.

Και, για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία για τα παραπάνω, θυμίζουμε ότι πολύ πρόσφατα ο ΟΟΣΑ ήταν πολύ σαφής στην κυνικότητά του: «Οι ελληνικές Αρχές πρέπει να χρησιμοποιήσουν την κρίση για την εφαρμογή μακροπρόθεσμων λύσεων, οι οποίες ενδέχεται να μην είναι διαθέσιμες υπό διαφορετικές συνθήκες. Δύο τέτοιες πιθανές λύσεις είναι: α. Εισαγωγή πολλών κατηγοριών δημοσίων υπαλλήλων, παράλληλα με την κατηγορία των οργανικών θέσεων και β. Αλλαγή των ισχυόντων κανόνων όσον αφορά την απασχόληση των δημοσίων υπαλλήλων».

Στη δε νέα του Εκθεση «Going for Growth 2021» για την αντιμετώπιση -υποτίθεται- της κρίσης του κορονοϊού όσο και των μακροπρόθεσμων προκλήσεων, ο ΟΟΣΑ προτείνει για την εκπαίδευση, μεταξύ άλλων, τη «σταδιακή μετατροπή των σημερινών συμβάσεων μονιμότητας των εκπαιδευτικών σε μακροχρόνιες συμβάσεις που θα ενισχύσουν και θα επιβραβεύσουν την αποδοτικότητά τους».