Στα 47 του χρόνια πέθανε ξαφνικά χθες ο κρατούμενος Βασίλης Δημάκης, γνωστός για τον αγώνα του για τα δικαιώματα των κρατουμένων στις φυλακές, αλλά και για τον προσωπικό του, συγκινητικό αγώνα, το 2020, όταν διεκδικούσε το δικαίωμά του να σπουδάσει, πραγματοποιώντας διαδοχικές απεργίες πείνας και δίψας.
Την είδηση του θανάτου του επιβεβαίωσε με ανακοίνωσή της η γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, σύμφωνα με την οποία ο Βασίλης εντοπίστηκε χωρίς τις αισθήσεις του χθες το πρωί στο κελί του στον Κορυδαλλό από δύο συγκρατούμενούς του. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο των φυλακών όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του, ενώ αναμένονται οι ιατροδικαστικές εξετάσεις για να εντοπιστούν τα αίτια του θανάτου του. Εχει διαταχθεί πειθαρχική έρευνα και προανάκριση, σύμφωνα με την ανακοίνωση.
Το δίκαιο αίτημα του Βασίλη Δημάκη για να συνεχίσει την εκπαίδευσή του στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης ΕΚΠΑ το 2020 –είχε προηγηθεί ακόμη μία απεργία πείνας το 2018– πλαισιώθηκε από χιλιάδες πολίτες που στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα του φοιτητή. Η απεργία πείνας και δίψας διήρκεσε 42 μέρες, μετά την εκδικητική εντολή της τότε γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου, να μεταχθεί στις φυλακές Γρεβενών, απομονωμένος και σε καραντίνα, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να συνεχίσει τη φοίτηση στη σχολή του.
Τότε ο δικηγόρος του, Θανάσης Καμπαγιάννης, σημείωνε σε άρθρο του μέσω της εφημερίδας μας πως «η κυβέρνηση, το υπουργείο ΠΡΟΠΟ και το σωφρονιστικό σύστημα έχουν να κάνουν μια επιλογή. Είτε να επιτρέψουν σε έναν κρατούμενο που εκτίει την ποινή του να συνεχίσει τη νέα πορεία που διάλεξε στη ζωή του με τα αναπόσπαστα εφόδια που του χαρίζουν οι σπουδές του: να ξέρει πλέον να σκέφτεται, να εκφράζεται, να μιλάει. Είτε να θεωρήσουν ότι αυτά τα εφόδια είναι επικίνδυνα για την έννομη τάξη, ότι οι λέξεις είναι πολυβόλα και ότι ίσως τελικά είναι βολικότερο να γυρίσει ο Δημάκης στον παλιό, κακό εαυτό του. Αλλά, όπως γράφει στην πολιτική του δήλωση ο Βασίλης, “σας υπόσχομαι ότι δεν πρόκειται να με κάνετε ξανά αυτό που ήμουν”» («Εφ.Συν.», 27.04.2020).
Οταν επέστρεψε στον Κορυδαλλό, οπότε και σταμάτησε την απεργία πείνας και δίψας, ο Βασίλης Δημάκης έστειλε, μέσω της «Εφ.Συν.», ιδιόχειρο σημείωμα με το οποίο ευχαριστούσε όσους βρέθηκαν πλάι του στον αγώνα που έδωσε («Επιτέλους ήπιε νερό στο κελί του!», Γιώτα Τέσση, 28.05.20).
Να διερευνηθούν τα αίτια του θανάτου του, «καθώς η μεταχείριση των κρατουμένων συνιστά δείγμα πολιτισμού στις ευνομούμενες πολιτείες» ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. σε ανακοίνωσή του και συμπληρώνει πως ο θάνατος ενός ανθρώπου «που απέδειξε με τις προσπάθειές του ότι μπορεί να αριστεύσει και πάλεψε με όπλο το ίδιο του το σώμα για το δικαίωμά του στην εκπαίδευση, συνιστά ένα πλήγμα για το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας μας». «Οι αγώνες του για πρόσβαση στην πανεπιστημιακή μόρφωση μέσα από τη φυλακή εμπνέουν τις συλλογικές μάχες για το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ισονομία», σημείωσε σε προσωπική ανάρτησή του ο γραμματέας της Κ.Ε. της Νέας Αριστεράς, Γαβριήλ Σακελλαρίδης.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας