Γεμάτη αγανάκτηση και αποτροπιασμό ήταν η κατάθεση μιας βοηθού νοσηλευτή που έκανε πρακτική επί έξι μήνες στο γηροκομείο της «Αγ. Σκέπης» στα Χανιά το 2020 και είδε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα τη ραγδαία επιδείνωση στην υγεία των φιλοξενούμενων. «Ελεγα, δεν γίνεται. Μιλάμε για ανθρώπους που μπήκαν στο ίδρυμα την ίδια περίοδο που πήγα και εγώ και μέσα σε δύο μήνες είδα ακραία κατάπτωση. Εχαναν τόσο βάρος και έμεναν τόσο σκελετωμένοι που με τρόμαζαν και τελικά έχαναν τη ζωή τους». Αυτή ήταν μία από τις πολλές παρατηρήσεις που έκανε η μάρτυρας Ρ.Ε. κατά την περίοδο της πρακτικής της. «Γιατί συνέβαινε αυτό;» ρώτησε η πρόεδρος της έδρας. «Γιατί δεν σιτίζονταν. Το φαγητό ήταν λίγο, φτωχό, χωρίς λάδι. Κρέας δεν έχω δει ποτέ στα πιάτα. Ούτε ολόκληρο φρούτο δεν δικαιούνταν, ούτε ολόκληρο πορτοκάλι».
«Οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν σεβασμό προς την τρίτη ηλικία, ήταν άψυχα αντικείμενα γι’ αυτούς», συμπλήρωσε η μάρτυρας και ανέφερε δεκάδες ονόματα, περιπτώσεις φιλοξενούμενων που μπήκαν στην «Αγ. Σκέπη» λειτουργικοί, με ικανότητα ομιλίας, και κατέληξαν κλινήρεις, χωρίς επαφή με το περιβάλλον. «Ηταν σαν κοιμισμένοι, σε βαθιά κατάθλιψη, μέχρι να μη σηκώνονται από το κρεβάτι. Εμείς που κάναμε πρακτική δεν είχαμε εικόνα από τα φάρμακα που τους χορηγούσαν, αλλά κάτι θα τους έδιναν για να τους κοιμίζουν» σημείωσε η μάρτυρας: «Στο κτίριο αυτό δεν υπήρχε άνθρωπος να κινείται στους διαδρόμους. Αν βλέπαμε, θα ήταν παράξενο. Τίποτα, στο καρότσι να τους δέσουμε και να τους πάμε στο σαλόνι. Δεμένοι στο κρεβάτι, μετά καθισμένοι στο αμαξίδιο και τούμπαλιν».
Οι εργαζόμενοι της δομής, όπως κατήγγειλε η μάρτυρας, έκαναν μπάνιο τους ηλικιωμένους κάθε 20 μέρες και «επειδή είχαν έλλειψη υλικών, δεν υπήρχαν πάνες και τους έδιναν μία για κάθε βάρδια». Για να ξεγελάσουν τους συγγενείς, σημείωσε, «είχαν βάλει ένα λεκανάκι με νερό και σφουγγάρι δίπλα από κάθε κρεβάτι για να φαίνεται ότι καθαρίζονται, αλλά προφανώς αυτό δεν γινόταν». Αλλά ακόμη και όταν ήρθαν υπάλληλοι του Υγειονομικού για να εποπτεύσουν, «έκαναν μία γύρα στον διάδρομο και έφυγαν».
Δεν άργησε να παρατηρήσει πως σύντομα οι ηλικιωμένοι εμφάνισαν συμπτώματα ψώρας, κάτι που άλλοι εργαζόμενοι της δομής διέψευδαν σθεναρά, αποδίδοντας τα συμπτώματα σε «γεροντική δερματίτιδα». «Μου έλεγαν με βεβαιότητα ότι δεν είναι ψώρα, σαν να προσπαθούσαν να υπερασπιστούν με κάθε τρόπο τη διοίκηση της δομής». Τελικά όχι μόνο υπήρχε διασπορά, αλλά κόλλησε και η ίδια και έπρεπε να πάει στο νοσοκομείο για να τη διαβεβαιώσει ο γιατρός ότι «την έχουν φλομώσει στο ψέμα». Δεν είχαν την ίδια τύχη οι περισσότεροι ηλικιωμένοι, που σπάνια διακομίζονταν για νοσηλεία όταν κατέρρεε η υγεία τους:
Μάρτυρας: Δεν τους πήγαιναν στο νοσοκομείο. Εκαναν οι ίδιοι τους γιατρούς. Αυτή ήταν η πρακτική τους.
Πρόεδρος: Γιατί;
Μάρτυρας: Για να βολευτούν, να μη βγαίνει προς τα έξω τι συνέβαινε. Αν τους πήγαιναν, θα γέμιζε όλο το Νοσοκομείο Χανίων με ηλικιωμένους της «Αγίας Σκέπης».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας