Φαρμακερή απάντηση Βερβεσού στον Πικραμένο

Απολύτως πολεμικό κλίμα επικρατεί εσχάτως μεταξύ του Συμβουλίου της Επικρατείας και των δικηγόρων μετά την επίσημη κίνηση του προέδρου του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου, Μιχάλη Πικραμένου, να αμφισβητήσει με ανοιχτή επιστολή του το δικαίωμα της αποχής από δίκες ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ, την οποία αποχή πρότεινε η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων στον απόηχο των δύο αποφάσεων του ΣτΕ που –κατά πλειοψηφία– υποβαθμίζουν τον νομικά κατοχυρωμένο ρόλο του δικηγορικού σώματος να παρεμβαίνει σε θέματα μείζονος κοινωνικού ενδιαφέροντος, όπως το σκάνδαλο των υποκλοπών.

Μπορεί ο κ. Πικραμένος να επιχείρησε μέσω της επιστολής του να διατηρήσει τις ισορροπίες, η προσπάθειά του όμως έπεσε στο κενό. Αυτό φάνηκε από τη χθεσινή, ιδιαιτέρως αιχμηρή επιστολή του προέδρου της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων και προέδρου του ΔΣΑ, Δημήτρη Βερβεσού, ο οποίος, απευθυνόμενος στον πρόεδρο του ΣτΕ, υπογράμμισε πως «ουδεμία αρμοδιότητα εκ του νόμου προβλέπεται σε σας που να σας δίδει τη δυνατότητα θεσμικής παρέμβασης στην εσωτερική αυτονομία των Συλλόγων».

Απαντώντας στα επιχειρήματα του Μ. Πικραμένου, ο οποίος αμφισβήτησε ευθέως την άσκηση των συνταγματικών δικαιωμάτων του δικηγορικού σώματος, σημειώνοντας πως η αποχή δεν νοείται «να συνδέεται με την αιτιολόγηση μιας δικανικής κρίσης», ο κ. Βερβεσός χαρακτήρισε την επιστολή του «ευθεία και θεσμικά ατυχή, αδόκιμη και ανεπίτρεπτη παρέμβαση» στην αυτοτέλεια και την εσωτερική λειτουργία «των θεσμικών οργάνων του δικηγορικού σώματος».

Η αποχή των δικηγόρων

Σημειώνει, δε, ορθά-κοφτά πως «οι αποφάσεις των οργάνων μας υπαγορεύονται από την ανάγκη εκπλήρωσης των σκοπών μας, όπως αυτοί καθορίζονται από τον νόμο. Η αποχή των δικηγόρων αποτελεί νόμιμο δικαίωμα και μέσο διεκδίκησης, που αποφασίζεται από τα αρμόδια όργανα και δεν τυγχάνουν αξιολόγησης από μονοπρόσωπα όργανα της Διοίκησης της Δικαιοσύνης».

Θυμίζουμε πως η Ολομέλεια του ΣτΕ όχι μόνο απέφυγε να συζητήσει την ουσία των δύο αιτημάτων ακύρωσης των αποφάσεων του διορισμού μελών των ανεξάρτητων αρχών με τον τρόπο που έγινε πέρυσι από την κυβέρνηση για την ΑΔΑΕ και το ΕΣΡ – γεγονός που υποδηλώνει τουλάχιστον την αδυναμία των δικαστών· ταυτόχρονα, ακύρωσε τον θεσμικό ρόλο των δικηγόρων με το αυθαίρετο σκεπτικό ότι ο ΔΣΑ «στερείται εννόμου συμφέροντος», στενεύοντας, στην πορεία, κάθε περιθώριο στοιχειώδους θεσμικού ελέγχου στις αυθαιρεσίες της εκτελεστικής εξουσίας.

Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣτΕ δεν αναφέρθηκε στην επιστολή του ευθέως στις δύο αποφάσεις, ο κ. Βερβεσός ωστόσο υπενθύμισε ότι αποτελούν «οπισθοδρόμηση για το Κράτος Δικαίου», αφού ο δικηγορικός σύλλογος είναι νομικά αναγνωρισμένος κοινωνικός φορέας και εκ του νόμου έχει την αποστολή του θεσμικού συλλειτουργού της δικαιοσύνης. «Αυτό δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους και αδρανείς», σημειώνει.

Απαντώντας ακόμα στις αιχμές περί καθυστέρησης στη Δικαιοσύνη εξαιτίας της δικηγορικής αποχής, στρέφει εκ νέου τα «βέλη» του στο ανώτατο διοικητικό δικαστήριο και, απευθυνόμενος στον κ. Πικραμένο, σημειώνει: «Ας μην αναζητείται άλλοθι στην αποχή των δικηγόρων. Εχετε θεσμική αποστολή να επιλαμβάνεστε λυσιτελώς της εύρυθμης λειτουργίας του Δικαστηρίου Σας και να επιλύετε τα προβλήματα που εμφανίζονται, ιδίως δε αυτά που αναφέρονται στους χρόνους έκδοσης των αποφάσεων, τομέα που το Δικαστήριό σας, δυστυχώς, κατέχει περίοπτη θέση στην ταχύτητα απονομής Δικαιοσύνης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με 1.239 ημέρες καθυστέρησης».