Υπεράσπιση με αντιφάσεις

Με τις καταθέσεις μαρτύρων υπεράσπισης ξεκίνησε, μετά τη διακοπή του καλοκαιριού, η δίκη για πλημμελήματα σε βάρος του ιδρυτή της «Κιβωτού του Κόσμου», Αντώνιου Παπανικολάου, και των 7 συνεργατών του που έχουν καταγγελθεί για την κακομεταχείριση παιδιών στις δομές της οργάνωσης.

Ο πρώτος που άνοιξε τον κύκλο των μαρτυρικών καταθέσεων για την υπεράσπιση του πατέρα Αντώνιου, ο οποίος κατηγορείται ως ηθικός αυτουργός για τα αδικήματα που τελέστηκαν σε βάρος ανηλίκων, ήταν ο Κώστας Λούλης, ο γνωστός αλευροβιομήχανος, αντιδήμαρχος Βόλου με την παράταξη του Αχιλλέα Μπέου και ισόβιος ταμίας του «Ιδρύματος Κ. Μητσοτάκη», ο οποίος έχει απασχολήσει την επικαιρότητα όχι μόνο για τη σχέση του με τον κλήρο -αφού διετέλεσε στο παρελθόν επί διετία πολιτικός διοικητής του Αγίου Ορους- αλλά και για τη συμπάθειά του για τη χούντα των συνταγματαρχών, ενώ μόλις πριν από τέσσερα χρόνια αποχωρούσε από την κυβέρνηση της Ν.Δ. και τη θέση του γ.γ. Τουρισμού επειδή δεν διέθετε το απαιτούμενο πτυχίο.

«Θα αγιάσει»

Αφού «φιλοτέχνησε» το πορτρέτο του πατέρα Αντώνιου, ο μάρτυρας εξέφρασε την πεποίθησή του ότι «θα αγιάσει», παρομοιάζοντας τον κατηγορούμενο με τον πατέρα Παΐσιο και τον πατέρα Εφραίμ της Μονής Βατοπεδίου, για το σκάνδαλο της οποίας ο ηγούμενος κατηγορήθηκε αλλά αθωώθηκε το 2017. «Ημουν από την αρχή με τον πατέρα Εφραίμ. Ολοι “σταύρωσον, σταύρωσον” και τον προφυλάκισαν και μετά αθωώθηκε πανηγυρικά», σχολίασε, αποδίδοντας και τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο ιδρυτής της «Κιβωτού» σε «συκοφαντίες» με σκοπό να υποβαθμιστεί το φιλανθρωπικό του έργο.

Η σύνδεση του κατηγορουμένου με τον βιομήχανο ξεκίνησε το 2010, όταν ο τελευταίος παραχώρησε, όπως υποστήριξε, με δωρεά τα δύο σπίτια που αποτέλεσαν στη συνέχεια δύο από τις δομές της οργάνωσης, στο Διμήνι και στον Ανω Βόλο. «Κάθε φορά που πήγαινα, τρέχανε τα παιδιά επάνω μου σαν σταφύλια και με ευχαριστούσαν», είπε. Κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του, έγινε σαφές πως ο μάρτυρας δεν αμφισβητεί τις εργασίες στις οποίες υποβάλλονταν τα παιδιά· απλώς, κατά την εκτίμησή του, ήταν ελαφριές, και εξέφρασε τη συμφωνία του με το παιδαγωγικό μοντέλο που εφάρμοζε η παλιά διοίκηση:

«Εβλεπα παιδιά που κάνανε δουλειές, δεν κάνανε τίποτα περισσότερο από αυτά που έκανα και εγώ μικρός και τα παιδιά μου και κανονικά πρέπει να βρεθώ και εγώ στο εδώλιο του κατηγορουμένου γιατί πήγαινα και τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου να μαζέψουμε πατάτες. Βέβαια, τώρα φοβάμαι και να τα πάρω αγκαλιά για να μη βρεθώ κατηγορούμενος για παιδεραστία με αυτά που βλέπω...» είπε.

«Πιράνχας»

Μάλιστα επέμεινε επαναλαμβάνοντας σε κάθε του απάντηση ότι κάθε φορά που επισκεπτόταν τις δομές ή μιλούσε ανά τα χρόνια με φιλοξενούμενους, δεν του είχαν εκμυστηρευτεί ποτέ το παραμικρό για κακομεταχείριση. Απέδωσε τις κατηγορίες στον πλούτο του ιδρύματος, που προκαλούσε φθόνο και, γενικά και αόριστα, σε οικονομικά συμφέροντα που ήθελαν να εξοντώσουν τον Αντώνιο Παπανικολάου. Συνέκρινε πολλές φορές τον τρόπο που διαβιούσαν τα παιδιά στην «Κιβωτό» με τον τρόπο που ο ίδιος μεγάλωσε τα δικά του παιδιά. Οταν μάλιστα ρωτήθηκε από τον πρόεδρο της έδρας για συγκεκριμένα περιστατικά που έχουν καταγγελθεί, ο κ. Λούλης απάντησε πως αντίστοιχα εκείνος «θα έπρεπε να πάει τρις ισόβια».

Γιατί όμως τα παιδιά να λένε ψέματα, ρωτήθηκε από την υπεράσπιση: «Το θεωρώ απολύτως φυσιολογικό σε 9.000 παιδιά να βρεθούν, όχι 10, αλλά 110, γιατί τους στέρησαν την έξοδο. Τώρα που μου δίνεται η ευκαιρία θα πω κι εγώ: Απορώ που είναι μόνο 10 και όχι περισσότερα. Αυτά ήταν αγρίμια, ήταν σαν να θέλεις να πάρεις πιράνχας και να θέλεις να τα εξημερώσεις», ήταν η άποψη του επιχειρηματία.

Επόμενος μάρτυρας υπεράσπισης ήταν ένας αποθηκάριος, η κατάθεση του οποίου ήταν η απόλυτη επιβεβαίωση πως τα παιδιά βρίσκονταν συστηματικά στις αποθήκες της οργάνωσης στον Κολωνό. Ο ίδιος δεν αναφέρθηκε σε παροχή εργασίας, ωστόσο, όπως είπε, τα παιδιά βοηθούσαν «σε καθημερινή σχεδόν βάση. Καθόντουσαν εκεί 2-3 ώρες την ημέρα για να φάνε ένα κρουασάν», υποστήριξε, προκαλώντας την αντίδραση της εισαγγελέως: «Ερχόντουσαν στην αποθήκη 2-3 ώρες για να φάνε κρουασάν;» ρώτησε, επισημαίνοντας την αντίφαση. «Οποτε είχαμε πραγματάκια, έβγαζαν πράγματα από την παλέτα και τα έβαζαν στη σακούλα» αποκρίθηκε ο μάρτυρας.

Αντίφαση διέκρινε το δικαστήριο και όταν ο μάρτυρας διέψευσε κατηγορηματικά την καταγγελία τού σήμερα 22χρονου Μ.Λ. ο οποίος έχει καταθέσει σε προηγούμενη συνεδρίαση πως εργαζόταν με αντάλλαγμα φιλοδωρήματα, αλλά και πως οι εργασίες δεν σταμάτησαν ούτε κατά τη διάρκεια τραυματισμού του, οπότε και αναγκαζόταν να εργάζεται με γύψο στο πόδι, έπειτα από εντολή του πατέρα Αντώνιου. «Κάνω αυτή τη δουλειά 35 χρόνια, δεν θα άφηνα ποτέ παιδί με γύψο μέσα στην αποθήκη», είπε. Αφού όμως τα παιδιά δεν έκαναν εργασίες, γιατί δεν θα δεχόταν ένα παιδί με γύψο; «Αν ερχόταν ένα παιδί με γύψο, θα το έβαζα σε μια καρέκλα να κάτσει...».

Τη βεβαιότητά της πως όλες οι καταγγελίες αποτελούν προϊόν σκευωρίας εξέφρασε η Α.Θ., κοινωνική λειτουργός και σύζυγος του κατηγορούμενου Π.Σ., η οποία εργαζόταν επί σχεδόν μία δεκαετία στην οργάνωση. «Είμαι κάθετη. Δεν συνέβαιναν αυτά τα πράγματα. Πιστεύω ότι [σ.σ. δύο καταγγέλλοντες-πρώην τρόφιμοι] χρηματίζονται. Κάθε ένας μπορεί να έχει διαφορετική άποψη και να σχηματίζει μια εικόνα ανάλογα με το τι άκουσε. Μπορεί κάποιοι εκπαιδευτικοί να πίστεψαν τα παιδιά. Δεν ξέρω ποιος έχει συμφέρον, δεν έχω στοιχεία, δεν μπορώ να πω χωρίς στοιχεία στα χέρια μου».

● H δίκη μεταδίδεται σε ζωντανό χρόνο από το KivotosTrialWatch.