«Είναι μεγάλος αγώνας για να φτάσω εδώ»

Το πρώτο αίτημα να γίνουν φίλοι στο φέισμπουκ το έστειλε ο Λιγνάδης στον μηνυτή του όταν αυτός πήγαινε στο Γυμνάσιο, 14-15 ετών, χωρίς να έχει προηγηθεί συνομιλία ή γνωριμία. Ο Π.Ο., γεννημένος στην Ελλάδα από πατέρα Πολωνό, που δεν τον είχε αναγνωρίσει, και μητέρα Ουκρανή, που ζούσε εδώ χωρίς χαρτιά, πήγαινε προς το σχολείο όταν από απέναντι ερχόταν ο Λιγνάδης κάνοντας τζόγκινγκ.

Του είπε «γεια», αλλά ο μαθητής δεν ανταποκρίθηκε και λίγο μετά έφτασε στον λογαριασμό του στο φέισμπουκ αίτημα φιλίας και μήνυμα, τα οποία δεν αποδέχτηκε. Είναι άγνωστο πώς από ένα αναπάντητο «γεια» ο Λιγνάδης βρήκε το όνομα του μαθητή και τον λογαριασμό του, αν δηλαδή είχε αναπτύξει στη γειτονιά ένα δίκτυο για να παίρνει πληροφορίες για ανήλικους μαθητές ή αν μπήκε στη σελίδα του σχολείου στο φέισμπουκ και τον εντόπισε από εκεί, όπως πιθανολογεί ο μηνυτής.

Ο Λιγνάδης ξαναέστειλε μήνυμα δυο-τρία χρόνια μετά, όταν ο Π.Ο. ήταν ήδη στο Λύκειο και είχε χάσει μια χρονιά από απουσίες, καθώς έπρεπε να αλλάζει τρεις συγκοινωνίες για να πάει σχολείο. Ο Λιγνάδης είχε δει τον μηνυτή με έναν φίλο του να τα λένε σ' ένα παγκάκι και του ξαναέστειλε αίτημα, που αυτή τη φορά έγινε δεκτό. Ηταν χειμώνας του 2015.

Στα μέσα Φεβρουαρίου, φεύγοντας από παράσταση, ο Λιγνάδης ζήτησε από τον μηνυτή να του ανοιχτεί, τού εξομολογήθηκε ότι και ο δικός του πατέρας ήταν κακοποιητικός και τού πρότεινε να μετακομίσει στο σπίτι του.

Εκείνη την περίοδο, ο μηνυτής ζούσε έναν οικογενειακό εφιάλτη στο υπόγειο στον Σταθμό Λαρίσης, όπου παλαιότερα έβρισκε συχνά τη μητέρα του ημιαναίσθητη από το αλκοόλ μέσα σε αίματα και εμετούς, ενώ εκείνο τον χειμώνα που έλειπε η μητέρα του το ρεύμα και το νερό εξακολουθούσαν να είναι κομμένα. Μετακόμισε στο σπίτι του Λιγνάδη θεωρώντας ότι πρόκειται για μοναδική ευκαιρία να βάλει τη ζωή του σε σειρά.

Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν έφυγε μετά τους δύο βιασμούς που καταγγέλλει, τον πρώτο που δεν περιλαμβάνεται στο βούλευμα καθώς ο εισαγγελέας αξιολόγησε ότι δεν υπήρχε βία, ενώ το γεγονός ότι δεν υπήρχε συναίνεση δεν εμπίπτει στον ποινικό ορισμό του βιασμού πριν από το 2019, και τον δεύτερο στα μέσα Μαρτίου, την ώρα που συζητούσε με φίλο του στην κρεβατοκάμαρα του σκηνοθέτη, όταν εισέβαλε απροειδοποίητα ο κατηγορούμενος και με μια κίνηση του κατέβασε το παντελόνι και μπήκε μέσα του..

«Στο μυαλό μου τα έβλεπα όλα μαύρα, δεν είχα δυνατότητα να ξεχωρίσω τι ήταν χειρότερο και καλύτερο, αλλά και για τους βιασμούς που έζησα νόμιζα ότι τους προκάλεσα εγώ», είπε, ξεκαθαρίζοντας κατηγορηματικά ότι δεν το ήθελε, ότι δεν είχε σεξουαλικές εμπειρίες και ότι δεν τον έλκυε ο σκηνοθέτης.

Απαντώντας στις ερωτήσεις του συνηγόρου πολιτικής αγωγής Γιώργου Μαρίνη αν υπήρχε δομή οικογένειας στην οποία μπορούσε να στηριχτεί, υποστήριξη από το σχολείο, κοινωνική υπηρεσία, ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον, φίλοι σταθεροί που μπορούσε να μείνει σπίτι τους, οργανώσεις υποστήριξης ανηλίκων, ο Π.Ο. απάντησε όχι, ενώ το γεγονός ότι δεν είχε χαρτιά τού δημιουργούσε φόβο να απευθυνθεί στην αστυνομία.

«Είναι εύκολο να ρωτάμε γιατί δεν έφυγε. Να πάει πού;» σχολίασε ο κ. Μαρίνης, έμμεση αναφορά στην ερώτηση που είχε απευθύνει επίμονα και με ιδιαίτερη αυστηρότητα στον μηνυτή η πρόεδρος της έδρας, Παναγιώτα Γούπη.

Aπαντώντας στις λεπτομερείς ερωτήσεις της υπεράσπισης για τις συνθήκες της οικογενειακής εστίας, ο μάρτυρας εξήγησε ότι πλένονταν κι έπλεναν πιάτα και ρούχα χρησιμοποιώντας μπουκάλια νερό που τα γέμιζαν σε βρύσες σε πλατείες κι ότι το κινητό του το φόρτιζε στο σχολείο.

Ο μηνυτής διηγήθηκε ότι μέχρι σήμερα δεν μπορεί να εμπιστευτεί κανέναν για ερωτική σχέση, ούτε τους φίλους του δεν αφήνει να τον πλησιάσουν. «Οι αυτοκτονικές σκέψεις ήταν μια διέξοδος για μένα», είπε. Ενας ψυχολόγος τον βοήθησε να φύγουν οι μαύρες σκέψεις για όσα έζησε και τον κατηύθυνε να μπορεί να ζήσει καλά. «Είναι μεγάλος αγώνας για να μπορώ να φτάσω εδώ. Αυτό που ήθελα ήταν να έρθω να τα πω σε εσάς. Γι' αυτό βρίσκομαι εδώ, για να δικαιωθώ», είπε.

Η υπεράσπιση κατέθεσε μήνυση προς τον συνήγορο πολιτικής αγωγής Γιάννη Βλάχο, επειδή είπε ότι οι καταγγελίες περίπου 400 αποφοίτων του Αρσακείου αρχειοθετήθηκαν λόγω παραγραφής. Στην απόφαση του εισαγγελέα, που διαβάστηκε, επισημαίνεται η παραγραφή λόγω 15ετίας, όπως και ότι δεν προέκυψαν τα αδικήματα που καταγγέλλονται, ενώ σημειώνεται πως υπήρχε φημολογία για σχέσεις καθηγητών με μαθητές και αναφέρεται το όνομα του Ιωάννη Λιγνάδη, αδελφού του κατηγορούμενου, ο οποίος δίδασκε στο Αρσάκειο.

Το δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα της υπεράσπισης να σταματήσει η προσπάθεια εντοπισμού του τέταρτου μηνυτή Ν. Μ., ο οποίος δεν έχει προσέλθει στο δικαστήριο και δεν έχει γίνει δυνατό να βρεθεί, και να αποσυρθεί η παράσταση αγωγής του συνηγόρου Γιάννη Βλάχου.

■ Η δίκη συνεχίζεται την Τρίτη 24 Μαΐου, στις 8.30 π.μ., με τις ερωτήσεις της υπεράσπισης στον μηνυτή.
■ Οι εξελίξεις στη δίκη μεταδίδονται σε πραγματικό χρόνο από το παρατηρητήριο LignadisTrialWatch