Εισαγγελική πρόταση για εδώλιο (και) στον Πέτρο Φιλιππίδη

Πριν από τρεις μέρες ο κρατούμενος στις φυλακές Τρίπολης Δημήτρης Λιγνάδης πληροφορήθηκε ότι η εισαγγελέας προτείνει να δικαστεί για όσα αδικήματα κατηγορείται. Χθες ήταν η σειρά του συγκρατούμενού του, Πέτρου Φιλιππίδη, να μάθει το ίδιο. Αποτιμώντας τα στοιχεία της δικογραφίας, η εισαγγελική λειτουργός πρότεινε στο αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο να παραπέμψει τον κατηγορούμενο στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών, προκειμένου να δικαστεί για έναν βιασμό το 2008 και δύο απόπειρες βιασμού, το 2010 και το 2014. Παράλληλα, ζητάει την παράταση της προσωρινής κράτησής του απορρίπτοντας το αίτημά του να αποφυλακιστεί για λόγους υγείας και τονίζοντας ότι ο Π. Φιλιππίδης είναι «αμετανόητος, απτόητος, χυδαίος [...] χαρακτήρας με ιδιαίτερη επικινδυνότητα και σταθερή ροπή στο έγκλημα».

Η εισαγγελική πρόταση αντικρούει έναν προς έναν όλους τους υπερασπιστικούς ισχυρισμούς του κατηγορούμενου και σημειώνει ότι οι καταγγελίες σε βάρος του δεν είναι φανταστικά γεγονότα αλλά βιωματικές αφηγήσεις. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, οι περιγραφές των καταγγελλόμενων «από τις παθούσες είναι καταλυτικές και κατηγορηματικές, στηρίζονται σε συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά, τα οποία καταθέτουν με λεπτομέρειες, ενώ ενισχύονται και από τις ανωτέρω μαρτυρικές καταθέσεις, οι οποίες έχουν βαρύνουσα σημασία, δεδομένου ότι οι ως άνω μάρτυρες καταθέτουν μεταξύ άλλων για γεγονότα για τα οποία έχουν ιδία αντίληψη και δε μεταφέρουν μόνο αφηγήσεις των εγκαλουσών».

Σχετικά με τον ισχυρισμό του κατηγορούμενου ότι όλα έγιναν με τη συναίνεση των καταγγελλουσών, οι οποίες ήθελαν να «προωθήσουν την καριέρα τους», η εισαγγελέας αντιτείνει ότι εάν ίσχυε κάτι τέτοιο, «θα είχαν επιμείνει στην καλλιέργεια της σχέσης τους με τον κατηγορούμενο διατηρώντας την επαφή και την επικοινωνία μαζί του. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει πιστευτό ότι οι τρεις εγκαλούσες θα κατέφευγαν σε μια τόσο επικίνδυνη και για τις ίδιες ενέργεια, καταθέτοντας δηλαδή ψευδή γεγονότα για τόσο σοβαρά ποινικά αδικήματα, υποβάλλοντας τους εαυτούς τους σε μια τραυματική ψυχική δοκιμασία, αν αναλογιστούμε μάλιστα τις σοβαρές επιπτώσεις τέτοιων καταγγελιών όχι μόνο στο πρόσωπο του κατηγορούμενου, αλλά και των ίδιων των παθουσών, δεδομένου και του αντίκτυπου που τέτοιες καταγγελίες έχουν στον επαγγελματικό χώρο και στον κοινωνικό περίγυρο των θυμάτων».

Άλλωστε, όπως προσθέτει, «πρόκειται για τρία θύματα τα οποία καταγγέλλουν πραγματικά περιστατικά που έλαβαν χώρα σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα, χωρίς να προκύπτει η ύπαρξη φιλικής σχέσης μεταξύ τους, ούτε να υφίσταται κίνητρο συκοφάντησης του κατηγορούμενου προκειμένου να αποκτήσουν δημοσιότητα, καθώς έχει παρέλθει μεγάλο χρονικό διάστημα από τα καταγγελλόμενα. Και εάν πράγματι ο στόχος των παθουσών ήταν να αποκτήσουν δημοσιότητα, θα είχαν καταγγείλει τις εν λόγω αξιόποινες πράξεις σε προγενέστερο χρονικό διάστημα, όταν βρίσκονταν στο ξεκίνημα της επαγγελματικής τους πορείας».

Όσο για τους μάρτυρες που κατέθεσαν στο πλαίσιο της ανάκρισης υπέρ του Π. Φιλιππίδη, η εισαγγελέας παρατηρεί ότι έχουν στενή επαγγελματική ή προσωπική σχέση μαζί του, όπως για παράδειγμα η σύζυγός του, και όσα ισχυρίστηκαν «δεν αφορούν ιδία γνώση αλλά όσα έχει υποστηρίξει σε αυτούς ο ίδιος ο κατηγορούμενος».